The Way

လမ္းေပ်ာက္ေနတယ္ဆို...တာ...

လမ္းေလွ်ာက္ဖူးလို္ေလ...

တမ်ိဳးေျပာရင္လမ္း႐ွာေနလို႔လမ္းေပ်ာက္ေနတာ...

တေနရာေ႐ာက္ဖို႔သြားေနလို့္..သြားရင္းလမ္းေပ်ာက္ေနတာ...

အိမ္မွာထိုင္ေနလို႔...ကိုယ္သိတဲ့ေနရာပဲသြားေနက်ဆိုရင္ေတာ့လမ္းမေပ်ာက္ဖူးေလ..

ကိုယ့္မေ႐ာက္ဖူးတဲ့ေနရာ...ေတာင္ေပၚတို႔ဘာညာသြားရင္စြန္႔စားသြားရင္..လမ္းသစ္ကို႐ွာရင္.လမ္းေပ်ာက္မွာပဲ...

လမ္းေပ်ာက္ေနကတည္းကသြားစရာလမ္း႐ွာေနၿပီးဆိုတာပဲ...

စာေတြက်က္တာမ်ားသြားၿပီးေရာၿပီးထံုေနၿပီဆိုရင္...
ထံုရေလာက္ေအာင္စာက်က္ခဲ့လို႔ပဲေလ...
မက်က္ခဲ့တဲ့လူကထံုစရာ ေရာစရာကိုစာမ႐ွိတာစိတ္ခ်...

ဘယ္မွသြားမေနတဲ့လူကဘာလမ္းမွမေပ်ာက္ဖူး...စိတ္ခ်

ဘဝအဆစ္အခ်ိဳးအေကြ႔ေတြမွာဘာလုပ္ရမွန္းမသိဘာဆံုးျဖတ္ရမယ္မသိဘယ္သြားရမွန္းမသိလမ္းေပ်ာက္ေနစရင္...ကိုယ္ေနရာတခုအထိေတာ့သြားခဲ့ဖူးၿပီဆိုတာသတိရလိုက္ေပါ့...

ပန္းတိုင္မ႐ွိတဲ့လူ...ဘဝကိုေရစုန္ေမွ်ာေနတဲ့လူကလမ္းမေပ်ာက္ဖူး....သူကသြားကိုမသြားတာ...႐ူပေဗဒအရေျပာရင္ စမွတ္ဆံုးမွတ္မ႐ွိလို႔...အေရြ႔သေဘာ ခရီးအကြာအ၀းကပါ သုည ျဖစ္ေနသလိုမ်ိဳး

ဒါပါပဲလမ္းေပ်ာက္ေနရင္ ခဏေလးနား ေခါင္းေအးေအးစဥ္းစား...ေရေလးစိမ္ခ်ိဳးလိုက္..ကိုယ္ႀကိဳက္တဲ့သီခ်င္းေလးနားေထာင္...ကိုးကြယ္ရာဘုရား႐ွင္ကိုခဏေလးဝတ္ျပဳလိုက္..ကိုယ္ ခ်စ္တဲ့လူေတြနဲ႔တိုင္ပင္...
လူေကာစိတ္ေကာခဏအနားယူစဥ္းစားဆံုးျဖတ္..ပန္းတိုင္တခုထား...ဆံုျဖတ္ၿပီး႐ွာေတြ႔တဲ့လမ္းကိုဆက္ေလွ်ာက္ေပါ့...

@chitchit