ေဝးေနေပမယ့္ လြမ္ေနဆဲပါ
ကုိယ္ခရီးနဲ့ကုိ့ေျခရာလြင့္ေမ်ာရင္း
အထီးက်န္ဆန္မူ့ေတြ့ေႀကာင့္
ဘာကုိယုံႀကည္လုိ့ ယုံႀကည္ရမွန္းမသိေတာ့တာ... လြင့္ေမ်ာမိခုိက္ ေမ်ာ္ေမ်ာ္ႀကည့္ခဲ့မိတာ
အျဖဴေရာင္နဲ့တုန္ခါခဲ့ အကအနာတရေတြရင္မွာျပည့္ေနေတာ့ အလုိမတူပဲလြင့္ပါးသြားခဲ့တာ
အေရျပားမွာဝတ္ရုံေတြသားသားနားနားဝတ္ဆင္လုိ့ ဒဂၤကေငးႀကည္ခံသက္သက္ပါ
ဒါလဲ ဒဂၤႏွစ္သိပ္မူ့ဆန္ဆန္တခုလုိပါပဲ
အနာတရေတြရင္မွာျပည့္ေနေတာ့
ဘာကုိယုံႀကည္လုိ့ယုံႀကည္ရမွန္းမသိေတာ့တာ... ခရီးဆုိတာႀကီးတေရြ့ေရြ့လွမ္းရင္း
ခါးေနခဲ့ေတာ့လဲအခါးပဲေပါ့ ခ်ိဳသာခဲ့တာမဟုတ္ခဲ့တာ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ေဝးလြင့္မူ့ေတြ
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ အထီးက်န္မူ့ေတြနဲ့လဲ
ကုိယ့္ခရီးကုိလမ္းႀကမ္းလဲ
လွမ္းေနရမွာအုံးမွာ...
ပတ္ဝန္းက်င္အသစ္တစ္ခုမွာ
အလုပ္အကိုင္တစ္ခုခုမွာ
ခရီးသြားျခင္းေတြမွာ
ခ်စ္သူအသစ္နဲ႔ပဲ
ကဏၭတစ္ခုမွာ
နယ္ပယ္တစ္ခုမွာ
အထက္ပါအေျကာင္းအရာေတြနဲ႔
အဆင္ေျပေျပေနသားတက်ရွိေနခဲ့လွ်င္
ဘယ္လြမ္းျဖစ္ေတာ့မလည္း မိသြယ္ရယ္...။