ခရစ္စမတ္ဆုလာဘ္

နံနက္ခင္း ေတးသီက်ဴးတဲ႕ ငွက္ကေလးမ်ားရဲ႕ အသံနဲ႕အတူ သူမလည္း နိုးထလာခဲ့တယ္ ။
ျပဴတင္းေပါက္ကို ဖြင့္လိုက္ေတာ့ အား ေလေတြက လဲ ေအးလိုက္တာ ။ေအာ္ ေဆာင္းတြင္းေရာက္ေနတာဘဲေမ့လို႔ ။
ေက်ာင္းပိတ္ရက္ ဒီဇင္ဘာမွာ အပူပင္ကင္းကင္း အိပ္လိုက္တာ ေနျမင့္မွဘဲ နိုးေတာ့တယ္ ။ သူမ နံနက္စာ စားဖို႔ေအာက္ထပ္ဆင္းလာေတာ့ အေမက ေန႔ဖို႔ညစာခ်က္ျပဳတ္ေနျပီ ။
"ေမေမကသမီးဖို႔ ထမင္းေျကာ္ေလး ေျကာ္ထားေပးတာဘဲ " ။
"ေအာ္ အိပ္ပုတ္မေလး ႏိုးျပီကိုး"။ ဟီးဟီး နိုးျပီေလ ေမေမရဲ႕ ။
သူမ ေမမေမရဲ႕ ရွယ္နံနက္စာထမင္းေျကာ္ေလးစားရင္း "ေမေမ့ ေဖေဖကာ?"
လမ္းထိပ္ဘက္ ခဏသြားတယ္ေလ ။ဘာလုပ္မလို႔လဲ သမီးရဲ႕။
ေမေမကလည္း ေမ့ေနျပီ ထင္တယ္ ။
ဒီလ ဘာလ လဲ ?
ဒီဇင္ဘာေလ သမီးရဲ႕ ။
" အင္းေလ... ဒီဇင္ဘာဆို ေဖေဖ့ဆီက မုန္႔ဖိုး ေတာင္းရ မွာေပါ့ ေမေမရဲ႕ "။
"ေအာ္ ဒီကေလး ဒီလိုမ်ိဳးဆိုရင္ေတာ့ လုံးဝ မေမ့ဘူး "။
"ဟဲဟဲ မေမ့ပါဘူးေလ ေမေမကလဲ " ။
"သမီးလဲ မုန္႔ဖိုးရခ်င္တာေပါ့ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ လည္ရင္ သုံးမို႔ ေလ "။
"ေအးပါ သမီးရယ္" ။ ဟုတ္ သမီးစားလို႔လဲျပီးျပီ ပန္းကန္လဲေဆးျပီးျပီဆိုေတာ့...ေမေမ သမီး အေပၚထပ္မွာ စာ သြား လုပ္ လိုက္ဦးမယ္ ။ ေက်ာင္းသာပိတ္သာ ဆရာမ က အိမ္စာေတြ အမ်ားျကီးဘဲေပးလိုက္တာ အဲ႕တာ သြားလုပ္ဦးမယ္ "
ေဖေဖ လာရင္ သမီးကိုေခၚလိုက္ေနာ္ေမေမ သမီးေအာက္ထပ္ကို ဆင္းခဲ႕မယ္ ။
"ေအးေအး သမီးေလး " ။
သူမ အေပၚထပ္ စာျကည့္ခန္းထဲမွာ စာျကည့္ရင္း အေတြးတို႔က စာထဲ မေရာက္ႏိုင္ဘူး ။ ခရစ္စမတ္ကာလ ဒီဇင္ဘာ 25 ရက္ေန႔ သူမတို႔ရဲ႕ သခင္ေယရႈခရစ္ေတာ္ေမြးေန႔အတြက္ ေတြးျပီး ရင္ခုန္ေနမိတယ္ ။
ခရစ္စမတ္ကာလမွာ သူမ ရင္ခုန္ရတဲ႕ အေျကာင္းရင္းေတြကလဲ ရွိေနေသးတယ္ ။
အဲ႔တာ ဘာလဲဆိုေတာ့ သူမငယ္ငယ္ထဲကေန ခရစ္စမတ္ကာလ သခင္ခရစ္ေတာ္ေမြးေန႔မေရာက္ခင္မွာ သူမလိုခ်င္တာေလးေတြ ဆုေတာင္းေလ့ရွိတယ္ ။ ေဖေဖ ေမေမကလဲ သူမငယ္ငယ္ေလးကတည္းက ေျပာျပထားတယ္ ။
"ခရစ္ေတာ္ေမြးေန႔ မတိုင္ခင္ညမွာဆုေတာင္းရင္ ဆန္တာကေလာ့ဖိုးဖိုးကသမီးေတာင္းတဲ႔လက္ေဆာင္ကိုလာေပးလိမ့္မယ္"
"တကယ္လားေဖေဖရဲ႕"။
"တကယ္ေပါ့ သမီးေလးရယ္" ။
"ဒါဆိုသမီးက ဆုအျကီျကီးေတြ ေတာင္းပစ္လိုက္အုန္းမွာ" ။
အဲ႕ဒီက်ျပန္ေတာ့ ေဖေဖက "သမီးေလးရဲ႕ ဆုေတာင္းကို ဆန္တာကေလာ့ဖိုးဖိုး က ေပးတာ မွန္ေပမယ့္ တစ္ျခား ကေလးေတြလဲဆုေတာင္းအုန္းမွာဆိုေတာ့ သမီးေလးက ဆုအျကီး
ျကီးေတာင္းလိုက္ရင္ သမီးအတြက္လက္ေဆာင္က ေလးတယ္ဆိုျပီး လာမေပးဘဲေနလိမ့္မယ္ " ။
"အဲ႕ဆို သမီးက ဘယ္လိုဆုေတြ ေတာင္းရမွာလဲ ေဖေဖရဲ႕" ။
"သမီးေလး ခရစ္စမတ္ကာလမွာ အသုံးဝင္မယ္ထင္တဲ႕ သမီးရခ်င္တာေလးေတြေတာင္းေပါ့ သမီးရဲ႕" ။
"ဟုတ္ကဲ႕ သမီးသိပါျပီ ေဖေဖ"
"အင္း ဒါမွေဖေဖ့ သမီးေလးကြ" ။
အဲ႔ဒီတုန္းကဆိုရင္သူမက ကလစ္လွလွေလးေတြ ဦးထုတ္လွလွေလးေတြ အရုပ္ကေလးေတြ ဆုေတာင္းခဲ႕တာ ။ ဒီဇင္ဘာ 25 ရက္မတိုင္ခင္ သူမအျမဲဆုေတာင္းျပီး အိပ္ရာဝင္ခဲ႔တယ္ ။
မနက္က်ရင္ သူမအိပ္ရာေဘးမွာ တစ္တယ္ဘဲ သူမဆုေတာင္းခဲ႔တယ္႔ လက္ေဆာင္ကို ရခဲ႔စျမဲပါ ။ အဲ႔ဒါေျကာင့္မို႔ သူမ
ခရစ္စမတ္ကာလေတြမွာ အရမ္းကိုေပ်ာ္ရႊင္ခဲ႔ရတာေပါ့ ။ သူမ
ေက်ာင္းျပန္ဖြင့္တဲ႔ အခ်ိန္ သူငယ္ခ်င္းေတြကို အျမဲျပန္ေျပာျပ
ေလ့ရွိတယ္ ။
"ဆန္တာကေလာ့ဖိုးဖိုးဆီမွာ ဆုေတာင္းတာ တစ္ကယ္ရတဲ႔
အေျကာင္းေပါ့" ။
"ျပီးေတာ့ သူမရခဲ႔တယ့္ လက္ေဆာင္ေလးေတြကိုလဲအျမဲျပျပီး
ဂုဏ္ယူေလ့ရွိတယ္ " ။
"သူမ သူငယ္ခ်င္းက သူဆုေတာင္းတာ မရတဲ႔အေျကာင္းျပန္
ေျပာျပတဲ႔အခါ သူမကလဲ ျပန္ေျပာေလ့ရွိတယ္ ။ နင္က ဆုအ
ျကီးျကီးေတြ သြားေတာင္းတာကိုး ။ အဲ႔လိုဆို နင္ဘယ္ေတာ့မွ
ရမွာမဟုတ္ဘူး နင္...ဟာ ေလာဘ သိပ္မျကီးနဲ႕သိလား? " ။
အဲ႔လိုေျပာလိုက္ေတာ့ သူငယ္ခ်င္း စိတ္ဆိုးသြားျပီ ...။
အဲ႔လိုဆို သူမျပန္လိုက္ေခ်ာ့ရေတာ့တာပါ ။
ဒီလိုနဲ႔ တစ္ႏွစ္ျပီးတစ္ႏွစ္ ကုန္ဆုံးသြားလိုက္တာ သူမေတာင္ အခု ရွစ္တန္းေက်ာင္းသူေလး ျဖစ္ေနပါျပီ ။
သူမ ငယ္ငယ္က ဆန္တာကေလာ့ဖိုးဖိုးကိုျမင္ခ်င္လို႔ တမင္မအိပ္ဘဲ ေစာင့္ျကည့္ခဲ႔ဖူးပါတယ္ ။ သူမေစာင့္ေနမွန္းသိေနလို႔လားမသိဘူး ။ ဆန္တာကေလာ့ဖိုးဖိုးက တစ္ေခါင္ေက်ာ္လဲေရာက္မလာခဲ႔ဘူး ။ဒီလိုနဲ႔ သူမအိပ္ေပ်ာ္သြားျပန္တာေပါ့ ။ မနက္က်ေတာ့ လက္ေဆာင္က သူမအိပ္ရာေဘးမွာ ။ သူမ ဆန္တာကေလာ့ဖိုးဖိုးကို မေတြ႔လိုက္ေပမယ့္လဲ သူမလက္ေဆာင္ကိုျကည့္ပီးေပ်ာ္ခဲ႔ရတာပါဘဲ ။
အဲ႔လိုဆို သူမက သူမေဖေဖနဲ႔ ေမေမကို လက္ေဆာင္ေလးကိုသြားျပေတာ့ ေမေမကေတာ့ အံ႔ျသျပီး ဝမ္းသာတဲ႔ ပုံစံနဲ႔ျဖစ္ျပီး
သူမ ေဖေဖကေတာ့ ျပဳံးျပီးသူမကိုျကည့္ေနေလ့ရွိပါတယ္ ။
"သမီးေရ...သမီးေဖေဖျပန္ေရာက္ျပီ " ။
"သူမအေတြးတို႔ ပ်က္ေတာက္သြားျပီ။ ဟုတ္ လာပီေမေမ " ။
သူမျမန္ျမန္ေလး ေအာက္ထပ္ကို ဆင္းလာခဲ႔ပါတယ္ ။
သူမ ေမေမကေတာ့ လွမ္းေျပာပါတယ္ ။ "ဟယ္ ဒီကေလးျပဳတ္က်အုန္းမယ္ ။ ေျဖးေျဖးဆင္းပါ ဆင္းပါေတာ့လား ?" ။
သူမ ေဖေဖ့ကို ေဝ႔ဝဲရွာျကည့္လိုက္ေတာ့ ထုံးစံအတိုင္း ေဖေဖက ေဖေဖထိုင္ေနက် ကုလားထိုင္ေလးမွာေပါ့ ။
သူမကို ေဖေဖက လွမ္းေခၚပါတယ္ ။
"လာလာ သမီး ဒီမွာလာထိုင္ " ။
သူမက ေဖေဖနဲ႔ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ခုံမွာ ဝင္ထိုင္လိုက္ပါတယ္ ။
"ကဲ ဒီႏွစ္ေတာ့ ဘာဆုေတာင္းမို႔လဲ သမီးရဲ႕" ။
"ေဖေဖ ဒီတစ္ခါေတာ့ေလ သမီးက တစ္ေန႔တာ အျဖစ္ပ်က္ေလးေတြကို ေရးျပီးမွတ္တမ္းတင္ထားခ်င္တာ " ။
အဲ႔ေျကာင့္ သမီးက ဒီတစ္ခါေတာ့ ဒိုင္ယာရီ စာအုပ္လွလွေလး တစ္အုပ္ေလာက္ေတာ့ လိုခ်င္ေနတယ္ ။ ေဖေဖေပးတဲ႔ မုန္႔ဖိုးနဲ႔ က်ေတာ့ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ လည္ျပီးမုန္႔စားျကမွာမို႔ပါ ။
"ကဲ...ဒါဆို ဆန္တာကေလာ့ဖိုးဖိုးဆီမွာ သမီးလိုခ်င္တဲ႔
ဒိုင္ယာရီ စာအုပ္ေလးရဖို႔ ဆုေတာင္းလိုက္ေလ ေဖေဖေပးတဲ႔မုန္႔ဖိုးနဲ႔ သမီး သူငယ္ခင္းေတြနဲ႔ မုန္႔စားျကေပါ့ဟုတ္ပီလား"။
"ဟုတ္ကဲ႔ေဖေဖ သမီးလဲ အဲ႔လို စဥ္းစားထားပါတယ္ " ။
"ေအးေအး သမီးေလး ဆုေတာင္းျပည့္မွာပါ " ။
"ဟုတ္ကဲ႔ သမီးလဲ အဲ႔လိုဘဲေမ်ွာ္လင့္ပါတယ္ " ။
ဒီလိုနဲ႔ ဒီဇင္ဘာ 25 ရက္မတိုင္ခင္တစ္ရက္အလိုမွာေပါ့ ။ သူမဆုံးျဖတ္ခ်က္ခ်မိတယ္ ။ သူမ ဆန္တာကေလာက္ဖိုးဖိုးကို ေတြ႔ရမွကိုျဖစ္မယ္ဆိုျပီး ဆုံးျဖတ္ခ်က္ကိုခ်လိုက္ျပီးေတာ့ ျပန္မအိပ္ေပ်ာ္ဖို႔ကိုလုပ္ေတာ့တာေပါ့ ။ ညေရာက္ေတာ့ သူမ စာေတြလုပ္ရေသးတာပါ ။ အိပ္ရာဝင္ခါနီးက်ေတာ့ သူမဆုေတာင္း
တယ္ ။ ဒီတစ္ခါက်ေတာ့ သူမက ဆန္တာကေလာ့ဖိုးဖိုးနဲ႕ ေတြ႔ရပါေစလို႔ အရင္ ဆုေတာင္းျဖစ္တယ္ ။ျပီးေတာ့မွ သူမ
လိုခ်င္တဲ႔ ဒိုင္ယာရီ စာအုပ္ေလးကို ဆုေတာင္းတယ္ ။သူမ
ိအိပ္မေပ်ာ္သြားေအာင္ မုန္႔ေတြစား စာအုပ္ေတြ ဖတ္ျပီးေစာင့္တယ္ ။ တစ္ျဖည္းျဖည္းနဲ႔ တစ္ေခါင္ေက်ာ္ျပီ ။ သူမမ်က္လုံး
ေတြ ေလးလာျပီ ။သူမအိပ္ခ်င္လာျပီ ။ "ဟာ...အိပ္မေပ်ာ္ရဘူး သူမအခန္းထဲမွာ လမ္းေလ်ွာက္တယ္ သူမမ်က္လုံးေတြ
ျပန္က်ယ္လာျပီ ။ သူမထိုင္ျပီး စာျပန္ဖတ္တယ္ ။ သူမမ်က္လုံး
ေလးေတြျပန္ေလးလာျပန္ျပီ ။ သူမနာရီကို တစ္ခ်က္ျကည့္
လိုက္တယ္ ။ နာရီလက္တံက ႏွစ္နာရီ ထိုးခါနီးကိုျပေနျပီ ။
သူမမရေတာ့ဘူး ေမးခနဲ အိပ္ေပ်ာ္သြားတယ္ ။ တစ္ကယ့္ကို ခဏေလးမွ ခဏေလးပါဘဲ သူမအိပ္ေပ်ာ္သြားတာ သူမရဲ႕
စာဖတ္စားပြဲမွာဘဲ ။
"ခ်က္...(တံခါးလွည့္သံ)" ။
သူမ အခန္းထဲကို လူတစ္ေယာက္ဝင္ခဲ႔ျပီ ။
သူမအသံေတြျကားေနရတယ္ ။ မ်က္လုံးေတာ့ ဖြင့္မရေသးဘူး ။ ေျခသံက သူမ ကုတင္နားကိုေလ်ွာက္သြားတယ္ ။
ျပီးေတာ့မွ သူမအိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ႔ စာဖတ္စားပြဲဆီ ျပန္ေလ်ွာက္လာတယ္ ။ ေအာ္ သူမ နဖူးေလးကိုလာစမ္းတယ္ ။ သူမအရမ္း သိခ်င္ေနတယ္ ။ ဘယ္သူလဲ သူမသိခ်င္ေနတယ္ ။
ဒါေပမယ့္ သူမ မ်က္လုံးက ဖြင့္မရဘူး ။ သူမ အိမ္မက္ထဲမွာဘဲလား? ။ ဒီတစ္ခါေတာ့ သူမျပတ္ျပတ္သားသားျကားလိုက္ရတယ္ ။
"သမီးေလး... ေဖေဖ့ သမီးေလးရယ္ ..." ။
သူမနဖူးေလးကို ျကင္နာစြာ တစ္ခ်က္နမ္းလိုက္တယ္ ။
"ဟာ...ေဖေဖ ဒါ...ေဖေဖ့အသံဘဲ သူမေသခ်ာသိတာေပါ့ " ။
ေနာက္ျပီးေျခသံက အေနာက္ကိုျပန္ေလ်ွာက္သြားျပီ ။
သူမ မ်က္လုံးေတြ ဖ်က္ခနဲပြင့္သြားျပီ ။
"ေဖေဖ့...သူမေအာ္ေခၚလိုက္ေတာ့ ေဖေဖ့ေျခလွမ္းေတြ
ရပ္သြားတယ္ ။ သူမ ေဖေဖ့ကိုေျပးဖက္လိုက္တယ္ " ။
သူမအသံေတြတုန္ေနတယ္ ။
"ေဖေဖ့...ဆန္တာကေလာ့ဖိုးဖိုး တစ္ကယ္ေတာ့ ေဖေဖဘဲ" ။ ေဖေဖက သူမမ်က္ႏွာေလးကို ငုံျကည့္ျပီးေတာ့ေျပာ
တယ္ ။
"ဒီတစ္ခါေတာ့ သမီးေလး နိုးသြားျပီေပါ့တဲ႔ " ။
ျပီးေတာ့ ေဖေဖက ရယ္ျပီးျပန္ေျပာတယ္ ကာလနဂါးမေလးက ဒီတစ္ခါေတာ့ ႏိုးသြားပါေရာလား ဟမ္ .."
ဟီးဟီး...ဒီတစ္ခါေတာ့ သူမနဲ႔ေဖေဖနဲ႔ျပိဳင္တူရယ္မိျကတယ္ ။
တစ္ကယ့္ကို အံ႔ျသမႈေတြ ေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြကို ဆာင္ျကဥ္းေပးခဲ႔တဲ႔ ညေလးပါဘဲ ။
မနက္ေရာက္ေတာ့ ေမေမ့ကိုေျပာျပတယ္ ။
"ေမေမ့ တစ္ကယ္ေတာ့ ခရစ္စမတ္ ဆန္တာကေလာ့ဖိုးဖိုးက ေဖေဖဘဲ သိလား?" ။
"ဒီေတာ့ ေမေမက ျပဳံးျပီးျပန္ေျပာတယ္ " ။
"အြန္း...ေမေမ သိေနခဲ႔ပါတယ္တဲ႔ " ။
"ဟြန္း...ဒါဆို အရင္တုန္းက သမီးကို မေျပာျပဘူး ဘာလို႔လဲ?။
"သမီးေလးက ေမးမွမေမးဘဲ သမီးရဲ႕ "
"အြန္း...ဟုတ္သားဘဲ သမီးက ထုတ္မေမးခဲ႔မိဘူး ။ သူမအခုမွ ျပန္ေတြးျကည့္လိုက္ေတာ့ သူမ ဘာလိုခ်င္လဲ ဘာဆုေတာင္းမလဲဆိုတာ ေဖေဖ အျမဲ ျကိဳေမးခဲ႔တာဘဲ " ။
"သမီး အရမ္းကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ေနာ္ ေဖေဖနဲ႔ေမေမ " ။
"ဘာလို႔လဲ သမီးေလးရဲ႕ " ။
" သမီး ဘဝမွာ တစ္သက္လုံး အမွတ္ရေနမယ့္ အမွတ္တရကို ေဖေဖနဲ႕ေမေမကဖန္တီးေပးခဲ႔လို႔ေလ "။
"သမီးေလးကို ေဖေဖနဲ႔ေမေမ ဘယ္ေလာက္ခ်စ္တယ္ဆိုတာ
သမီးသိရင္ဘဲ ေက်နပ္ပါျပီကြယ္ " ။
"အြန္း သမီးသိပါျပီ ေဖေဖနဲ႔ေမေမ " ။
" ခ်စ္လိုက္တာ သမီးေလးရယ္ " ။
သူမ ဒီဇင္ဘာ ေက်ာင္းပိတ္ရက္မွာ ေပ်ာ္ရႊင္စြာနဲ႔ ျဖတ္သန္းခဲ႔ရပါတယ္ ။ေက်ာင္းျပန္ဖြင့္ေတာ့ သူမ သူငယ္ခ်င္းေတြက ေမး
တယ္ ။ဒီတစ္ေခါက္ေကာ ဘာလက္ေဆာင္ေတာင္းလိုက္လဲ"။
" ျပီးေတာ့ ငါတို႔ကိုေကာျပပါဦး သိခ်င္ေနျပီ " ။
"အြန္း...ျပမယ္ " ။
သူမက သူမရဲ႕ ဒိုင္ယာရီ စာအုပ္ေလးကို ျပလိုက္ေတာ့
"ဟယ္...လွလိုက္တာ ျကည့္ရမ္း နင္က သိပ္ကံေကာင္းတာဘဲဟာ ..." ။
" ေရွ႕ဆုံးစာမ်က္ႏွာမွာ စာေလးတစ္ေျကာင္း"
ဘာတဲ႔ "ဆန္တာကေလာ့ေဖေဖ" တဲ႔ေလ ။ဆန္ကေလာ့ဖိုးဖိုး မဟုတ္လား?နင့္ဟာက "ဆန္တာကေလာ့ေဖေဖ"တဲ႔။
ေျသာ္...သူမ သူငယ္ခ်င္းေတြကို မေျပာျပရေသးဘူးေလ...။
"ဒါက...အေျကာင္းရွိတယ္ သူငယ္ခ်င္းတို႔ရဲ႕ ...လာေျပာျပမယ္" ဆိုျပီးျပဳံးျပဳံးေလးနဲ႔ဆိုလိုက္တယ္ ။ အခုေတာ့ သူမမ်က္ႏွာေပၚမွွာတြဲခိုေနတဲ႔ အျပဳံးကိုျကည့္ျပီး သူမသူငယ္ခ်င္းေတြက သူမေျပာျပမယ့္အေျကာင္းအရာကို စိတ္ဝင္စားစြာနားေထာင္ေနျကေလရဲ႕....။

ဝင္ေရာက္ဖတ္ရႈေပးသူမ်ားအား ေက်းဇူးတင္လ်က္ပါ...။

Bawk San Tun (Flawra)