ခဲသြားတဲ႔ေႏြ အပိုင္း ၆

The origin of more than more than I am. Brown is sitting next to tremble over the net. I will meet with the Brown Terror throw down. Naw Zar were greeted with more than more than brown. Dance steps from the heart more than the larger brown hair better growth of the virus's ability to shake. The car went out of the influence of Rome over left. ...
Flying birds "will shake the branches of natural"

Love the bow of the driver has been halted in the shadow of a huge rain tree beside moat. Naw Zar ...
"The focus should be properly angry and did not want to expire soon. Let's leave the focus ditch beside "
Go down my lace small colored plastic seats and a variety of fresh fruit juice, which has been sitting just အအေးဆိုင်
"Ripe orange drink will ship"
"Ripe"
"The glass of orange Give me a glass of ripe "
Brown, if the file is not lost yet. Naw Zar ...
"A very high standard Insignia and a very low morale"
I am of the opinion that nothing brown. The cold drink cups arrive, the ...
"Brown"
"What is my power"
How is "more than the length between sites Hin. I have since seen more than he does not know "
" Reaching out, But me and did not see his car. The name of the love
l know that I attach. His voice is like steel. In his eyes, I do not know whether to add two "
"Well worth our time should be just about time. We're finished.
တက်မှာ you anymore "
"He was afraid to meet Saturday"
"... the track. Talk influence would just let them go. လာခဲ့နော် "
ေက်ာ္ေက်ာ္၏ စကားေၾကာင့္ ေနာ္ဇာမွာ ရွက္သြားသည္။ ေဘးနားမွာထိုင္ေနေသာ ရွင္ညိဳသည္ပင္ တုန္လႈပ္စြာျဖင့္ ေက်ာ္ေက်ာ့္ကို ျဖတ္ကနဲ ၾကည့္လိုက္မိသည္။ အၾကည့္ခ်င္းဆံုလိမ့္မည္ဟု မထင္ခဲ့ေသာ ရွင္ညိဳမွာ ေၾကာက္လန္႔စြာျဖင့္ ေခါင္းငံု႔ပစ္လိုက္၏။ ေနာ္ဇာတို႔ ႏႈတ္ဆက္ၿပီး ထထြက္သည္ထိ ေက်ာ္ေက်ာ္၏ အၾကည့္က ရွင္ညိဳထံမွာ။ ေျခလွမ္းလိုက္တိုင္း ယိမ္းႏြဲ႔ေနသည့္ ရွင္ညိဳ၏ဆံပင္ရွည္ႀကီးသည္ ေက်ာ္ေက်ာ္၏ ႏွလံုးသားကို ေလေျပတိုးလိုက္သည့္ ဇာပိုးပုဝါလို သာသာေလးေတာ့ လႈပ္ခါသြားေစပါၿပီ။ ကားထြက္သြားသည္ထိ ေငးက်န္ရစ္ေသာ ေက်ာ္ေက်ာ္ကိုၾကည့္၍ ဦးၾသဇာက…
“ငွက္ပ်ံသြားမွ သစ္ကိုင္းလႈပ္တာ သဘာဝပဲ”

ေနာ္ဇာေမာင္းေနသည့္ ကားေလးသည္ က်ံဳးေဘးမွ ႀကီးမားေသာကုကၠိဳရိပ္မွာ ရပ္သြားသည္။ ေနာ္ဇာက…
“တန္ဖိုးရွိတဲ့အခ်ိန္ေတြကို ေဒါသသင့္ေနတဲ့ အာ႐ံုေတြနဲ႔ မကုန္ဆံုးခ်င္ဘူးကြာ။ က်ံဳးေဘးမွာပဲ အဲဒီအာ႐ံုေတြကို ထားခဲ့ရေအာင္”
ေနာ္ဇာက ဆင္းသြားၿပီး ပလပ္စတစ္ ေရာင္စံုထိုင္ခံုေလးမ်ားႏွင့္ လတ္ဆတ္သည့္ သစ္သီးေဖ်ာ္ရည္ အစံုရေသာ အေအးဆိုင္ေလးမွာ ဝင္ထိုင္လိုက္ၿပီး…
“ကမၺလာ ပင္မွည့္ သခြား သေဘၤာ ဘာေသာက္မလဲေျပာ”
“ပင္မွည့္”
“ကမၺလာတစ္ခြက္၊ ပင္မွည့္တစ္ခြက္ေပးပါ”
ရွင္ညိဳသည္ ရင္ဖိုမေပ်ာက္ေသးပါ။ ေနာ္ဇာက…
“အလြန္အဆင့္အတန္းျမင့္တဲ့ အေဆာင္အေယာင္နဲ႔ အလြန္နိမ့္က်တဲ့ စိတ္ဓာတ္ပဲ”
ေနာ္ဇာ၏ ထင္ျမင္ခ်က္ကို ရွင္ညိဳက ဘာမွ်မေျပာ။ အေအးခြက္မ်ားေရာက္လာေတာ့ ကိုယ္စီေသာက္လိုက္ၾကၿပီး…
“ရွင္ညိဳ”
“ဘာလဲေနာ္ဇာ”
“နင္နဲ႔ ကိုေက်ာ္ေက်ာ္ ဘယ္လိုပတ္သက္မႈရွိသလဲဟင္။ နင္ ကိုေက်ာ္ေက်ာ္ကို ျမင္ကတည္းက မူပ်က္ေနတာ ငါသိတယ္”
“လန္႔ေနတာ၊ ေၾကာက္ေနတာ၊ ငါ့ကို ကားနဲ႔တိုက္မလိုျဖစ္တာ သူ႔ကားေပါ့။ ေနာ္ဇာေခၚေတာ့ နာမည္နဲ႔လူနဲ႔
lတြဲမသိလို႔ လိုက္လာမိတာ။ သူ႔ရဲ႕အသံက သံမဏိလိုပဲ။ သူ႔ရဲ႕မ်က္စိထဲမွာ ေနႏွစ္စင္းမ်ား ထည့္ထားသလား မသိဘူး”
“ကဲ တို႔ရဲ႕တန္ဖိုးရွိတဲ့ အခ်ိန္ေတြမွာ သူ႔အေၾကာင္းက ခုေလာက္ပဲ အခ်ိန္ေပးသင့္တယ္။ ၿပီးသြားၿပီ။
တိုက္တက္မွာ နင္လာရမယ္ေနာ္”
“သူနဲ႔ဆံုေနမွာ ေၾကာက္တယ္”
“အို… သူက မလာဘူး။ ဦးေလးၾသဇာပဲ လႊတ္လိုက္မယ္လို႔ ေျပာၿပီးသားပဲဟာ။ လာခဲ့ေနာ္”
အပိုင္း ၇ ဆက္ရန္ . . .
@evernew