ဘဝရဲ႕ တိုးတက္​ျခင္​းမ်ား

သူေသခ်ာစဥ္းစားမိသည္..။ ဟင့္အင္း..။ မသိ..။ သူမသိေပမယ့္ သူျမင္ဖူးေနသလိုလိုေတာ့ရွိသည္။သူေတာ္ေတာ္ေလးကိုရင္းရင္းႏွီးႏွီးျမင္ဖူးေနသည္။သို႕ေသာ္ သူမမွတ္မိ။

အဘကေတာ့ သူ႕ကို သိသည္ဟု ဆိုသည္။ ဒါေပမယ့္ မလိမ္မညာပဲ သူမသိေၾကာင္း ေခါင္းခါျပလိုက္သည္။

သူ႕ဆီက အေျဖကိုသိေတာ့ အဘဆိုသူ၏ မ်က္၀န္းမွာ မ်က္ရည္ေတြ ၀ဲသီလာသည္ကိုေတြ႕လိုက္ရသည္...။

"ကဲပါ.. လူေလးက အဘကို သိတာမသိတာ အေရးမၾကီးဘူး…အခု အဘက လူေလးခံစားေနရတဲ့ အျဖစ္ဆိုးကေန လြတ္ေျမာက္ဖို႕ ကူညီခ်င္တာ…ဒါေၾကာင့္မို႕ အဘခိုင္းတဲ့အတိုင္း လိုက္လုပ္ေနာ္……
ကဲ.. လက္အုပ္ခ်ီ...ျပီးေတာ့ အဘတိုင္ေပးတဲ့အတိုင္း လိုက္ရြတ္…"

သူရိုေသစြာ အဘခိုင္းသည့္အတိုင္း လိုက္လုပ္ေနမိသည္။ လက္အုပ္ခ်ီရင္း၊ အဘတိုင္ေပးတာကို လိုက္ရြတ္ရငး္ျဖင့္ ေမွာင္မည္းေနေသာ ေလာကတခြင္လံုး လင္းလာေလသည္။

ဒီပိုစ္​့ကို ရန္​ကုန္​မွာ စစ္​​ေခြးအလိုမ႐ွိ ဆိုၿပီး​ေအာ္​တဲ့
​ေန႔ကထဲက ​ေရးမလို႔....ဒါ​ေပမယ္​့သိၾကတဲ့အတိုင္​း
လြတ္​လပ္​စြာ​ေဝဖန္​ခြင္​့႐ွိမယ္​ဆိုတဲ့ အစိုးရ ႀကီးလက္​ထက္​မွာ
ျပည္​သူ႔ လြတ္​လပ္​ခြင္​့ထဲကတစ္​ခုျဖစ္​တဲ့ ျပည္​သူ႔ဘ႑ာ သန္​း၆ေထာင္ ​ေက်ာ္​ျဖဳန္းတီး​ပီး....
အစိုးရကို​ေဝဖန္​မိတဲ့အ​ေကာင္​့မွန္​သမွ် ပိတ္​​ေန​ေတာ့
ကိုယ္​​ေတြၿငိမ္​​ေနရတယ္​.......

ရန္​ကုန္​မွာ စစ္​​ေခြးအလိုမရ​ွိဆိုၿပီး​ေအာ္​တဲ့​ေကာင္​​ေတြရဲ႕
ပံုကို ၾကည္​့ရင္​ သူတို႔က ရဲရဲတင္​းတင္​း ​​ေအာ္​ဟစ္​​ေနၾကတာ
ဒီဟာက ဥပ​ေဒမဲ့ စကား ဆိုတာသိရဲ႕သားနဲ႔
ဘာလို​ေျပာင္​​ေျပာင္​တင္​းတင္​း ​ေျပာရဲဆိုရဲသလဲ....
" မင္​းတို႔အဲ့လိုသာ​ေျပာ ငါတို႔အ​ေရးမယူဘူး"ဆိုၿပီး
အမာခံ​ေက်ာ​ေထာက္​အဖဲြ႔​ေၾကာင္​့လား

ျပန္​သံုးသပ္​ၾကည္​့မယ္​ဆိုရင္​ အဲ့ခြင္​့ျပဳခ်က္​မဲ့ ဆႏၵျပတဲ့အဖဲြ႔ဟာ
ပန္​းဘဲတန္​းက​ေလ ​ေက်ာက္​တံတားထိ လမ္​း​ေလွ်ာက္​ဆႏၵျပတာ
အဲ့အခ်ိန္​တုန္​းက ဘာလို႔မဖမ္​းၾကသလဲ.....ဥပ​ေဒနဲ႔ညီမညီ
တန္​းၿပီးမသိႏိူင္​ရ​ေအာင္​ ရန္​ကုန္​အစိုးရအဲ့​ေလာက္​ အသံုးမၾကဘူးလား

အခု ဖမ္​းမိန္​႔ထြက္​လာ​ေတာ့ အမႉ႕ကတစ္​မႉ႕ထဲရယ္​
တပ္​မ​ေတာ္​ကို ​ေစာ္​ကားတဲ့ကိစၥမႉ႕ဖြင္​့မထားဘူး.....
​ဒါ​ေတာင္​ဘာ​ေၾကာင္​့ဖမ္​းမိန္​႔ထြက္​ရသလဲဆို​ေတာ့
တစ္​ဖက္​က တပ္​မ​ေတာ္​ခ်စ္​ျမတ္​ႏိူးသူ​ေတြက
အခုလိုဥပ​ေဒမဲ့လုပ္​ရပ္​က္​ုိ အစိုးရကဥပ​ေဒနဲ႔အၫီ
အ​ေရးမယူရင္​ ဒီဘက္​ကလဲ ဥပ​ေဒမဲ့တုန္​႔ျပန္​သြားမယ္​
ဆိုကာမွ မတတ္​သာလိုအမႉ႕ဖြင္​့တာ.....ဒါ​ေတာင္​
တရားခံ​ေတြက စံုစမ္​းဆဲ ​ေတြခ်ည္​းပဲ....ခြင္​့ျပဳခ်က္​
လာတင္​တုန္​းက အမည္​​ ​ေနရပ္​ မွတ္​ပံုတင္​အမွတ္​
မပါလို႔လား.....ဒါ​ေတာင္​မမိ​ေသးဘူး စံုစမ္​းဆဲပဲ႐ွိ​ေသးတယ္​
( ျပည္​ထဲ​ေရးက တပ္​လက္​​ေအာက္​မွာဆိုတဲ့ႏြား​ေတြ ​
ဒီျဖစ္​စဥ္​ကို​ ၾကည္​့)
တကယ္​လို႔ အဲ့​ကိစၥကိုသာ တပ္​ကအ​ေရးယူရင္​
သူတို႔ဆင္​တဲ့အကြက္​ထဲတန္​းဝင္​မွာ အဲ့အ​ေ႐းက
အစိုးရက အ​ေရးယူရမယ္​့အလုပ္​ အစိုးရကဘာလို႔
တန္​းအ​ေရးမယူဘဲ ဘာ​ေၾကာင့္​ၿငိမ္​​ေနသလဲဆိုတာ ၾကည္​့ရင္​
သိသာတယ္​........

​ေနာက္​တစ္​ခ်က္​က အခု​ေလာ​ေလာဆယ္​ တိုက္​ပဲြျဖစ္​ေနတာ​ေၾကာင္​့ စစ္​​ေဘး​ေ႐ွာင္​ ငါးရာ ​ေက်ာ္​သြားၿပီ ...
ဘယ္​​ေရာက္​ကုန္​လဲ ျပည္​သူကို စာနာပါတယ္​ဆိုတဲ့
စစ္​ပဲြရပ္​​ေအာ္​တဲ့သူ​ေတြ ဘာလုပ္​​ေနၾကသလဲ......

ဒါ​ေတြကိုယွဥ္​ၾကည္​့ရင္​ စစ္​ပဲြရပ္​​ေအာ္​တဲ့သူ​ေတြက
သူပုန္​​ေတြနဲ႔ သူပုန္​အား​ေပး​ေတြဆိုတာသိသာထင္​႐ွားတယ္​...

​ျပီးေတာ့ တျဖည္းျဖည္း အဘႏွင့္ သူေ၀းကြာလာသလိုလို...။
အဘပဲ ေနာက္ဆုတ္သြားတာလား သူပဲေနာက္ကိုဆုတ္မိေနတာလား မေဝခြဲတတ္…။
အဘမ်က္၀န္းေတြမွာေတာ့ မ်က္ရည္စေတြ၀ဲသီလို႕………………။

အဲဒီေနာက္………
အဲဒီေနာက္ေတာ့ မ်က္စိမ်ားက်ိန္းစပ္လာသည္အထိ အလင္းေရာင္မ်ား စူးဝင္လာျပီး သူ လြင့္ေမ်ာသြားေလေတာ့သည္………………။
image
ေဆးရံုတရံု၏ အခန္းတခုထဲမွာေတာ့ ဦးမိုးေနာင္ တစ္ေယာက္ တိတ္တဆိတ္ မ်က္ရည္က်ေနမိသည္။

ဒီမ်က္ရည္က ၀မ္းနည္းလို႕က်ျခင္းမဟုတ္..။ ၀မ္းသာလြန္း၍ က်ေသာမ်က္ရည္ျဖစ္သည္….။

နံေဘးမွာေတာ့ ရႈိက္ၾကီးတငင္ျဖင့္ ငိုေၾကြးေနေသာ ဇနီးသည္ ခင္ခင္ဝိုင္း ….။

လူနာကုတင္ေပၚမွာေတာ့ အလုပ္မွအျပန္ ကားတိုက္ခံရျပီး လြန္ခဲ့ေသာ နာရီပိုင္းကပင္ အသက္ဆံုးရႈံးသြားရျပီျဖစ္သည့္ သားေလး..။

ျဖဴေလ်ာ့ေနေသာ သားမ်က္ႏွာကိုၾကည့္ရင္း ဦးမိုးေနာင္ သက္ျပင္းခ်မိသည္။ ခ်စ္လွစြာေသာ သားအတြက္ သူတကယ္ကို စိတ္ခ်ရပါျပီေလ…။

သူျပန္ေရာက္လာတာကိုျမင္ေတာ့ ဇနီးျဖစ္သူကိုမိုးေနာင္…သားေလးဆံုးပါျပီဆိုမွ ေတာ္က ဘယ္ေတြသြားေနတာတုန္း……အခု…အခုေတာ့ သားေလးမရွိေတာ့ဘူး... သားေလး ကၽြန္မတို႕ကို ထားသြားခဲ့ျပီ။

သူ႕ရင္ဘတ္ကိုထုကာ ငိုေၾကြးေနေသာ ဇနီးကို သူဖြဖြေလးဖက္ထားလိုက္သည္။ ႏိႈးစက္​​ေလးျမည္​လာ​ေတာ့ကာရံအိပ္​ရာထလိုက္​ၿပီး...ႏိႈးစက္​​ေလး​ေကာက္​ပိတ္​လိုက္​သည္​...ညကဦး​ေနမင္​းဘာစိတ္​ကူး​ေတြနဲ္​သ​ေဘာ​ေတြဇြတ္​​ေကာင္​း​ေနမွန္​းမသိ...စာသင္​တာလဲအ​ေစာႀကီးနား​ေပးသည္​။

မနက္​လဲဆိုၿပီးထခ်င္​တဲ့ခိ်န္​မွထတဲ့...ဒါမဲ့ကာရံပံုမွန္​တိုင္​း၅နာရီႏိႈးစက္​​ခ်ထားမိတာမို႔...ဆက္​ အိပ္လို့မရေပမဲ့တစ္​ခါတစ္​​ေလ​ေလး​ေပးတဲ့အခြင္​့အ​ေရးကို​ေတာ့ကာရံလက္​မလြတ္​ခ်င္​...အိပ္​ရာ​ေပါၚျ​ပန္​လွဲၿပီး​ေက်ာင္​းတက္​ရမည့္​့အ​ေရးနဲ႔ခိ်ဳတို႔လင္​းသစ္​တို႔အ​ေၾကာင္​းပါ​ေတြ႔​ေနလိုက္​သည္​။ နာရီျပန္​ၾကည္​့လိုက္​​ေတာ့၆နာရီခြဲ​ေနၿပီမို႔..ကာရံသြတ္​သြတ္​​ေလးထၿပီး...​ေရမိုးခိ်ဳး...အိမ္​ကမမ​ေမႊးကိုစက္​ဆိုင္​မွာခ်ဳပ္​ခိုင္​းထားတာမ​ေန႔ကမွရခဲ့တဲ့လင္​းသစ္​​ေပးထားတဲ့အျပာႏု​ေရာင္​ထဲ၀မ္​းဆက္​​ေလးကို​ေရြး၀တ္​လိုက္​သည္​။

ကာရံမွန္​ထဲၾကည္​့ၿပီးကိုယ္​့ဘာသာအံ့ၾသ​ေနမိသည္​။...မွန္​ထဲကႏႈတ္​ခမ္​းဖူးဖူး​ေလးနဲ႔၀ိုင္​းစက္​စက္​မ်က္​လံုးပိုင္​႐ွင္​မ​ေလးကသူ႔ကိုျပံဳးျပံဳး​ေလးၾကည္​့​ေနသည္​။...ကာရံမွန္​ထဲတစ္​ခ်က္​႐ိႈးၿပီးအိမ္​​ေအာက္​ထပ္​ဆင္​းလာခဲ့လိုက္​သည္​။​​ေအာက္​​ေရာက္​​ေတာ့...

"ကဲလာထိုင္​သမီး​ေလး...ကိတ္​လာခြဲ"​ေဒၚသိဂီၤ​ေျပာ​ေတာ့...ကာရံ​ေမြး​ေန႔ကိတ္​ခြဲ...ကိတ္​ကိုတစ္​ျခားသူ​ေတြဆီ​ေကြၽးနဲ႔အ​ေပ်ာ္​ႀကီး​ေပ်ာ္​​ေနမိသည္​။​ေဒၚသိဂီၤတို႔အိမ္​ကတစ္​ျခားအိမ္​နဲ႔မတူ...အလုပ္​သမားနဲ႔အိမ္​႐ွင္​ဆက္​ဆံ​ေရးက​ေျပျပစ္​လွသည္​။အလုပ္​သမားလို႔မခြဲျခား...ဒီ​ေတာ့ကာရံ​ေမြး​ေန႔မွာလဲအိမ္​ကအလုပ္​သမား​ေတြနဲ႔တစ္​​ေပ်ာ္​ႀကီး....ကိတ္​စားၿပီး​ေတာ့​ေနမင္​းကဦး​ေဆာင္​ၿပီးကာရံ​ေရာ​ေမ​ေမ့ကိုပါဘုရားလိုက္​ပို႔​ေပးနဲ႔...ကာရံ႕​ေပ်ာ္​မဆံုး...
ကာရံ​ေပ်ာ္​​ေနတာၾကည္​့ၿပီး​ေနမင္​းလဲ​ေပ်ာ္​မိသည္​...အိမ္​ကို​ေရာက္​စကစၿပီးခုခိ်န္​ထိ..ခုလို​ေပ်ာ္​​ေနတာမိ်ဳး​ေနမင္​းမျမင္​ဖူး​ေသး...​ေသခ်ာၾကည့္​့မိမွကာရံရယ္​လိုက္​တိုင္​းသြားတက္​​ေလးက​ေပၚ​ေနတာကိုသတိထားမိသည္​။၀ိုင္​းစက္​​ေနတဲ့မ်က္​လံုး​ေလး​ေတြကိုမ်က္​​ေတာင္​႐ွည္​ႀကီး​ေတြကအလွတိုး​ေအာင္​အလွဆင္​ထား​ေသးတာမို႔ကာရံ႕ပံု​ေလးကဘာဘီ႐ုပ္​​ေလးလို...ဆံပင္​ဂုတ္​​ေထာက္​​ေလးက၀ဲ၀ဲ​ေလးမို႔..​ေနမင္​းကာရံ႕ကို​ေငး​ေနတာဘယ္​​ေလာက္​ၾကာသြားသည္​မသိ...

"ဦးဦး.. .ဦးဦး.. .ကာရံနဲ႔အန္​တီ့ကို လိုက္​ပို႔​ေပး..."ကာရံ​ေျပာလိုက္​မွ..

"​ေအာ္​...အင္​းအင္​း.."​ေနမင္​းသတိျပန္​၀င္​ၿပီးကိုယ္​့ကိုယ္​ကိုလဲအံ့ၾသမိသည္​။​ေက်ာင္​းတက္​တုန္​းကဆို​ေနမင္​းကအခန္​းထဲမွာstarျဖစ္​​ေပမဲ့သူႀကိဳက္​ခဲ့ဖူးသည္​ကတစ္​​ေယာက္​ထဲ...ခု​ေတာ့...အဲ့တစ္​​ေယာက္​လဲမရိွ...အဲတစ္​​ေယာက္​မရိွခင္​က​ေန​ေကာင္​မ​ေလး​ေတြဆိုစိတ္​မ၀င္​စားခဲ့တာခုဆို​ေက်ာင္​းပီးလို႔ဆရာပင္​ျဖစ္​​ေတာ့မယ္​။