"အေမ့ရဲ႕ အျပံဳး"

Steemit မွ သူငယ္ခ်င္းအားလံုးမဂၤလာပါခင္ဗ်ာ

ကြၽန္ေတာ္ ဘြဲ႔ယူေနတာရယ္ ကြၽန္ေတာ့္ေမြးရပ္ေျမနဲ႔အလွမ္း
ကြာေဝးတဲ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔ရခိုင္ျပည္နယ္ ေျမာက္ဦးၿမိဳ႕ကို အလုပ္
သင္ အင္ဂ်င္နီယာအျဖစ္သြားေနရတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ ခရီးပန္း
လူပန္းျဖစ္တာမို႔လို႔ Promotion မတင္ႏိုင္တာ ေလးပတ္
ေတာင္႐ွိသြားပါၿပီ ။အခုေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ စာေတြျပန္ေရးပါေတာ့မယ္ ။

ဝမ္းတြင္းတည္ကတည္းက သားေလးလား သမီးေလးလား
မသိခင္တည္းက ႀကီးမားတဲ့ေမတၱာ ခိုင္မာတဲ့အခ်စ္တို႔နဲ႔ခ်စ္ခဲ့တဲ့ အေမ ။ ကြၽန္ေတာ္ လူ႔ဘဝလူ႔ေလာက တည္းကိုေရာက္႐ွိလာဖို႔
သူ႔ရဲ႕ အသက္နဲ႔ေတာင္ ရင္းၿပီး ေမြးဖြားသန္႔စင္ခဲ့တဲ့ အေမ ။
ေမြးကာစကေလးဘဝကေန အီးပါခ်ရင္လည္း မရြံမ႐ွာ
ထမင္စားေနရင္းနဲ႔ေတာင္ ငါ့သားေဘးအီးအီးပါခ်တယ္ဆိုၿပီး
အျပံဳးမပ်က္ ျပဳစုေစာင့္ေ႐ွာက့္ေပးခဲ့တယ္ ။ တစ္ခ်ိဳ႕ေတြဆိုရင္
အိမ္ေထာင္မက်ခင္ အပ်ိဳ လူပ်ိဳဘဝတုန္းက အစားတစ္ခုခု
စားေနရင္း မႏွစ္ၿမိဳ႕ဖြယ္တစ္ခုခု ေျပာတာ ျမင္တာနဲ႔ေတာင္
ထမင္းမစားၾကေတာ့ပါဘူး ။ ဒါေပမယ့္လည္း မိခင္ ဖခင္
ေနရာေရာက္လာတဲ့အခါမွာေတာ့ အဲ့ဒီလို အက်င့္ေတြနဲ႔
ဆန္႔က်င္ဘက္ကို ေရာက္႐ွိသြားပါတယ္ ။ ကိုယ့္သားသမီး
ေလးေတြ အတြက္ ႀကီးမားလြန္းတဲ့ ေမတၱေၾကာင့္ နီရဲေနတဲ့
ေသြးေတြက အျဖဴေရာင္ အျဖစ္သို႔ေျပာင္းသြားပါတယ္ ။

သားသမီးေလးေတြ တစ္ႏွစ္ေက်ာ္ ႏွစ္ႏွစ္
ေရာက္လာတဲ့အခါမွာလည္း တီတီတာတာ ေလးနဲ႔ စကားသင္
ေပးတယ္ ။ သားသမီးေလးေတြေျပာသလို မပီကလာ ပီကလာ
ေလးနဲ႔ ပီတိအျပံဳးေတြ ေဝၿပီး စကားေတြသင္ေပးခဲ့တယ္ ။ သူတို႔ရဲ႕သားသီးေလးေတြကို သူမ်ားသားသမီးေတြထက္ ကိုယ့္ရဲ႕
သားသမီးေလးေတြကို မ်က္ႏွာမငယ္ရေအာင္ ျဖည့္ဆည္း
ေပးၾကပါတယ္ ။ ေက်ာင္းတက္တဲ့အရြယ္ေရာက္လာေတာ့လည္း အေဖနဲ႔အေမက တစ္ေယာက္တစ္လွည့္ ေက်ာင္းႀကိဳ
ေက်ာင္းပို႔ ရင္း ေဖေဖကကြၽန္ေတာ့္လြယ္အိတ္ကေလးကို
လည္ပင္းမွာလြယ္ ကြၽန္ေတာ္က ေဖေဖ့ရဲ႕ ဂုတ္ေပၚမွာ
စီးလိုက္ၿပီး ေက်ာင္းတက္ခဲ့တာေလးေတြကို အခုထိ ျပန္ၿပီး
ျမင္ေယာင္ေနဆဲပါ ။

            ကြၽန္ေတာ္ ဆယ္တန္းကို ဂုဏ္ထူးေတြနဲ႔ေအာင္

တဲ့ေန႔မွာ အေမ့ရဲ႕ ပီတိအျပံဳးေတြေဝဆာပြင့္လန္းေနတဲ့
မ်က္ႏွာကို ျမင္ေတြ႔ခဲ့ရပါတယ္ ။ အမွတ္စာရင္းေတြ ထက္
လာေတာ့ တကၠသိုလ္ လမ္းၫႊန္ ကိုဖတ္ရင္း အေမ
ကြၽန္ေတာ္ ဘယ္တကၠသိုလ္တက္ရမလဲ ေမးေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ ဝါသနာပါရာကိုပဲတက္ဖို႔ အားေပးခဲ့ပါတယ္ ။ ငယ္ငယ္တည္းက
ေန အေမနဲ႔မခြဲဖူးတဲ့ ကြၽန္ေတာ္ ေရာ ကြၽန္ေနာ္နဲ႔မခြဲဖူးတဲ့
အေမပါ ႏွစ္ေယာက္စလံုး မ်က္ရည္ေတြနဲ႔ ဝမ္းနည္းေနခဲ့တယ္ ။
ကြၽန္ေတာ့္စိတ္ထဲမွာေျပာေနတာကေတာ့ " သားအတြက္
မ်က္ရည္မက်ပါနဲ႔အေမ သားကအေမ့ရဲ႕သားလိမၼာတစ္
ေယာက္ပဲျဖစ္ခ်င္ပါတယ္ ၊ အေမ့ကိုမ်က္ရည္က် ေစတဲ့သား
တစ္ေယာက္မျဖစ္ခ်င္ပါဘူးအေမ ။ " အဲ့ဒီစကားကို ကြၽန္ေတာ့္
အေမ့ကိုေျပာမထြက္ရက္ခဲ့ပါဘူး ။ဒါေပမယ့္ အေမ့ကို
ကြၽန္ေနာ္ ကန္ေတာ့ၿပီး ကတိတစ္ခုေပးခဲ့ပါတယ္ ။
" အေမ သားစာကိုႀကိဳးစားၿပီ တစ္ႏွစ္တစ္တန္းေအာင္
ေအာင္ႀကိဳးစားပါမယ္ အေမျဖစ္ေစခ်င္တဲ့ ပညာတတ္ဘြဲ႔ရ
တစ္ေယာက္ ျဖစ္ေအာင္ႀကိဳးစားခဲ့ပါမယ္အေမ " မ်က္ရည္
ေတြနဲ႔အေမ့ရဲ႕ မ်က္ႏွာဟာ ကြၽန္ေတာ္နဲ႔မခြဲဖူးလို႔သာ
ငိုေနေပမယ့္ သားသမီး ဘဝတိုးတက္ဖို႔အေရးမို႔ ဝမ္းသာပီ
တိျဖစ္ေနမွာေတာ့အမွန္ပါ ။တကၠသိဳလ္တက္ေနစဥ္
အခိုက္အတန္႔ အခ်ိန္အတြင္းမွာလဲ လိုေလေသးမ႐ွိ ေထာက္ပံ့ခဲ့ပါတယ္ ။

                  ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕အေမဟာ ငယ္ငယ္တုန္းက ပညာ

ကို ဆံုးခန္းတိုင္ေအာင္ မသင္ၾကားခဲ့ရေပမယ့္ကြၽန္ေတာ့္ကို
ေတာ့ ပညာတတ္တစ္ေယာက္ျဖစ္ေအာင္ ျပဳစုပ်ိဴးေထာင္ႏိုင္
ခဲ့ပါတယ္ ။ ေမေမေမြးဖြားၿပီး က်ြန္ေတာ့္ရဲ႕အဘြါးကမီးတြင္း
ထဲမွာပဲ ဆံုးသြားခဲ့တယ္ ၊ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ အဖိုးကလည္း
ေနာက္အိမ္ေထာင္ျပဳသြားခဲ့ပါတယ္ ။ ဦးေလးေတြရဲ႕
လက္ေပၚမွာ ႀကီးျပင္းခဲ့ရၿပီး မိဘေမတၱာ မရ႐ွိပဲ
ငတ္မြတ္ခဲ့ရတယ္ ။ ဒါေပမယ့္ အေမ ဟာသူကိုယ္တိုင္
မိဘေနရာကို ေရာက္႐ွိလာတဲ့အခါမွာေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔ကို
မိဘေမတၱာ အျပည့္အဝေပးခဲ့ၿပီး
လိုေလေသးမ႐ွိ ျဖည့္ဆည္းေပးခဲ့ပါတယ္ ။ ကြၽန္ေတာ္
တစ္ႏွစ္တစ္တနပံုမွန္ေအာင္ခဲ့ၿပီး ဘြဲ႔ယူတဲ့ေန႔ကိုေရာက္႐ွိ
လို႔လာခဲ့ပါတယ္ ။ Rehearsal ေန႔မွာ သူမ်ားေတြကို
ကိုယ္ပိုင္ကားေတြနဲ႔ မလာႏိုင္ေပမယ့္ အေမနဲ႔အတူတူ
ခန္းမထဲကို သြားေနရတာကို ဝမ္းသာဂုဏ္ယူမိပါတယ္ ။
ဘြဲ႔ယူတဲ့ေန႔မွာလည္း အေမ့ရဲ႕မ်က္ႏွာဟာ အလြန္ ဝမ္းသာ
ျပံဳးရႊင္ေနပါတယ္ ။

ဘြဲ႔ယူတဲ့ေန႔ဟာ ေက်ာင္းတက္ခဲ့တဲ့အခ်ိန္ကာ
လတစ္ေလွ်ာက္လံုး ညီအကိုလိုေပါင္းလာခဲ့တဲ့ သူငယ္ခ်င္း
ေတြရဲ႕ ေနာက္ဆံုးအႀကိမ္အျဖစ္ အားလံုးစုေပါင္းၿပီးဆံုေတြ႔ရတဲ့ ေန႔ေလးလည္းျဖစ္ပါတယ္ ။ ေနာက္တစ္ခ်ိန္ျပန္ေတြ႔ၾကမယ္
ဆိုရင္ေတာင္ ကိုယ္ပိုင္စီးပြားေရးေတြ အိမ္ေထာင္ေရး
ကိစၥ ေတြနဲ႔ အရင္ေလာက္ လြပ္လပ္တဲ့ဘဝ မဟုတိေတာ့ပါ
ဘူး ။ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ ခြဲရလို႔ ဝမ္းနည္းရေပမယ့္
အဲ့ဒီေန႔မွာ သားအတြက္ဂုဏ္ယူေနတဲ့ အေအ့ရဲ႕ ပီတိအျပံဳး
ေတြေဝဆာဖူးပြင့္ေနတဲ့မ်က္ႏွာကိုျမင္ေတြ႔ခဲ့ရတဲ့ အတြက္
ၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္ အလြန္ဝမ္းသာခဲ့ရပါတယ္ ။

ျမင့္မိုရ္ေတာင္ဦး မကၾကဴးတဲ့အေမ့ရဲ႕ေက်းဇူးဂုဏ္ကို
သိတတ္နားလည္ၿပီး ေက်းဇူးဆပ္ႏိုင္ေအာင္ႀကိဳးစား
ေနတဲ့

အေဝးတစ္ေနရာမွကြၽန္ေနာ္..........

ဆက္လက္ႀကိဳးစားေရးသားပါအံုးမည္

@henryba

MSC 056

13 / 2 / 2018