First Love -part-(1)

ယံုၾကည္စြာနဲ႔အသဲေလး ပံုအပ္ထား ဘယ္ခ်ိန္၊ဘယ္ခါမေျပာင္းလဲတဲ့ သေဘာထား အသက္ထက္ဆံုး ခ်စ္ေနမွာ "ရည္းစားဦး" ...အပိုေတြကိုမေျပာတက္တဲ့သူ...... ထြန္းအိျႏၵာဗိုလ္ ရဲ႕ သီးခ်င္းသံေလးက ေလျမဴး ေလ႐ူးႏွင့္ ဘယ္ဆီကမွန္းမသိ ပ်ံ့လြင့္၍လာသည္။ ယေန႔အလုပ္ ပိတ္ရက္ Sataurday ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ကြၽန္မလည္း အိမ္မႈကိစၥအားလံုးလုပ္ၿပီးသည္ႏွင့္ နာက်င္စရာ အေတြးနယ္ထဲသို႔ ကူးခတ္လိုက္ပါသည္။ ဟိုးတခ်ိန္က ကြၽနိမတို႔ ငယ္ငယ္တုန္းက ဝမ္းကြဲေမါင္နွမ တစ္စု ၊ ရပ္ကြက္ထဲတြင္ ရြယ္တူတန္းတူ သူငယ္ခ်င္းမ်ား ႏွင့္၊ေနာက္တစ္ခ်ိန္တြင္ ကြၽန္မ၏ ကိုကို (အခ်စ္ဦးျဖစ္လာမည့္သူလူပ်ိုေပါက္စအရြယ္ လူတစ္ေယာက္) ၊ ရန္ကုန္ႏွင့္မႏၲေလး၊ ပံုသ႑ာန္ေမးျခင္း၊ႀကိဳးခုန္ေၾကး၊ စကားထာဖြက္ေၾကး၊တူတူပုန္းေၾကး၊ စသျဖင့္ ကစားနည္းမ်ိဳးစံုေအာင္ေဆာ့ခဲ့ၾကသည္။ )ထိုစဥ္အခ်ိန္က ႏွစ္တန္း သံုးတန္းအရြယ္ေပါ့.... တျဖည္းျဖည္း ရာသီေတြအလီလီေျပာင္း၊ ေႏြ၊ မိုး၊ေဆာင္း အလွည့္က် ေျပာင္းလဲခဲ့ရင္း ႐ွစ္ႏွစ္ေလာက္ၾကာခဲ့ၿပီးတဲ့ေနာက္တြင္ေတာ့
ကြၽန္မ၏ ကိုကို က ကြၽန္မအား ခ်စ္ေရးဆိုလာခဲ့သည္။ ငယ္စဥ္ကတည္းကပင္ ေတြ႔ျမင္ေနရသည့္ သံေယာဇဥ္ေၾကာင့္ ကြၽန္မ၏ စိတ္ထဲတြင္လည္း အခ်စ္ဆိုသည့္အရာ က ေရာက္မွန္းမသိ၊ေရာက္႐ွိေနႏွင့္ၿပီျဖစ္သည္။ ကြၽန္မ၏ ေက်ာင္းမွ ေကာင္ေလးမ်ားက ေက်ာင္းပိတ္ရက္မ်ားတြင္ ရပ္ကြက္ထဲသို႔ေျခ႐ႈပ္ေနသည္ကိုလည္း ကိုကို က လံုးဝမွမႀကိဳက္၊ သဝန္တိုတက္ေသးသည္။ ငယ္စဥ္ကထဲက နာမည္ေျပာင္ေခၚခဲ့သည့္ကိုကိုက ယခုအခ်ိန္တြင္ေတာ့ ညီမေလး၊ ညီမေလးဟူ၍ ပါးစပ္ဖ်ားမွပင္ မခ်ေတာ့၊ ကြၽန္မတို႔ႏွစ္ဦးရဲ႕ အခ်စ္ခရီးလမ္းဟာ မုန္တိုင္းမလာခင္ ေလေျပေလညႇင္းအရင္ လာသည္ ဆိုသကဲ့သို႔ ပထမပိုင္းေတာ့ သာယာေျဖာင့္ျဖဴးခဲ့ပါသည္။ ႏွစ္ေယာက္သား ခ်စ္သူေတြျဖစိေနၾကသည္ကို မည္သူမွမရိပ္မိခဲ့ခင္အခ်ိန္မွာ ၾကည္ႏူးမႈ ေလးမ်ားအတိ ့ဖစ္ခဲ့ၾကသည္။ မ်က္ဝန္းျခင္းစကားေျပာရသည္ကိုပင္ ရင္ခုန္သံတို႔. ေပါက္ကြဲထြက္မတက္ ျဖစ္ခဲ့ၾကသည္။ အရမ္းခ်စ္ခဲ့ပါသည္။ ကြၽန္မ ဆယ္တန္းရာက္သည့္အခ်ိန္တြင္ေတာ့ ကြၽန္မ၏ က်ဴ႐ွင္ျပန္သည့္ လမ္းတစ္ေနရာတြင္ သူ႐ွိေနတက္သည္။ စက္ဘီးေလးႏွင့္ က်ဴ႐ွင္ျပန္လာေသာ ကြၽန္မ၏ နံေဘးမွ ဆိုင္ကယ္ေျဖးေျဖးေလး ေမာင္းၿပီး အျမဲတေစ လာႀကိဳတက္သူျဖစ္သည္။ အိမ္နားသို႔ ေရာက္ခါနီးလမ္းခ်ိဳးတြင္ လမ္းခြဲ၍ ကြၽန္မက ေတာင္ဖက္လမ္းမွ ျပန္သည့္အတြက္ သူက ေျမာက္ဖက္လမ္းမွ ျပန္ခဲ့သည္။ အိမ္ခ်င္းကပ္ရပ္ ဝင္းထရံေတာင္မျခားသည့္ အခ်စ္တစ္ခုသည္ ေျပာမျပတက္ေအာင္ အဲ့သည္ေလာက္ romantic ဆန္ခဲ့သည္။ ထို ၾကည္ႏူးမႈမ်ားအား တစ္စံုတစ္ေယာက္က ႐ိုက္ခ်ိဳးလိုက္သည္။ ကြၽန္မတို႔ႏွစ္ေယာက္အား ျမင္သြားသည့္ အေဒၚႀကီးတစ္ေယာက္မွ ရပ္ကြက္ထဲတြင္ ဖြလိုက္ရာ ႏွစ္ဦးစလံုး၏ မိဘမ်ားသိ႐ွိသြားခဲ့သည္။ ကိုကို႔ မိဘမ်ားမွာလည္း ကြၽန္မႏွင့္သေဘာမတူၾက။ ကြၽန္မ၏ မိဘမ်ားမွာလည္း ပညာေရးထိခိုက္မည္စိုးေသာေၾကာင့္ ကြၽန္မအား ကေလးၿမိဳ႕သို႔ ေျပာင္းမည္ဟု ေျပာေနၾကပါသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ အခုမွ အခ်စ္ကို စတင္ခံစားဖူးေသာကြၽန္မ၊ ကိုကိုႏွင့္ ဘယ္တုန္းကမွမခြဲခဲ့ဖူးေသာ ကြၽန္မ မွာ အလြန္အမင္း စိတ္ထိခိုက္ခဲ့ရသည္။ ထိုအေၾကာင္းကိုၾကားေသာ ကိုကို လည္း
အရမ္းစိတ္ထိခိုက္၊ဝမ္းနည္းေနသည္ကို ကိုကို႔မ်က္ဝန္းမွတဆင့္ ျမင္ေတြ႔ခဲ့ရသည္။ အျမဲတမ္းေပ်ာ္ေပ်ာ္ေနတက္ေသာ ကိုကို သည္ ယခု လံုးဝမွပင္ မ်က္ႏွာမေကာင္း၊ ကြၽန္မကို ေတြ႔ခ်ိန္တြင္ မ်က္ရည္ေလး ဝဲတက္လာသည္အထိ ျဖစ္ခဲ့သည္။ ကြၽန္မကို သူ တစ္ခုေျပာသည္။" ညီမေလး.. ကိုကိုတို႔ ခိုးေျပးၾကရေအာင္"တဲ့... ထိုစကားအား ၾကားၾကားခ်င္း ကြၽန္မအရမ္းေပ်ာ္ခဲ့ရေပမယ့္ ထိုဆံုးျဖတ္ခ်က္ကို ကြၽန္မ လံုးဝလက္မခံႏိုင္ပါ။ ကြၽန္မ၏ ပညာေရး ႐ွိေသးသည္။ ေက်ာင္းတြင္ ဂုဏ္ထူးမွန္းခံရေသာ စာရင္းတြင္ ပါဝင္သည့္ကြၽန္မသည္ ကိုကို႔ ကို ေရြးခ်ယ္လိုက္လ်ွင္ ပညာေရးကိုဆံုး႐ွံုးရေတာ့မည္။ခ်မ္းသာသည့္အသိုင္းအဝိုင္းက ကိုကို႔ ဇနီးသည္ ပညာမတက္ ၊ဘြဲ႔မရ ဟုဆိုေသာ အေျပာအား ကြၽန္မ ခံႏိုင္မည္မဟုတ္ေပ။ ထို႔ေၾကာင့္ အဲ့ဒီလိုေျပာေသာ ကိုကို႔အားေက်းဇူးတင္မိသလို စိတ္လည္းမေကာင္းပါ။ "ကိုကို ရယ္ ညီမေလး က ကိုကို႔ကို ပဲအရမ္းခ်စ္တာ၊ ညီမေလး ဆယ္တန္းေအာင္ၿပီးရင္ မႏၲေလးမွာပဲ တကၠသိုလ္ ဆက္တက္မယ္ေနာ္..စိတ္ခ် ကိုကို၊ ကိုကိုကလြဲၿပီး ညီမေလး ဘဝမွာအျခားသူမ႐ွိေစရဘူး ...ကိုကိုသာ ေကာင္မေလးေတြမ႐ႈပ္နဲ႔ ေနာ္ " ဟု ကြၽန္မလည္း ကတိေတြေပးခဲ့သည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ ႏွစ္ေယာက္လံုး၏ ရင္ထဲတြင္ ဝမ္းနည္းျခင္းမ်ား ေျပါမျပတက္ေအာင္ ခံစားရၿပီး မ်က္ရည္မ်ား ေျဖမဆည္ႏိုင္ေအာင္ ႐ွိၾကသည္။ ကြၽန္မ ကေလးၿမိဳ႕သို႔ ေျပာင္းမည့္အခ်ိန္တြင္ အထုတ္အပိုးမ်ားထည့္ေနေသာ ကြၽန္မအား အိမ္ေ႐ွ႕မွ ေခါက္တံု႔ေခါက္ျပန္ေလ်ွာက္ခါ ခနခနလာျကည့္ေနေသာ ကိုကို႔ အား မျကည့္ရက္သျဖင့္ အိမ္ေနာက္ေဖးသို႔ေျပးဝင္သြားၿပီး ငိုခဲ့ရပါသည္။ ကေလးၿမိဳ႕သို႔ သြားသည့္လမ္းတစ္ေလ်ွာက္တြင္လည္း ကိုကို႔ အခ်ိန္ဇယားမ်ကို အလြတ္ရေနသည့္ ကြၽန္မက ဒီခ်ိန္ဆို သူဘာေတြ လုပ္ေနၿပီ ဆိုတာကို ျမင္ေယာင္ေနမိသည္။ ထိုအခ်ိန္က PCO ဖုန္းမ်ားသာ ႐ွိေသးသျဖင့္ ကိုကိုႏွင့္ ဆက္သြယ္ရနိမွာလည္း လံုးဝမလြယ္ကူလွေပ။ ဆယ္တန္းတစ္ႏွစိကို ကေလၿမိဳ႕တြင္ ကိုကို႔ကို လြမ္းရင္း မည္သို႔ျဖတိသန္းရမည္ကို စိတ္ေမာေနမိေတာ့သည္။ အပိုင္း(2)ဆက္လက္႐ႈစားပါရန္photo from google