အလင္းမဲ့ေနေသာ ေန႔ရက္
အလင္းမဲ့ေနေသာ ေန႔ရက္
အလင္းေတြ ေပ်ာက္ဆုံးေနတယ္
အခ်ိန္ေတြက ကုန္ဆုံးေနတယ္
နာရီေတြက ရပ္တန္႔လို႔ေနတယ္ေလ
စုတ္ေနတဲ့နာရီတစ္လုံးက
အခ်ိန္ကို ရပ္တန္႔လို႔မရသလို ဘဝကိုလဲ
ရပ္တန္႔ထားလို႔မရဘူး အလင္းတန္းေတြ
အခ်ိန္ေတြက ကုန္ဆုံးေနေသာလဲ
ကိုယ့္ေလွ်ာက္မဲ့ခရီးစဥ္ကို ရပ္ၾကည့္ေနလို႔မရဘူး
အလင္းတန္းေတြေပ်ာက္ဆုံးလို႔
ေမွာင္မိုက္ေနတဲ့ ညတစ္ညကိုျဖတ္ေက်ာ္ဖို႔က
ဘဝဆိုတဲ့ အနာဂတ္ခရီးစဥ္တစ္ခုပဲေလ
အေ႐ွ႕ဆိုတာ ဘဝရဲ႕တိုးတတ္မႈအတြက္
ပန္းတိုင္တစ္ခုလိုပဲ အေနာက္ဆိုတာ
ေပ်ာ့ညံ့ေနေသာ အ႐ႈံးသမားေတြရဲ႕
ေျခလွမ္းေတြပဲ ဟိုမေရာက္ဒီမေရာက္နဲ႔
ေတာင္နဲ႔ေျမာက္ကို ေလွ်ာက္သြားေနမယ္ဆိုရင္
ေမ်ာ္မွန္းထားတဲ့ အနာဂတ္ခရီးဆိုတာ
လမ္းစမရိွတဲ့ အရပ္ပဲျဖစ္သြားလိမ့္မယ္...
@arkarsoe
photo.google
အရမ္းေကာင္းတဲ့ကဗ်ာတပုဒ္ပါ။အားေပးပါတယ္။ဒီထက္ေကာင္းတဲ့ကဗ်ာေတြမ်ားမ်ားေရးႏိုင္ပါေစ။Very good your poem.I like this.
ဟုတ္ကဲ့ပါအစ္ကိုေရ အားေပးမႈအတြက္ေက်ဇူးပါ