Eerste Kennis
Eerste Kennis
Waarheid was Zijn woord en het woord was God. Woord was het enige woord. Het eerste woord kwam vanuit het universele, naar het kosmische, naar het collectieve, naar het onderbewuste en naar het bewuste van de eerste mensen… Het galmde door het universum van binnenuit. Het eerste woord is de bron zelf. Net als alle woorden die volgden, kwamen alle van de originele bron, en zijn de bron zelf.
“In het begin was het woord...”. Het is een manier om te zeggen dat alles taal is voor de mind: dat alles code is voor de mind. Zodat je weet dat je wordt wat je weet. Het eerste woord was de bron zelf… En het werd: “Hét woord”. Het was het woord van God. Het was hét woord, en het woord was God. Hét woord, wat één was met de bron, waarmee het als mens tot leven kwam. Het woord is echter niet een heel boek. Hij zei hét woord, het woord van God. En Hij werd wezen. Het eerste woord formeerde je tot wezen. Het woord werd je gegeven, je begon ermee te leven. God zei: “Word”... en werd. De Hele Vrijheid ontstond door de mind van God. God Is Bewustzijn. Nou, ken de God van dat woord, en niet uitsluitend zijn woorden.
Het levende spreekt je altijd toe en het spreekt in alle talen. Want het spreekt wezenlijk tegen je en jij moet het Zelf vertalen. Denkend met woorden, begon je te denken in termen van worden. Je wist dat je iets worden kon. Je eerste woord was “word” en je werd. Het werd “Het woord”. Het was hét woord: het woord dat eeuwig doet leven. Het woord van God dat mens werd.
De enige woorden die naar zichzelf verwijzen, zijn precies die twee: woord en word zijn de mentale en de levende. Woorden zijn van de mind, en worden is van je wezen.
En door de geschiedenis zijn we slechts beroofd van het woord dat ons tot worden kon leiden. Het woord werd belangrijker dan het worden, waardoor de woorden zinloos werden en het worden werd vergeten.
Kennis daarmee, de eerste Kennis, kwam uit het Zelf. Het kan ook niet anders... Er waren al vele mensen hier, het was de tijd na Eden en het Paradijs. Iemand was weer thuisgekomen. En de eersten die zaten te luisteren naar het verhaal van wat ontdekt was, werden de eersten die erin zijn gaan geloven. De eersten die de woorden belangrijker vonden dan het “worden” wat werd besproken. De eerste gelovigen ontstonden zo. Ze gingen niet zelf kijken en stapten niet mee terug het paradijs in. Zij die geloofde gingen niet kijken naar zichzelf, maar ze gingen geloven in wat ze hoorden. Ze vonden niet, ze geloofden erin. En de rest is de geschiedenis van oorlogen.
Het was ook niet nodig om terug te gaan, het was ieders eigen keuze. Je hebt een eigen vrije wil… En het is nog steeds niet nodig, ware het niet dat de wereld er erg aan toe is en er heling dient te gebeuren.
De manier hoe dit werkt is het eerste trompet. Het is de duiding van de enorme intelligentie die leven is. Het bewijs van het wonder dat een woord tot een worden leidt. En met dit doorzien, is het ontwaakt. De intelligentie die het Bestaan is, de intelligentie die Bewustzijn is, is God zelf.
De meesten mensen zullen graag terug willen. En na millennia geloven, kun je nog steeds weten. Je kan nog steeds worden tot zijn. Je kan nog steeds terug en het zal nooit ophouden te kunnen. Hij is nog steeds in je en helpt je met alles en wacht nog steeds op je terugkeer. Hij wacht nog steeds op je, om jezelf terug te geven aan Hem: om jezelf te bespiegelen in Hem. Je kunt nog steeds kennis van eenheid verkrijgen en inzicht in je leven hebben. En niet alleen inzicht in je psychologische leven, maar ook inzicht in je wezenlijke leven, het hele leven: het leven van je leven, bewustzijn zelf. Je kunt jezelf er nog steeds aan overgeven en weten wie je bent.
God vertelde de mens via de weg van de energetische slang… de energie ervan galmde “het Woord” door het universum en langs alle energie centra van je lichaam, en het kwam aan in het wortelbed van de mens, om zich daar als zaad te planten, als de vrijheid van de mind. Hij fluistert in het oor van de mens en ontvlamt het vuur van zelfstandigheid. Hij zet je vrij en laat je gaan. Hij zet je geest aan, om je zelfstandig te laten bestaan, en afgescheiden van Hem, zelf een leven te kunnen hebben, zonder enige dwang en zonder enige last. En als je weer terug wilt, kun je altijd ontdekken wie je bent. Je hebt dan een leven wat constant anders is en waar geen instinctieve bezigheid in is. Je zal kunnen lachen als wezen, daar herken je het aan. Geen dier kan het zoals een wezen. En door je zo vrij te zetten, heeft hij Zichzelf een afgescheiden bestaan gegeven, terwijl Hij toch altijd in je is en Hij toch altijd bij je is en Hij toch altijd met je meekijkt, en al de rest ervan… als jou.
En als je terug gaat willen, zal er op de een of andere manier een mogelijkheid voor je ontstaan... Zodat we één voor één ook weer thuiskomen.
Dát, of de soort stopt uiteindelijk te bestaan, omdat we onszelf vernietigen.
Het is een geweldige methode... “Hij” maakt je auto-hypnotisch en suggesteerbaar, en fluistert dan in je oor… “Niet eten van de boom van de kennis…”. En als je eet van de boom van de kennis van goed en kwaad, dan word je je bewust van je naaktheid… Het betekent dat die “kennis van goed en kwaad”, de kennis is die voortkomt uit de beeldvorming van symbolisch goed en kwaad: “goed” en “kwaad” geven je de beeldvormingen die je zelfbewust maken: zoals we ons onzeker of trots of schaamtevol voelen.
De Bijbel vervolgt met de mededeling dat: op de dag dat je daarvan eet... dus op de dag dat je eet van het symbolische goed en kwaad, dat je dan zal sterven. Het wil zeggen dat je op dat moment in meditatie bent, waardoor de mind is losgelaten, en je daarmee de kennis van het symbolische goed en kwaad doorziet… en in dat moment sterf je als persoonlijkheid, en ontsta je als bewust mens.
Door te zeggen “...niet eten van de boom van kennis...”, ontsteekt “Hij” het vuur van verlangen voor de terugtocht, terwijl je een afgescheiden ervaring hebt als onbewust mens... En geeft dan een suggestie die een begrip van de hele harmoniek van de mens in een toestand van totale verwondering zet.
Wat een toewijding. Wat een ongelooflijk wonderbaarlijke gebeurtenis. Je noemt Hem vervolgens de duivel, want je projecteert in je onbewuste staat... maar Hij gaf zelf geboorte aan de eerste mind, de belevende eenling, die door niet te eten van de boom van de kennis, weer terug kan naar de Hemel. Door niet te geloven in intellectuele kennis, ga je weer op je zintuigen vertrouwen, en dan volgt het hele verhaal van hier voren… dan word je verlicht. Niet eten van intellectuele code, zodat je niet met het verleden blijft werken, maar je langzaam maar zeker weer in het heden aankomt… dan sta je weer in het licht. Dan sta je weer in de aandacht, de aandacht van jezelf. En aangezien je al geboren was, maar je slechts je weg kwijt was, kan je dan zeggen dat je opnieuw geboren bent.
Wij zijn hier op aarde slechts heel ver gegaan zonder God. Wij zijn verder meegegaan met de mind totdat het ging rotten en het een ego vormde. Een mind die alles omdraait en zich vereenzelvigd met wat die vindt. De mind ging slechts schimmelend rotten, omdat het niet leefde. De mind maakt dan een ego, om het je te tonen. Wij maakten die bedrieger zelf. Wij maakten de hypocriet... maar het is slechts symbolisch: de duivel, de onzichtbare non-entiteit van ego, en hij leeft als je onbewuste blinde zelf… waardoor je denkt dat hij niet bestaat, want de werkelijkheid is: het is de minds' perceptie, en het is illusoir.
Links: