အခ်ဳိေပၚ သကာေလာင္း (အပိုင္း-၄)

ေစာင့္စားအားေပးေနျကေသာ ပရိတ္သတ္ျကီးအတြက္ အပိုင္း၄လာပါျပီ။ အားေပးျကပါအုံးလင္ဗ်။ ေက်းဇူတင္လ်က္။

အခ်ဳိေပၚ သကာေလာင္း (အပိုင္း-၄)
"ကမၻာေပၚမွာ ငါတို႔ျမန္မာႏိုင္ငံကို သိပ္မသိဘူးကြ ၊ စီးပြားေရးအရေရာ ပညာေရးေရာ ကဏၭေပါင္းစံုအဖက္ဖက္ကပဲ ။ ငါ့အေနနဲ႔ဆို သူမ်ားနိုင္ငံေတြလို တိုးတက္ခ်င္ရင္ တစ္ဦးတစ္ေယာက္ခ်င္းဆီကေနေျပာင္းလဲရမယ္ကြ"
"ကိုေ၀ႀကီးေျပာမွာလား ကြၽန္ေတာ္တို႔လည္းသိတာေပါ့"
"ငါ့စကားမဆံုးေသးဘူး ျဖတ္မေျပာနဲ႔ အဲဒါေတြေၾကာင့္ မတိုးတက္တာ၊ လူတစ္ေယာက္စကားမဆံုးေသးဘူး ျဖတ္ျဖတ္ေျပာတဲ့အက်င့္က"
ကိုေ၀ႀကီးႏွင့္ကိုျမတ္မင္းတို႔ႏွစ္ေယာက္သား ထိုင္ေနက်လက္ဖက္ဆိုင္တြင္ စကားေျပာေနၾကသည္။ ထိုအခ်ိန္ လင္းေမာင္၏ဖခင္ျဖစ္သူ ဦးေမာင္လြင္တစ္ေယာက္ေရာက္လာသည္။
"ျမတ္မင္းေရ လင္းေမာင္ကိုေတြ႕မိလား"
"မေတြ႕မိဘူး ဦးေလး ဘာျဖစ္လို႔လဲ"
"ဒီေကာင္အိမ္ေသာ့ခတ္ၿပီး ဘယ္သြားေနမွန္းမသိဘူး ငါအခု ထမင္းစားျပန္လာတာအလုပ္က ဗိုက္ဆာလို႔ အိမ္ျပန္လာတာ ေသာ့ခတ္ထားလို႔ဒီေကာင္ဘယ္သြားလဲမသိဘူး"
"ကြၽန္ေတာ္လည္း မနက္ကတည္းကမေတြ႕တာသူ႔ကို "
"ေအး ေအး ေတြ႕ရင္ ေျပာေပးဦး ၊ ငါရွာေနတယ္လို႔..."
"ဟုတ္ကဲ့ ေျပာလိုက္ပါ့မယ္ ဦးေလး"
ဦးေမာင္လြင္ထြက္သြားၿပီ ကိုေ၀ၿကီးက
"လင္းေမာင္ကဘယ္သြားလို႔လဲ"
"ဟင္ မသိဘူးေလ၊ သိမွေတာ့ ေျပာလိုက္မွာေပါ့၊ ကိုယ္ေတြနိုင္ငံမတိုးတက္တာ ဒီလို လဒူေတြမ်ားေနလို႔လည္းပါတယ္"
"ဟားဟား မေအေဘး ငါ့ကိုေျပာေတာ့မယ္"
"ဟုတ္တယ္ေလ မသိတဲ့လူကိုလာေမးေနတာ"
" ဖဲ၀ိုင္းေကာင္းတယ္ေနာ္၊ မေန႔က ေဒၚစိန္ေအးအိမ္ကို ငါေရာက္သြားေသးတယ္ကြ၊ အားပါးပါးပိုက္ဆံေတြမ်ား အထပ္လိုက္အထုပ္လိုက္ဖဲ၀ိုင္းမွာ ၀ိုင္းႀကီးပဲ၊ ဒိုင္ကိုင္တဲ့လူကို ငါေတြ႕ဖူးတယ္၊ အရပ္တကာလွည့္ၿပီး ဖဲရိုက္တာ"
"၀ိုင္းေသးေတြေရာ ရိွလား"
"ရွိတယ္ ကစားတာက တစ္ရာႏွစ္ရာ ဆူညံေနတာပဲ၊ ၀ိုင္းႀကီးက ကစားတာဘာအသံမွမထြက္ဘူး"
"ညေန သြားၾကည့္မယ္ေလ"
"ေအး ဒါနဲ႔ အသုဘကဘယ္ေန႔ခ်မလဲ"
"ေနာက္သံုးရက္ ၁၁ရက္ေန႔၊ တစ္နာရီ မီးသၿဂိဳလ္မယ္ထင္တယ္ "
"ေဒၚစိန္ေအးလည္း သားတစ္ေယာက္နဲ႔က်န္ေနမွာ၊ သူ႔သားက လိမၼာေတာ့ေတာ္ေသးတယ္"
"ဘာလိမၼာ ၊ ေဆးခ်ေနတဲ့ေကာင္ကို"
"ေဟ ဟုတ္လား "
"အဟုတ္ေလ လူငယ္ၾကားမွာ သတင္းသဲ့သဲ့ထြက္ေနတာ၊ ညဘက္ဆို လမ္းထိပ္မွာအုပ္စုေတြနဲ႔ ဘာလုပ္လို႔လုပ္မွန္းမသိဘူး ၊ ေပါင္းတဲ့ေကာင္ေတြ တစ္ျခားရပ္ကြက္က"
"ေအး အဲ့ဒီေဆးေတြဘာေတြက မလုပ္နဲ႔၊ ေရွာ႔ခ္ရွိတယ္၊ ျပသနာႀကီးတယ္၊ ရႈပ္သြားမယ္၊ ရူးသြပ္သြားမယ္"
"ေဟာ ဟိုမွာ လင္းေမာင္"
လင္းေမာင္တစ္ေယာက္ ၿပံဳးစိစိနဲ႔ ကိုျမတ္မင္းတို႔ရွိရာကို ၀င္လာပါသည္။
"အစ္ကိုေရ႕ ေပါ့က်တစ္ခြက္"
"ေဟ့ေကာင္ မင္းအေဖရွာေနတယ္"
"လႊတ္ထားလိုက္ အဲ့ဒီေကာင္ကို.."
"ဟ မင္းအေဖကိုေျပာေနတာ မင္းကိုလိုက္ရွာေနတယ္ ဟာ ဒီေကာင္ မိုက္ရိုင္းတာ အေဖကို"
"အေဖလား.. ေတြ႕ၿပီးၿပီး ကြၽန္ေတာ့္နဲ႔အိမ္မွာေသာ့ဖြင့္ေပးၿပီး ဒီကိုလာလိုက္တာ၊ ကိုျမတ္မင္းျပာတာ စိုးႀကီးကြၽန္ေတာ့ကိုလာရွာတယ္ၾကားလို႔ ဟဲဟဲ"
"ေနပါဦး... မင္းက တစ္မနက္လံုးဘယ္သြား"
"ေဒၚႏြဲ႕သမီးေလ ဆိုင္ကယ္၀ယ္ခ်င္လို႔ လိုက္သြားေပးတာပါ ၀ယ္ၿပီးၿပီအခု အဲ့ဒါေၾကာင့္"
"အံမယ္ ဟိုေန႔ကလူေတြမဟုတ္တဲ့အတိုင္းပဲ ပါးေတြတစ္ျဖန္းျဖန္းခ်ခံထိတဲ့လူကို အေဖာ္ေခၚသြားတာ ၊ အခုအဆင္ေျပသြားတယ္ေပါ့။"
"အင္း ေက်ာင္းမွကတည္းက ေတြ႕ၿပီး ခင္သြားရတာ ၊ သူကစိတ္ေကာင္းပါတယ္ "
"မင္း စိတ္မ၀င္စားဘူးလား"
"ဘယ္သူ"
"အဲဒီကေလးမကို ..."
"အဲ့လိုေတာ့မဟုတ္ပါဘူး၊ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္ရံုပါ"
"အဲ့ေကာင္မေလးက ေတြ႕တာမၾကာတဲ့လူကို သူငယ္ခ်င္းျဖစ္ရတာ တစ္မ်ဳိးႀကီးေနာ္"
ကိုေ၀ႀကီးစကားကို လင္းေမာင္ကစုပ္တစ္ခ်က္သပ္လိုက္ကာ
"ဘာဆိုင္လဲ ခင္မင္ခ်င္ရင္အခ်ိန္မလိုဘူး၊ အဲ့လိုသတ္မွတ္လို႔မရဘူး၊ အဓိကက စိတ္ပါ"
"ကိုေ၀ႀကီးကလည္း အဲဒါမေျပာနဲ႔၊ သူငယ္ခ်င္းမေျပာနဲ႔ အခ်စ္ေရးအေနနဲ႔ ခ်စ္သူရည္းစားေတြမွာေတာင္ ခုေခတ္မွာ ခုေတြ႕ခုခ်စ္ပဲ ဘာေျပာမလဲ"
"အခ်ိန္ၾကာမွ ခင္ ၊အခ်ိန္ၾကာမွ ခ်စ္ ၊ အခ်ိန္ၾကာေအာင္တြဲေလ့လာေတြဆိုတာကို အိေျႏၵရွိတယ္ေပါ့၊ ခုေတြခုႀကိဳက္ကေတာ့ ဆပ္ဆလူးခါတယ္လို႔ေျပာခ်င္တာလား"
"မဟုတ္ပါဘူး ငါတို႔လိုလူႀကီးအေနနဲ႔ ကိုယ္မႀကံဳရတဲ့ေခတ္ကိုေတြ႕ေနရလို႔ အံ့ၾသတယ္ပဲေျပာခ်င္ေနတာပါ"
ကိုေ၀ႀကီးတစ္ေယာက္ ၿပံဳးဖီးဖီးႏွင့္။ ဒါကို လင္းေမာင္က
"ေနပါဦးဗ် ညက ရန္ျဖစ္ၾကတယ္ဆို ဘယ္သူေတြလဲ သိလား"
"မသိဘူးေလ ၊ မင္းကိုဘယ္သူေျပာလဲ"
"မသိဘူး ၾကားမိလို႔ ရပ္ကြက္မွာ"
"အဲ့ဒါအေရးမႀကီးဘူး သန္ဘက္ခါက်ရင္ ဓမၼာရံုမွာ ဆြမ္းခ်က္ရၿပီ မေမ့နဲ႔"
"ေမ့စရာလားဗ်၊ အင္ အလုပ္အကိုင္ေန႔က်ရင္ ယြန္းအိမ္စစ္ကိုပါေခၚရမယ္၊ သူကလည္း၀င္ကူခ်င္တယ္ေျပာလို႔.."
"ေအး ေကာင္းတာေပါ့ကြာ၊ ေခၚခဲ့ ကိုယ့္ရပ္ကြက္သူေတြျဖစ္ေနၿပီးပဲဟာ"
"........................."
ထို႔ေနာက္ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္တြင္ သံုးေယာက္သားေရာက္တတ္ရာရာမ်ားေျပာေနၾကပါေတာ့သည္။

      ; * * * * * * * * 

(အပိုင္း-၅)ေမ်ွာ္

#ပိုးဖလံ