Ezoterycznie - Upadek starych mitów.

Na przestrzeni wieków ludzie usiłowali stworzyć nowe systemy z myślą o udoskonaleniu społeczeństwa, wprowadzając w życie to taką, to znów inną ideę. Ale gdy to, co nowe, wyczerpywało się, systemy owe po kolei upadały, wykazując niezdolność do dokonania pożądanego ulepszenia. Stało się tak, ponieważ zlekceważono główną drogę każdej prawdziwej reformy: przemianę człowieka, najtrudniejszą, ale też najbardziej trwałą.

W ten oto sposób tak zwani politycy oszukiwali samych siebie i innych, nie uzyskując pozytywnych rezultatów. Dotyczyło to doktryn społecznych i filozoficznych opartych na rzeczach, a lekceważących istotę człowieka.
Kolejne teorie były rozpowszechniane i wypróbowywane na przestrzeni dziejów ludzkości. I wszystkie zawiodły.
Dzisiejsza pycha naukowa sprowadza się do bardzo ograniczonej wizji. Kiedy zostaną poszerzone horyzonty, a umysły dorosną do wiedzy duchowej, wtedy człowiek zrozumie, że przyczyny zjawisk fizycznych, wydarzeń natury materialnej i każdego zachwiania równowagi społecznej leżą w jego duszy. Wszelka harmonia i równowaga są wytworem jego myślenia. Prawda ta jest negowana, nie rozumiana przez tych, którzy mają materialny pogląd na życie. Tak więc dzisiaj największa mistyfikacja naszego stulecia, marksizm, pozbawiony elementów witalnych, usiłuje sprowadzić ideał ludzki do poziomu biologicznego. Marksizm uważa, że człowiek posiada wyłącznie potrzeby materialne, co jest założeniem fałszywym i pozanaukowym, ponieważ człowiek w pojęciu marksistowskim nie jest w pełni człowiekiem, a tylko jego niższą kategorią, to znaczy człowiekiem w stanie surowym i prymitywnym. Jako parodystyczne małpowanie jednego z aspektów Chrześcijaństwa i jako negacja wszelkich rzeczywistych wartości, marksizm pozostaje skutecznym wabikiem dla wielu ludzi mało inteligentnych i pozbawionych rozsądku. Jak wszystkie kłamstwa narzucany on jest drogą oszustwa i przemocy. Oszustwa i przemocy, które zapewniają kłamstwu potrzebną mu władzę.
Smutne doświadczenia minionych wieków niczego nie nauczyły zaślepionych, uporczywie powtarzających błędy ludzi, którym wydaje się, że zbudują przyszłość ze starych, spróchniałych bali.
Materializm sądzi, że na ideałach dobrobytu i władzy, poprzez walkę, nienawiść i gwałt, uda mu się wznieść swój dom, i nie zdaje sobie sprawy, że na tak chwiejnych fundamentach nie utrzyma się dłużej żadne społeczeństwo.