I'm frustrated that I cannot do my former hobbies anymore but I'm glad that I experienced doing them before
I am also good at using slingshots until I learned shooting much farther and accurate with a pellet from a rifle.
También soy bueno usando tirachinas hasta que aprendí a disparar mucho más lejos y con precisión con un perdigón de un rifle.
I remember wanting to buy an Uzi gun that shoots pellets, the one that they use for "airsoft" games. I really liked to own one so that I can just use it for shooting at random things. I was about 16 years old back then, and still studying at College. I am just basically "penniless" because my money is just from my allowance given by my parents. I have no means of income, just enough for me and some of my buddies to go to the mall and eat at some fast food and watch a movie. It made me feel frustrated of course because I cannot buy what I want. Also some of my needs like a computer. During those times the computer is very expensive and we cannot afford it. The internet is still at its infancy way back then.
Recuerdo que quería comprar una pistola Uzi que dispara perdigones, la que usan para los juegos de "airsoft". Me gustaría tener una para poder disparar a cosas al azar. Entonces tenía unos 16 años y aún estudiaba en la universidad. Básicamente, no tengo un céntimo, porque sólo tengo la paga que me dan mis padres. No tengo ingresos, sólo lo suficiente para que yo y algunos de mis amigos vayamos al centro comercial, comamos comida rápida y veamos una película. Me siento frustrado porque no puedo comprar lo que quiero. También algunas de mis necesidades, como un ordenador. En aquella época el ordenador era muy caro y no podíamos permitírnoslo. Internet aún estaba en pañales por aquel entonces.
My plans was to earn money after finishing my schooling so I end-up penniless which is why I can't buy something that I want and need.
Mis planes eran ganar dinero después de terminar mis estudios, así que acabé sin un céntimo y por eso no puedo comprarme lo que quiero y necesito.
Some random rich students are already owning a cellphone in 1994-95. For me and my "buddies", those rich students that owns those cellphones really are a kind of "blessed ones". Because they are a rarity back then as if that student is driving an expensive car if I could compare them. Those are the times where some of the things in this world are still new to me, I am still so very young and still exploring the world. Unfortunately I missed the time that a student life would be much easier with the use of the Internet and the computer which could have aided me for my studies and also making new friends. So now I can only imagine how many people that I missed in being a part of my life or what I could have become although maybe I might not have discovered cryptos if my life went to the "normal" route and not like my current life today.
Algunos estudiantes ricos al azar ya poseen un teléfono móvil en 1994-95. Para mí y mis "amigos", esos estudiantes ricos que poseen esos teléfonos móviles son realmente una especie de "bendecidos". En aquella época eran una rareza, como si condujeran un coche caro. En aquellos tiempos, algunas cosas de este mundo aún eran nuevas para mí, todavía era muy joven y seguía explorando el mundo. Por desgracia, me perdí la época en la que la vida de estudiante era mucho más fácil gracias a Internet y al ordenador, que podrían haberme ayudado en mis estudios y también a hacer nuevos amigos. Así que ahora sólo puedo imaginar cuántas personas que me perdí en ser parte de mi vida o lo que podría haber llegado a ser a pesar de que tal vez no habría descubierto criptomonedas si mi vida fue a la ruta "normal" y no como mi vida actual hoy en día.
The problem with no money while attending College was that fact that you can't afford the things that you need.
El problema de no tener dinero mientras vas a la universidad es que no puedes permitirte las cosas que necesitas.
My family is not rich, in fact all my siblings had went to government University. We did went to a private high school but back then the tuition is relatively cheap so it is affordable for my parents to send us there because it is the only nearest high school in my town. It was only me that went to the best College here in my province because I wanted to get a business degree in Commerce. Well I am glad that I didn't finished it because after all it was not my original option but a hotel and restaurant management course. I only took Commerce because my father went to me and told me that it is hard to get a job with a Hotel and restaurant management course. So I took Commerce and majoring in management.
Mi familia no es rica, de hecho todos mis hermanos han ido a la universidad pública. Fuimos a un instituto privado, pero entonces la matrícula era relativamente barata, así que a mis padres les resultaba asequible enviarnos allí porque era el único instituto más cercano de mi ciudad. Sólo yo fui a la mejor universidad de mi provincia porque quería estudiar Comercio. Me alegro de no haberlo terminado porque, al fin y al cabo, no era mi opción original, sino un curso de gestión de hoteles y restaurantes. Sólo estudié Comercio porque mi padre me dijo que era difícil encontrar trabajo con un curso de hostelería. Así que estudié Comercio y me especialicé en gestión.
I am quite privileged among with my other siblings. I was made to go to a better College to finish my schooling. but in the end it didn't turd out to be for what I was wishing for.
Soy bastante privilegiado entre mis otros hermanos. Me propusieron ir a un colegio mejor para terminar mis estudios, pero al final no resultó ser lo que yo deseaba.
Many years later my uncle and one of my cousins went to visit us here in our house. I overheard that my cousin took the Hotel and Restaurant management course and he worked as a cook or staff in cruise ships that sails around the world for tourists. Then I heard my father saying that it is "easy" to find a job with that same course that I originally want to take-up at College. I just laughed inside when I heard that phrase coming from the same mouth. It could have meant that my father is not really confident that I will be successful in life in general. However I just regret as well that I never fully experienced the College life because of my already worsening health issues until I could not physically cope anymore that had lead to my academic performance to degrade because I am already subjected into a weird diet of total "no salt" and drinking water like a camel therapy aside from drinking herbal preparations. So of course those things had affected me a lot without any benefits from it.
Muchos años después, mi tío y uno de mis primos fueron a visitarnos a nuestra casa. Oí por casualidad que mi primo hizo el curso de gestión de hoteles y restaurantes y que trabajaba como cocinero o personal en cruceros que dan la vuelta al mundo para turistas. Entonces oí a mi padre decir que es "fácil" encontrar trabajo con ese mismo curso que yo quería hacer en la universidad. Me reí por dentro al oír esa frase salir de la misma boca. Podría significar que mi padre no tiene mucha confianza en que yo tenga éxito en la vida en general. Sin embargo, también lamento no haber podido experimentar plenamente la vida universitaria debido al empeoramiento de mis problemas de salud, hasta el punto de que ya no podía soportarlo físicamente, lo que había hecho que mi rendimiento académico disminuyera porque ya estaba sometido a una extraña dieta sin sal y bebiendo agua como un camello, además de tomar preparados a base de hierbas. Así que por supuesto esas cosas me habían afectado mucho sin ningún beneficio de ello.
My plan was to work inside some hotel in the city, later I realized that my wants just cannot be because of the current health problems that was plaguing me.
Mi plan era trabajar en algún hotel de la ciudad, más tarde me di cuenta de que mis deseos no podían ser debido a los actuales problemas de salud que me aquejaban.
After I stopped my schooling abruptly, I told myself I will just wait it and maybe it will resolve itself in time. I think that it is my "denial stage" where I felt so hopeless that I just tried to ignore the gravity of my health condition. After all, I still have no idea on how to deal with my Kidney problem plus the fact that my parents cannot afford to send me to the hospital for a proper assessment and treatment of my case anyway. So I just stayed in this house because I can only move around but too weak to venture out for doing other things like trying to get a job because I simply cannot, considering that there is also no encouragement from anyone around me to venture into something fruitful for me to do because I also have no capital to start a small business for the simple reason that I am "broke" and sick.
Después de interrumpir mis estudios bruscamente, me dije a mí misma que esperaría y que quizá se resolvería con el tiempo. Creo que se trata de mi "etapa de negación", en la que me sentía tan desesperada que intentaba ignorar la gravedad de mi estado de salud. Al fin y al cabo, todavía no tengo ni idea de cómo tratar mi problema renal, además de que mis padres no pueden permitirse enviarme al hospital para que me hagan una evaluación y un tratamiento adecuados. Así que me quedo en esta casa porque sólo puedo moverme, pero estoy demasiado débil para aventurarme a hacer otras cosas, como intentar conseguir un trabajo, porque sencillamente no puedo, teniendo en cuenta que nadie a mi alrededor me anima a aventurarme en algo fructífero, porque tampoco tengo capital para abrir un pequeño negocio por la sencilla razón de que estoy "arruinado" y enfermo.
I just stayed around the house like an old bored dog. Waiting for good things to turn around but it never arrived in my already cursed life.
Me quedé en casa como un perro viejo y aburrido. Esperando que las cosas buenas dieran un giro pero nunca llegó en mi ya maldita vida.
It is boring to stay in this house, the only entertainment that I have was to watch TV and wait for some movies to be broadcasted so that I can watch them. That is why when it comes to cooking I would volunteer to do it so that I can help my mother with that task and at the same time to have something for me to do that will serve as a form of entertainment for me and then enjoying the result of my work. It is the only thing that I can do aside from doing some errands and chores around the house. Later my mother had opened a small convenience store in front of our house so that we could augment our income. I helped my mother with the operation of the store until she happens to closed it for good, at that time I cannot continue to operate it because I am a dialysis patient already.
Es aburrido estar en esta casa, el único entretenimiento que tengo era ver la televisión y esperar a que emitan algunas películas para poder verlas. Por eso cuando se trata de cocinar me ofrezco voluntaria para hacerlo y así poder ayudar a mi madre con esa tarea y al mismo tiempo tener algo que hacer que me sirva de entretenimiento y luego disfrutar del resultado de mi trabajo. Es lo único que puedo hacer aparte de hacer algunos recados y tareas en casa. Más tarde, mi madre abrió una pequeña tienda delante de casa para aumentar nuestros ingresos. Ayudé a mi madre con la gestión de la tienda hasta que la cerró definitivamente, momento en el que no pude seguir haciéndola porque ya soy paciente de diálisis.
I pre-occupied myself by cooking for the family. It was an enjoyable learning experience because I learned a lot from it which my family had benefited to a certain degree.
Me entretuve cocinando para la familia. Fue una experiencia de aprendizaje agradable porque aprendí muchas cosas de las que mi familia se benefició en cierta medida.
But before that I managed to finally buy myself a Co2 rifle. The money that I used was from the gold necklace that my father had bought for me and my siblings which I "pawned" for cash. I added the money that I got from it with the cash that I had to come-up with the amount of around PHP 4,000 pesos which was a big amount in 1997. I never regretted in buying it because I enjoyed using it. That rifle is so accurate that I can direct the pellet into my intended targets like bottle caps, rats, birds, flowers, etc. I also had used it to catch some fish from the nearby rice field irrigation stream. The only problem for me was its weight, not that it is heavy but because my body is becoming weaker and weaker as years go buy especially after I had gone to be a dialysis patient.
Pero antes de eso conseguí comprarme por fin un rifle de Co2. El dinero que utilicé procedía del collar de oro que mi padre nos había comprado a mí y a mis hermanos y que "empeñé" a cambio de dinero. Sumé el dinero que obtuve de él con el efectivo que tenía para llegar a la cantidad de alrededor de PHP 4.000 pesos, que era una gran cantidad en 1997. Nunca me arrepentí de haberlo comprado porque disfrutaba usándolo. Ese rifle es tan preciso que puedo dirigir el perdigón a los objetivos que me propongo, como tapones de botella, ratas, pájaros, flores, etc. También lo utilicé para pescar algunos peces del arroyo de riego cercano. El único problema para mí era su peso, no porque sea pesado, sino porque mi cuerpo es cada vez más débil con el paso de los años, especialmente después de haberme sometido a diálisis.
It is both an enjoyable thing and a learning curve for me to ever use a pellet rifle. I am glad that I experienced using it which made my happiness to be tripled.
Para mí, utilizar un rifle de perdigones es a la vez un placer y un aprendizaje. Me alegro de haber tenido la experiencia de usarlo, lo que hizo que mi felicidad se triplicara.
I am glad that I was able to own a rifle, in that way I learned how use it, to aim, and how to responsible use it. later I bought a "Co2-powered" shot gun that can also fire 1.2 inch lead balls. Unfortunately I was not able to use it as intended because the weight of the rifle plus the fact that I have no friend with the same interest in using it and then no places to use it as well. I was planning to hunt some birds from the rice field with it but my health already deteriorated that I cannot even hold it normally anymore and it had remained used until now.
Me alegro de haber podido tener un rifle, de esa manera aprendí a usarlo, a apuntar y a usarlo responsablemente. más tarde compré un rifle de "Co2-powered" que también puede disparar bolas de plomo de 1,2 pulgadas. Desafortunadamente no pude usarlo como estaba previsto debido al peso del rifle mas el hecho de que no tengo ningun amigo con el mismo interes en usarlo y entonces tampoco lugares para usarlo. Planeaba cazar algunos pájaros del arrozal con él pero mi salud ya se deterioró que ya ni siquiera puedo sostenerlo normalmente y había quedado usado hasta ahora.
I also planned to buy the next rifle in my mind, a "rimfire" rifle and it would have been better if that has been realized. Now that I can buy any rifle that I want, the problem now is using it with my feeble body, unfit and not sound.
También planeé comprar el siguiente rifle en mi mente, un rifle "rimfire" y hubiera sido mejor si eso se ha realizado. Ahora que puedo comprar cualquier rifle que quiero, el problema ahora es usarlo con mi cuerpo débil, no en forma y no sonido.
Besides shooting a rifle and cooking for my family, I also did some light gardening and planted some vegetables. It is very rewarding to see the fruits of your crops. I even grew some yam tubers in a bag with 90% sand and 10% soil. I found that these tubers can also grow in sand with some soil, but they need a space to climb to get all the sun they need to grow. Luckily, we had a tall tree that I used for the "yam" to climb and absorb the benefits of the sun for food. But, unfortunately, I can no longer do those things I used to enjoy. My eyesight had also deteriorated and then my physical body can no longer return to near normal functions where I can still be able to do light chores. My case now is beyond frustrating if I think about it. But at least I have something I am busy doing and that is blogging for rewards, just a consolation for many things I missed in this peculiar life I have now.
Además de disparar un rifle y cocinar para mi familia, también hice algo de jardinería ligera y planté algunas verduras. Es muy gratificante ver los frutos de tus cultivos. Incluso cultivé algunos tubérculos de ñame en un saco con un 90% de arena y un 10% de tierra. Descubrí que estos tubérculos también pueden crecer en arena con algo de tierra, pero necesitan un espacio al que trepar para recibir todo el sol que necesitan para crecer. Por suerte, teníamos un árbol alto que utilicé para que el "ñame" trepara y absorbiera los beneficios del sol para la alimentación. Pero, por desgracia, ya no puedo volver a hacer esas cosas de las que disfrutaba. Mi vista también se había deteriorado y entonces mi cuerpo físico ya no puede volver a sus funciones casi normales donde todavía puedo ser capaz de hacer tareas ligeras. Mi caso ahora está más allá de la frustración si lo pienso. Pero al menos tengo algo que estoy ocupado en hacer y eso es blogging para recompensas, sólo un consuelo para muchas cosas que me perdí en esta vida peculiar que tengo ahora.
I can never forget growing a 4.5 Kg Yam tuber because of my simple experiment on how to make the size so super.
Nunca podré olvidar el cultivo de un tubérculo de ñame de 4,5 kg gracias a mi sencillo experimento sobre cómo conseguir un tamaño tan estupendo.
Bitcoin is the consolation prize for all the things that I was missing...
...at least now I have something that feels the need for my security and well-being.
Translated in Filipino [Taglish]
Naaalala ko na gusto kong bumili ng Uzi gun na bumubuga ng mga pellets, ang ginagamit nila para sa mga larong "airsoft". I really liked to own one para magamit ko na lang for shooting at random things. Mga 16 years old ako noon, at nag-aaral pa rin sa College. Talagang "walang pera" lang ako dahil ang pera ko ay galing lang sa allowance ko na binigay ng magulang ko. Wala akong kinikita, sapat lang para sa akin at sa ilan sa aking mga kaibigan na pumunta sa mall at kumain sa ilang fast food at manood ng sine. It made me feel frustrated of course dahil hindi ko mabili ang gusto ko. Gayundin ang ilan sa aking mga pangangailangan tulad ng isang computer. Sa mga panahong iyon ay napakamahal ng kompyuter at hindi natin ito kayang bayaran. Ang internet ay nasa simula pa lamang noon.
May ilang maga manaka-nakang mayayamang estudyante na ang nagmamay-ari ng cellphone noong 1994-95. Para sa akin at sa aking mga "buddies", ang mga mayayamang estudyanteng may-ari ng mga cellphone na iyon ay talagang isang uri ng "mga pinagpala". Pambihira kasi sila noon na parang nagmamaneho ng mamahaling sasakyan ang estudyanteng iyon kung ikukumpara ko. Iyon ang mga panahon kung saan ang ilan sa mga bagay sa mundong ito ay bago pa rin sa akin, napakabata ko pa at naggalugad pa sa mundo. Sa kasamaang palad, nalampasan ko ang oras na magiging mas madali ang buhay estudyante sa paggamit ng Internet at computer na maaaring makatulong sa akin sa aking pag-aaral at pagkakaroon ng mga bagong kaibigan. Kaya ngayon ko lang naiisip kung gaano karaming mga tao ang na-miss ko sa pagiging bahagi ng aking buhay o kung ano ang maaari kong maging bagaman marahil ay hindi ko natuklasan ang cryptos kung ang aking buhay ay napunta sa "normal" na ruta at hindi tulad ng aking kasalukuyang buhay ngayon .
Hindi mayaman ang pamilya ko, in fact lahat ng kapatid ko ay nag-aral sa Government University. Nag-aral nga kami sa isang private high school pero noon ay medyo mura ang tuition kaya abot kaya ng mga magulang ko na ipadala kami doon dahil ito lang ang pinakamalapit na high school sa aking bayan. Ako lang ang nag-aral sa pinakamagandang Kolehiyo dito sa probinsya ko dahil gusto kong makakuha ng business degree sa Commerce. Well I am glad na hindi ko natapos kasi after all it was not my original option but a hotel and restaurant management course. Commerce lang ang kinuha ko dahil pinuntahan ako ng tatay ko at sinabi sa akin na mahirap makakuha ng trabaho na may kursong Hotel and restaurant management. Kaya kinuha ko ang Commerce at nag-major sa management.
Makalipas ang maraming taon, binisita kami ng tito ko at ng isa kong pinsan dito sa bahay namin. Nabalitaan ko na kinuha ng pinsan ko ang kursong Hotel and Restaurant management at nagtrabaho siya bilang kusinero o staff sa mga cruise ship na naglalayag sa buong mundo para sa mga turista. Pagkatapos ay narinig ko ang aking ama na nagsasabi na ito ay "madali" na makahanap ng trabaho na may parehong kurso na gusto kong kunin sa Kolehiyo. Natawa na lang ako sa loob nang marinig ko ang katagang iyon na nagmumula sa parehong bibig. Maaaring ibig sabihin nito ay hindi talaga kumpiyansa ang aking ama na magiging matagumpay ako sa buhay sa pangkalahatan. Gayunpaman, nanghihinayang din ako na hindi ko naranasan nang lubusan ang buhay Kolehiyo dahil sa lumalalang problema ko sa kalusugan hanggang sa hindi ko na nakayanan ang aking pisikal na pagganap na humantong sa pagbaba ng aking pagganap sa akademiko dahil napapailalim na ako sa isang kakaibang diyeta ng kabuuang "hindi. asin" at inuming tubig tulad ng therapy ng kamelyo bukod sa pag-inom ng mga herbal na paghahanda. Kaya siyempre naapektuhan ako ng mga bagay na iyon nang walang anumang mga benepisyo mula dito.
Matapos kong ihinto ang aking pag-aaral bigla, sinabi ko sa aking sarili na hihintayin ko na lang ito at baka malutas ito sa tamang panahon. Sa tingin ko, ito na ang aking "denial stage" kung saan nakaramdam ako ng kawalan ng pag-asa na sinubukan ko na lamang na huwag pansinin ang kalubhaan ng aking kondisyon sa kalusugan. Kung tutuusin, wala pa rin akong ideya kung paano haharapin ang aking Kidney problem plus the fact na hindi ako kayang ipadala ng aking mga magulang sa ospital para sa tamang pagsusuri at paggamot sa aking kaso pa rin. Kaya nanatili na lang ako sa bahay na ito dahil nakakagalaw lang ako pero napakahina para makipagsapalaran para sa ibang bagay tulad ng pagsisikap na makakuha ng trabaho dahil hindi ko talaga kaya, kung iisipin na wala ring encouragement mula sa sinuman sa paligid ko na makipagsapalaran sa isang bagay na mabunga. para gawin ko dahil wala din akong puhunan para makapagsimula ng maliit na negosyo sa simpleng dahilan na "broke" ako at may sakit.
Nakakatamad manatili sa bahay na ito, ang tanging libangan ko lang ay ang manood ng TV at maghintay ng ilang pelikulang ipapalabas para mapanood ko. Kaya naman pagdating sa pagluluto ay boluntaryo akong gawin ito upang matulungan ko ang aking ina sa gawaing iyon at kasabay nito ay may gagawin ako na magsisilbing isang uri ng libangan para sa akin at pagkatapos ay masiyahan sa resulta ng aking trabaho. Ito ang tanging bagay na maaari kong gawin bukod sa paggawa ng ilang mga gawain at gawain sa bahay. Maya-maya ay nagbukas ang aking ina ng isang maliit na convenience store sa harap ng aming bahay upang madagdagan namin ang aming kita. Tinulungan ko ang nanay ko sa pagpapatakbo ng tindahan hanggang sa tuluyan na niyang isara ito, sa mga oras na iyon ay hindi ko na ito maituloy dahil isa na akong dialysis patient.
Ngunit bago iyon nakabili ako sa wakas ng isang Co2 rifle. Ang pera na ginamit ko ay mula sa gintong kwintas na binili ng tatay ko para sa akin at sa mga kapatid ko na "sinala" ko para sa pera. Idinagdag ko ang pera na nakuha ko dito kasama ang cash na kailangan kong makabuo ng halagang humigit-kumulang PHP 4,000 pesos na malaking halaga noong 1997. Hindi ako nagsisi sa pagbili nito dahil nag-enjoy ako sa paggamit nito. Ang rifle na iyon ay napakatumpak na maaari kong idirekta ang pellet sa aking nilalayon na mga target tulad ng mga takip ng bote, daga, ibon, bulaklak, atbp. Nagamit ko rin ito upang manghuli ng ilang isda mula sa kalapit na batis ng patubig. Ang problema lang sa akin ay ang bigat nito, hindi dahil sa mabigat ngunit dahil humihina ang katawan ko habang lumilipas ang mga taon ay bumibili lalo na pagkatapos kong maging isang dialysis patient.
Natutuwa ako na nakapag-ari ako ng riple, sa ganoong paraan natutunan ko kung paano ito gamitin, mag-target, at kung paano ito gamitin nang responsable. maya-maya bumili ako ng "Co2-powered" shot gun na pwede ding magpaputok ng 1.2 inch lead balls. Sa kasamaang palad hindi ko ito nagawang gamitin ayon sa nilalayon dahil ang bigat ng rifle kasama ang katotohanan na wala akong kaibigan na may parehong interes sa paggamit nito at pagkatapos ay walang mga lugar na magagamit din ito. Balak kong manghuli ng ilang mga ibon mula sa palayan kasama nito ngunit lumala na ang aking kalusugan na hindi ko na ito mahawakan nang normal at nanatili itong ginagamit hanggang ngayon.
Bukod sa pagpapaputok ng riple at pagluluto para sa aking pamilya, gumagawa din ako ng magaan na paghahalaman at pagtatanim ng mga gulay. Napakasarap sa pakiramdam kapag nakikita mo ang iyong mga pananim na umuunlad ang kanilang mga bunga. Nagtanim pa ako ng ilang Ube mula sa isang sako na may humigit-kumulang 90 porsiyento ng buhangin at 10 porsiyento ng lupa na natuklasan ko na ang mga tubers na ito ay maaari ding tumubo sa buhangin na may ilang lupa ngunit nangangailangan ng espasyo upang umakyat upang makuha ang buong sikat ng araw na sila. kailangan para lumaki ang mas malaking tuber. Sa kabutihang palad, mayroon kaming isang mataas na puno na ginamit ko upang umakyat ang baging ng Ube at sumipsip ng mga benepisyo sa paggawa ng pagkain ng araw. Ngunit sa kasamaang-palad ay hindi na ako makakabalik sa paggawa ng mga bagay na tinatamasa ko. Ang aking paningin ay lumala na rin at pagkatapos ay ang aking pisikal na katawan ay hindi na maaaring bumalik sa kanyang malapit sa normal na pag-andar kung saan maaari pa rin akong gumawa ng mga magaan na gawain. Ang aking kaso ngayon ay lampas sa pagkabigo kung iisipin ko ito. Pero at least meron akong pinagkakaabalahan sa paggawa at iyon ay ang pagba-blog para sa mga reward, pampalubag-loob lang sa maraming bagay na na-miss ko sa kakaibang buhay na mayroon ako ngayon.
Posted through the AVLE Dapp (https://avle.io)