Bir Gün Geçer

Bu hafta çok bir şey yapamadan geçti. İnsanın morali bozuk olunca, üretkenliği de baltalanıyor. Aslında kum boncuktan bir sürü çiçek yaptım fakat bir tek yukarıdakini birleştirdim. Kızıma atkı ve bere de ördüm, fakat gene resmini çekmeyi unuttum. Yukarıda görülen saç bandı gibi olan şey bir gün evvel akşam yapıldı. Gülü ve ponponuyla çok şirin oldu. Atkı da yapacağım. Şu an için hanedekilerden taktık. Saçlarımızı yukarıdan toplayınca kulaklarımız üşümesin diye böyle bir şeye çok ama çoook ihtiyacımız vardı:) Dünkü yoğunluk bugün de devam ediyor. Koca Şereflikoçhisar yolunda.

Kaynak

Telefonlarımızı değiştirdik. Herkes cepten aradığı için program yapamamaktan yakıntıcıydı. Ben de böyle bir çözüm buldum. Ama şu yazıya başladığımdan beri en az 10 telefona cevapladım. Adamın bunaldığı kadar varmış. Nerde kalmıştım, üretkenlikten söz ediyordum. Sabah yatak odasında çoraplarımı giyerken "etejer albümümüz" de ki resimlere takıldı gözüm. Vakit ne ivedi geçiyor. Bilgenin bebeklikten kız çocukluğuna geçişini, yakınlarımızın ve bizim yanımızda dururken, yüzlerimize nasıl bir neşe ifadesi taktığını fark ettim. " İyiki yapmışım " diye aklımdan geçirdim. Sonra dişlerimi fırçalarken aklıma komik bir şey geldi. "Teşhircilik" diyince benim aklıma sağını solunu açıp rahatsız bir şekilde gezen, sonrada çekiştirip duran insanlarla, vücudunu belli bir emel için kullanan insanlar gelir. Katiyen tutucu bir insan değilim. Kocam da katiyen kılığıma kıyafetime karışmaz. Bazen bir kadına mini bir eteğin çok yakıştığını görüp, ne güzel taşıdığını da vurguluyorum. Ama bu önceden söz ettiğim iki vaziyete da girmeyen, keyif için giyinen ve bunu baktığınız da anladığınız insanlar için geçerli. Bana ne milletin üstünden başından değil mi? Bence de banane, benim asıl aklıma gelen bu beden teşhirciliği yerine, beyin teşhiri yapsa insanlar düşüncesiydi. Fikirleri olsa gösterecek (mübalağa ederek şöyle) Bunu ne kadar daha açar, ne kadar daha çok insana gösterebilirim diye uğraşsalar. Dolaşsalar sözgelişi kitapçı, kitapçı. Okusalar, izleseler, dinleseler, sonra da teşhir etseler.( fantazinin de böylesi) Bunlar geldi sabah sabah akıl diyarıma. Yok ben bu telefonlardan toplayamayacağım bu yazıyı. Bu da böyle olsun napalım :)

Hafta sonu havanın güzelliğinden yararlanıp Bilge' yi dışarı çıkartırız diye düşünürken, kocanın burda yaşayan akrabaları bize gelmek için aradılar. Pazar sabahı erkenden kalkıp bir sürü şey hazırladım. Gelecek insanların kaç kişi olduklarını, ne severler ne sevmezler bilmediğim için fazlaca ve çeşitli şeyler hazırlamak vaziyetinde kaldım. Öğlen her şey bittiğinde yorgunluktan can veriyordum. Bir de Antalya' da ki akrabalar gibiyse, tamam kötü bir gün olacak diye düşünüyordum.

---

Gelen insanlar beni çok şaşırttılar. Güzel bir gün geçirdik. Hazırladıklarım beğenilerek yenildi. Hoş sohbet derken akşam oldu. Bu işten en çok Bilge keyif aldı. Çocuklarla oynadı. Bayılır zati kalabalıkta olmaya. Bütün gün hopladı zıpladı, derken öğle uykusunu uyumadı. Akşam 7 de uyuya kaldı. Gece 3 gibi uyandı, beni yanına çağırdı sonra da geri odama yolladı. Benim uykum darma duman oldu. O yüzden bugün pek iyi görünmüyorum. Yukarıda ki turuncu kazak Bilge' ye yeni ördüğüm kazaklardan ikincisi. Bilge bunu çok seviyor. Kurdelasını birlikte yaptık. Beresi de yeni ördüğüm ama bir türlü fotoğraflayamadığım atkısı da olan takımı.

Daha evvelce görüp aldığım bu cam fanusu da polimer kilden desenlerle süsledim. Boncuk yapıştırdım. Önce mumluk olarak düşünmüştüm ama sonra uygun renkte yapraklar koydum. Güzel bir dekorasyon malzemesi olarak hanede yerini aldı. Aynı zamanda yeni hane alan bir arkadaşım görmüştü o da çok beğendi. Bugün ona iki tane yapacağım. Çam sakızı çoban armağanı diyerekten.Ticaretten nefret ettiğimi fark ettim. Bu garip piyasada iş yapmaya çalışmak o kadar sıkıntı verici ki. Issız bir ada da hayata isteğim nüks ediyor...