ပန္းသိပ္ခ်စ္တဲ့ဥယ်ာဥ္မွဴး
အပိုင္း - (၁)အား ဤေနရာတြင္ ဖတ္ရွူေပးပါရန္။
https://steemit.com/myanmar/@hanhtay/pnthipundefinedste-undefined-mw-04e78390e1a27
အပိုင္း -၂
ထိုအထဲတြင္မွ သက္နိုင္၊ ေအာင္မိုး၊ ေမသူေက်ာ္တို႕မွာ ပိုၿပီး အမွတ္တရ အေနျဖင့္ရိွေနခဲ့၏။ တပည့္ေက်ာ္၊ တပည့္ေတာ္မ်ားဆိုရင္ ပိုၿပီး မွန္ပါသည္။ ထိုသံုးေယာက္လံုးသည္လည္း သူငယ္ခ်င္းမ်ားျဖစ္ၾကေလသည္။ ထိုသံုးေယာက္ထဲတြင္ သက္နိုင္က စာအေတာ္ဆံုး လည္းျဖစ္သလို အဆင္းရဲဆံုး လည္းျဖစ္သည္။ ေအာင္မိုးႏွင့္ ေမသူေက်ာ္တို႕မွာ ၿပီးျပည့္စံု သူမ်ား ျဖစ္တာေၾကာင့္ အထူးေျပာစရာေတာ့ မရိွေပ။ ေျပာခ်င္တာက သက္နိုင္အေၾကာင္း။ သက္နိုင္သည္ ႏြားေက်ာင္းရင္း ေက်ာင္းတက္ခဲ့ရသည္။ သက္နိုင္(၄)တန္းေအာင္ေတာ့ သူတို႕အိမ္ရ႕ဲစီးပြားေရး အေျခအေနေၾကာင့္ ႏြားေက်ာင္း ရန္အတြက္ ေက်ာင္းဆက္မတက္ပဲ ေက်ာင္းထြက္ရန္ ဆံုးျဖတ္ခဲ့ရသည္။ သို႕ေပမဲ့ ဆရာဦးထြန္းဟန္သည္ သက္နိုင္အား ေက်ာင္းဆက္ထားရန္ႏွင္ ့လိုအပ္ေသာ အကူအညီမ်ားကို မိမိမွကူညီရန္ သက္ႏိုင္ရဲ႕မိဘမ်ားကို ေျဖာင့္ဖ်ေျပာဆိုကာ သက္နိုင္ေက်ာင္းဆက္တက္ခြင့္ ရခဲ့ေလသည္။သက္နုိင္သည္ ညေနေက်ာင္းဆင္းျပန္ အခ်ိန္တိုင္း အေျပးအလႊား ႏြားေက်ာင္း ရေလသည္။
မွတ္ခ်က္။ ။ေက်းလက္ေတာရြာမ်ားတြင္ ေက်ာင္းတက္ခ်ိန္ ကို မနက္(၈း၃၀)မွ (၁၁း၀၀)နာရီ ေန႕ခင္း(၁၂း၀၀)မွ (၁း၁၅) ။အဲဒီၾကားထဲမွာ (၀၀း၁၅)မိနစ္ အနားေပးပါတယ္။ ေန႕ခင္း(၁း၃၀)မွာေက်ာင္းျပန္တက္ၿပီး ညေန(၃း၃၀)မွာ ေက်ာင္းဆင္းပါတယ္။
သက္နိုင္တစ္ေယာက္ ညေနေက်ာင္းဆင္းခ်ိန္တိုင္း ႏြားေက်ာင္းရင္း စာက်က္ရင္း ေက်ာင္းတက္လာခဲ့သည္မွာ (၈)တန္းသို႕ပင္ ေရာက္ခဲ့ေလသည္။ အခုလို သက္နိုင္(၈)တန္းသို႕ ေရာက္ရိွလာခဲ့ျခင္းမွာ ဆရာဦးထြန္းဟန္၏ကူညီ ပံ့ပိုးမႈေတြ မ်ားစြာ ပါ၀င္ခဲ့ေလသည္။ ဆရာဦးထြန္းဟန္သည္ သက္နိုင္အေပၚကို သားလိုတစ္မ်ိဳး၊ တပည့္လိုတစ္ဖံု ခ်စ္ခင္ေလသည္။ သက္နိုင္သည္လည္းစာေတာ္သလို လိမၼာယဥ္းၿပီး ဆရာ့ေပၚကို ေက်းဇူးသိတတ္ေသာ တပည့္အလိမၼာေလးတစ္ေယာက္ ျဖစ္ေလသည္။ ထို႕ေၾကာင့္လည္းဆရာ ဦးထြန္းဟန္သည္ သက္နိုင္အေပၚကို ပိုၿပီးဂရုစိုက္ဟန္တူ၏။ စာေတာ္ၿပီး လိမၼာယဥ္ေက်းေသာေက်ာင္းသူ ၊ေက်ာင္းသားတိုင္းကို ဆရာ၊ ဆရာမ်ားက ပိုၿပီး ခ်စ္က်တာ မဆန္းေပ။ ဒီလိုနဲ႕ သက္နိုင္တစ္ေယာက္ (၈)တန္းေအာင္လို႕ (၉)တန္းအတက္မွာ အခက္အခဲေတြ ၾကံဳေတြ႕ လာရျပန္ပါၿပီ။ ဘာျဖစ္လို႕လည္းဆိုေတာ့ ရြာမွာက အလယ္တန္းထိပဲ ပညာသင္ခြင့္ရတာဆိုေတာ့ (၉)၊(၁၀)တန္းဆက္တက္ဖို႕ရန္ အခက္အခဲေတြ ရင္ဆိုင္လာရျပန္တယ္။ ေက်ာင္းဆက္တက္မယ္ဆိုရင္လည္း ၿမိဳ႕မွာရိွတဲ့ အထက္တန္းေက်ာင္းက ရြာနွင့္ (၇)မိုင္ခန္႕ ေ၀းေလသည္။ ရြာကေန လမ္းေလွ်ာက္တက္ရေအာင္လည္း အရမ္းေ၀းေသာေၾကာင့္ အဆင္မေျပ။ သူမ်ားေတြလို ၿမိဳ႕မွာ အေဆာင္ငွား၊ က်ဴရွင္တက္ရင္း ေက်ာင္းတက္ရေအာင္လည္း မိဘေတြရဲ႕ ေငြေၾကး အခက္အခဲေတြေၾကာင့္ အဆင္မေျပျဖစ္ျပန္။ ဒီတစ္ခါမွာေတာ ့သက္နိုင္တစ္ေယာက္ ေက်ာင္းထြက္ရန္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ခ်လိုက္သည္။ ဘာျဖစ္လို႕လည္းဆိုေတာ့ ႏြားေက်ာင္းရတာကလည္း တစ္ဖက္၊ ဆရာကိုလည္း အားနားတာကတစ္ေၾကာင္း ေက်ာင္းထြက္ရန္ စိတ္ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ခ်လိုက္သည္။ ေအာင္မိုးႏွင့္ ေမသူေက်ာ္တို႕ကေတာ့ သူတို႕မိဘေတြက ၿပီးျပည့္စံုေသာေၾကာင့္ ၿမိဳ႕မွာရိွတဲ့ေဘာ္ဒါေဆာင္မွာ ေနၿပီး ေက်ာင္းဆက္တက္ခဲ့သည္။ သူတို႕လည္း စာေတာ္ေသာ သူငယ္ခ်င္း သက္နိုင္အတြက္ ႏွေျမာ၀မ္းနည္းရံုမွတစ္ပါး ဘာမွ်မတတ္နိုင္ရွာေပ။
Photo credit form google images.
အပိုင္း -၃ အားဆက္လက္ ဖတ္ရွူေပးပါရန္။
@hanhtay
ခံစားရပါတယ္ ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနပါတယ္ဗ်ာ
ဟုတ္ အစ္ကို
စိတ္ဝင္စားဖို႔ေကာင္းပါတယ္
ဟုတ္ကဲ့ အစ္ကို
ေနာက္အပိုင္းေစာင့္ေမ်ွာ္ေနပါ့မယ္ဗ်
ဟုတ္ကဲ့ အစ္ကိုေမွ်ာ္ေန အစ္ကို
အပိုင္း၃ွွာ္ေနပီbro
ဟုတ္ကဲ့ အစ္ကို
Congratulations! This post has been upvoted from the communal account, @minnowsupport, by hanhtay from the Minnow Support Project. It's a witness project run by aggroed, ausbitbank, teamsteem, theprophet0, someguy123, neoxian, followbtcnews, and netuoso. The goal is to help Steemit grow by supporting Minnows. Please find us at the Peace, Abundance, and Liberty Network (PALnet) Discord Channel. It's a completely public and open space to all members of the Steemit community who voluntarily choose to be there.
If you would like to delegate to the Minnow Support Project you can do so by clicking on the following links: 50SP, 100SP, 250SP, 500SP, 1000SP, 5000SP.
Be sure to leave at least 50SP undelegated on your account.
ဖတ္တဲ့သူကို ျဖည္းျဖည္းခ်င္း
ဆြဲေဆာင္နိုင္တဲ့
ရသ ခံစားမိပါတယ္ဗ်ာ
အပိုင္း၃ ေမ်ွာ္ေနမယ္ေနာ္
ေက်းဇူးပါ အစ္ကို
ပညာရွာဖို႔ဆိုတာလည္း ေငြကမရွိလို႔ မျဖစ္ျပန္ဘူးေနာ္
ဟုတ္ကဲ့ပါ အစ္ကို
ဇာတ္လမ္းေလးကေကာင္းေနပီ။
အပိုင္း၃ ေမ်ွာ္ေနတယ္ဗ်ိဳ႕..
ဟုတ္ကဲ့ အစ္ကို
အပိုင္း၃ တင္ျဖသ္ရင္ေျပာပါ အကို
ဟုတ္ကဲ့ အစ္ကို