ရင္တြင္းပ်က္ဘာညာသာရကာမ်ား
ကြၽန္ေတာ္တို႔ရဲ႕အူလမ္းေၾကာင္းဟာ အညစ္အေက်းေတြနဲ႔ျပည့္ေနေလ့ရွိပါတယ္။အညစ္အေက်းေတြက အစဥ္အၿမဲရွိေနတတ္ေတာ့ အဲဒီ့အညစ္အေက်းေတြကေနျဖစ္လာတဲ့ ခ်ိဳးေတြလည္းအူနံရံေတြမွာကပ္ေနေလ့ရွိပါတယ္။အူေတြကိုသန္႔ရွင္းေပးေတာ့မွ အဆိပ္ေတာက္ကင္းတဲ့ ေသြးသန္႔ကိုရမွာပဲျဖစ္ပါတယ္။လူတိုင္းဟာ ေမ့ေလ်ာတတ္သူေတြခ်ည္းပါပဲ။ တစ္္ခါတစ္ေလ ကိုယ္က အမွတ္မွားမိတာ၊ ကိစၥေသးေသးေလးတစ္ခုေလာက္ကိုလုပ္ဖို႔ ေမ့ေလ်ာ့တာေတြရွိလာရင္ ကိုယ့္ကိုကုိယ္ အျပစ္မတင္တာက ပိုအက်ိဳးရွိမွာပါ။ ဒါေၾကာင့္ ေနာက္တစ္ခါေမ့စရာမ်ားၾကံဳလာခဲ့ရင္ စာဖတ္သူေတြအေနနဲ႔ ဦးေႏွာက္က သူ႔အလုပ္သူလုပ္ေနတယ္လို႔သာ အမွတ္ရလိုက္ပါ။ခနၶာကိုယ္မွာကေသြးကအဓိကပဲ။ ေသြးသန္႔ရင္ေရာဂါကင္းမယ္၊ ေသြးညစ္ရင္ေရာဂါမ်ားမယ္။ေသြးသန္႔ဖို႔အတြက္ အူသန္႔ေအာင္လုပ္ေပးရမွာပဲျဖစ္ပါတယ္။အူေတြသန္႔ရွင္းေအာင္လုပ္ဖို႔ကလည္းမခက္ပါဘူး။စင္ထိုးၿပီးစိုက္ရတဲ့ အၫြန္႔အ႐ြက္ေတြစားေပးရံုပါပဲ။တစ္ေယာက္တည္း ေနတဲ့အခါ အလြမ္း ထုထည္ဟာ တျဖည္းျဖည္း ႀကီးမားလာၿပီး ေနာက္ဆံုးမွာ ကိုယ့္ကုိ ဝါးၿမိဳသြားနိုင္ ေလာက္တဲ့အထိကို ဆိုးဝါး လာပါလိမ့္မယ္။ ကိုယ့္ကို အဲ့ဒီ အလြမ္းတိမ္တိုက္ ေတြေအာက္က ဆြဲထုတ္ေပးနိုင္မယ့္ အရာကေတာ့ စိတ္အာရံု ေျပာင္းလဲျခင္းပါပဲ။ ခႏၵာကိုယ္ကို အနားမေပးပဲ အလုပ္လုပ္ေနပါ ၊ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ အျပင္သြားပါ ၊ သူစိမ္းေတြနဲ႕ စကားစျမည္ ေျပာဆိုၾကည့္ပါ။ အမွန္တကယ္ စိတ္သက္သာရာ ရလာတာကို ေတြ႕ရမွာပါ။ေက်ာင္းမွာဆိုရင္ ေက်ာင္းစာေတြကို ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္နဲ႔ တိတိက်က် မွတ္သားႏိုင္တဲ့ေက်ာင္းသားေတြဟာ တစ္ပန္းသာပါတယ္။ အလုပ္ခြင္မွာလည္း အလုပ္ခြင္ကလူေတြနဲ႔ အလုပ္အစီအစဥ္ေတြကို လ်င္လ်င္ျမန္ျမန္နဲ႔ မွတ္သားႏိုင္တဲ့သူေတြကလည္း တပန္းသာေလ့ရွိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဘယ္ေလာက္ အမွတ္သည္းေျခေကာင္းတဲ့သူပဲျဖစ္ပါေစ၊ တစ္ခါတစ္ေလ ကိုယ္နဲ႔အလြန္ရင္းႏီီွးတဲ့ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ရဲ႕နာမည္ကိုေတာင္ လွ်ာဖ်ာေလးတင္ ေမ့ေနတာမ်ိဳးေတြ ျဖစ္တတ္ပါေသးတယ္။ 
လက္နဲ႕ခ်ေရးတာပဲျဖစ္ျဖစ္ ကိုယ့္ဘာသာ email ျပန္ပို႕တာပဲျဖစ္ျဖစ္ ခံစားခ်က္ေတြကို တစ္ေယာက္ေယာက္ကို ေျပာျပေနသည့္အလား စကားလံုးေတြ အားလံုး သြန္ခ်လိုက္ပါ။ မ်က္ရည္ေတြလည္း ထြက္မိရင္ ထြက္မွာေပါ့။ ဒီေနရာမွာ တစ္ခုရွိတာက ကိုယ္လြမ္းဆြတ္ေနသူဟာ ကိုယ့္ဆီျပန္လာနိုင္တဲ့ အခြင့္အေရးရွိသူဆိုရင္ေတာ့ သူ႕ဆီကို ကုုိယ့္ခံစားခ်က္ေတြ ထုတ္ေဖာ္ပို႕သလိုက္တာ အဆင္ေျပပါတယ္။ တကယ္လို႕ ဒီလိုမဟုတ္ပဲ ကိုယ္လြမ္းဆြတ္ေနသူဟာ ကိုယ့္ဆီကုိ ဘယ္ေတာ့မွ ျပန္မလာနိုင္သူ ဆိုရင္ေတာ့ ခုနကေျပာသလို ကိုယ္တစ္ေယာက္တည္း ဖတ္လို႕ရမယ့္ ေနရာေလးမွာ လြမ္းဆြတ္ေၾကာင္းေတြ ေျပာျပေနလိုက္ပါ။ကုိဘရမ္းဘတာကေတာ့ မွတ္ဥာဏ္ဟာ ဥာဏ္ရည္ဥာဏ္ေသြးနဲ႔မသက္ဆိုင္ပဲ ရံဖန္ရံခါမွာ ေမ့ေလ်ာ့ျခင္းဟာ ေကာင္းမြန္တဲ့အေၾကာင္း ေျပာျပလုိက္ပါတယ္။ ဒီေလ့လာခ်က္ေတြၾကားရေတာ့ စာဖတ္သူေတြအတြက္ တစ္မ်ိဳးၾကီးခံစားရေစမွာပါ။ အရင္တုန္းကတည္းကေန အခုလက္ရွိအခ်ိန္အထိကို မွတ္ဥာဏ္ေကာင္းတဲ့သူေတြသာ ဥာဏ္ထက္ျမက္သူေတြလို႔ ယူဆထားခဲ့ၾကတာဟာလူအမ်ားစုလက္ခံထားတဲ့ေတြးထင္ခ်က္ျဖစ္ပါတယ္။
Photo-google
Writing by@eithinzaraung