ကၽြန္ေတာ္ေျပာေသာစကၤပူ - အပိုင္း-( ၅ )( Henry Aung )

ကၽြန္ေတာ္တို႔ အားလံုး welding certificate ရၿပီျဖစ္၍ work permit ဟူေသာ အလုပ္လုပ္ခြင့္ ပါမစ္ကတ္ျပားရရန္ ေလွ်ာက္ထားႏိုင္ၿပီျဖစ္ေသာ္မိမိတို႔ မွာ သေဘၤာက်င္း အလုပ္သမားမ်ားျဖစ္သျဖင့္ သေဘၤာက်င္း လုပ္ငန္းခြင္ ဆိုင္ရာ အႏၲရာယ္ကင္းရွင္းေရး အသိပညာသင္တန္း တနည္း အားျဖင့္ shipyard safety orientation course ေခၚ ( SSOC) ကို အရင္တက္ေရာက္ရပါသည္။

work permit ရေသာ္လည္းထို SOC မေအာင္လ်င္ သေဘၤာက်င္းသို႔ ဝင္ခြင့္ မရႏိုင္ပါ။ ထို SSOC ကို မေအာင္မျခင္း ေျဖၾကရပါသည္။ ထိုအခ်ိန္က ထို SSOC မွာ စကၤပူ အလုပ္သမား ဝန္ႀကီးဌာန ရံုး ministry of manpower (MOM) တြင္ သြားေရာက္ေျဖၾကရပါသည္။ ထို သင္တန္းမွာ တရက္တာ သင္တန္း ျဖစ္ၿပီ general worker မ်ားအတြက္ ျပင္ဆင္ထားေသာ သင္တန္းျဖစ္၍ English လို ေျဖရေသာ္လည္း အလြန္လြယ္ပါသည္။

ေမးခြန္တြင္ အေျဖမ်ားပါၿပီး ျဖစ္၍ မိမိတို႔မွာ အေျဖမွန္ကို ေရြးေပးရပါသည္။ ထိုသင္တန္းတြင္လည္း အားလံုး ေအာင္ျမင္ၾကပါသည္။ ထို အခ်ိန္တြင္ ဒုတိယအသုတ္ ျဖစ္ေသာ ေနာက္ထပ္ အေယာက္ ၃၀ မွာလည္း စကၤပူ သို႔ ေရာက္ရွိလာၾကျပီျဖစ္သည္။

ဤတြင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေနရေသာ အေဆာင္ အေၾကာင္းကို အနည္းငယ္ အက်ယ္ခ်ဲ႕၍ ေဖၚျပလိုပါသည္။ အခန္း အေနအထားႏွင့္ အေဆာင္ထမင္းဟင္းမ်ားကို ေဖၚျပၿပီ၍ ထပ္မံ မေဖၚျပေတာ့ပါ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေနရေသာ အေဆာင္မွာ သံုးထပ္ေဆာင္ျဖစ္၍ အေဆာင္ ႏွစ္ခု စီ မ်က္ႏွာ ျခင္း ဆိုင္၍ ေဆာက္ထားပါသည္။ ဥပမာ A အေဆာင္ႏွင့္ B အေဆာင္မွာ မ်က္ႏွာျခင္း ဆိုင္ျဖစ္၍ အေဆာင္၏ ဒုတိယ ထပ္ႏွင့္ တတိယ ထပ္တို႔ တြင္ အေဆာင္၏ အလယ္မွ ေသာ္ လည္း ေကာင္း အေဆာင္၏ အစြန္ တဖက္တခ်က္ စီတြင္ လည္းေကာင္း အေပၚေအာက္ တက္ဆင္းႏိုင္ေသာ ေလွကားမ်ားရွိပါသည္။

အေဆာင္ႏွစ္ခု ၏ တဖက္စြန္းတြင္ အေဆာင္ေနသူ မ်ားအတြက္ လံုေလာက္ေသာ အိမ္သာႏွင့္ ေရခ်ိဳးခန္း မ်ားရွိပါသည္။ ဤကဲ့သို႔ ပင္ အေဆာင္ C & D မွာ မ်က္ႏွာျခင္းဆိုင္ျဖစ္၍ အေဆာင္ B ႏွင့္ C မွာ ေက်ာျခင္းကပ္လ်က္ျဖစ္ပါသည္။ ဤ ေက်ာျခင္းကပ္ အေဆာင္ႏွစ္ခုၾကားတြင္ အတန္ ငယ္ က်ယ္ေသာ ကြက္လပ္ ရွိပါသည္။ ထိုကြက္လပ္တြင္ ျခင္းလံုးကြင္းရွိသလို အေဆာင္သားမ်ား အသံုးျပဳႏိုင္ရန္ Gym ပစၥည္းမ်ားလည္း ရွိပါသည္။

အေဆာင္တိုင္း အထပ္တိုင္းတြင္ လံုေလာက္ေသာ အိမ္သာႏွင့္ ေရခ်ိဳးခန္း ပါၿပီး ျဖစ္သည္။ အိမ္သာမွာ သီးသန္႔ျဖစ္၍ တံခါး လံုလံု ျခံဳျခံဳ ရွိပါသည္။ (ဤေနရာ တြင္ အဘယ့္ ေၾကာင့္ အိမ္သာတံခါးကို လံုလံု ျခံဳျခံဳဟု ေဖၚျပရသနည္း ဆို ေသာ္ ေနာက္ပိုင္း ကၽြန္ေနာ္ ၾကံဳေတြ႕ခဲ့ရေသာ အံ့ၾသဖြယ္ေကာင္းေသာ သေဘၤာက်င္း အိမ္သာတို႔ကို ေဖၚျပခ်င္၍ ျဖစ္သည္။ ေနာင္ အလ်င္သင့္ လ်င္ ေဖၚျပေပးပါမည္။)

ေရခ်ိဳးခန္းမွာ အကာရွိေသာ္လည္း တခါးေပါက္မရွိပါ။ ေရပန္းျဖင့္ ခ်ိဳးရသျဖင့္ လြတ္လပ္ပါသည္။ အေဆာင္တခုလံုးတြင္ သူ႔ အိမ္သာ ငါ့ ေရခ်ိဳးခန္းဟူ၍ သတ္မွတ္မထားသျဖင့္ ႀကိဳက္သလို အသံုးျပဳႏိုင္ပါသည္။တခါတရံ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေနေသာအေဆာင္ ေရခ်ိဳးခန္းလူျပည့္ ေနပါက အျခားအေဆာင္သို႔ သြားခ်ိဳးၾကပါသည္။

အျခား အေဆာင္မွ လူမ်ားလည္း ထို အတိုင္းသာ။ သို႔ ေသာ္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျမန္မာ ၊ ကုလား ႏွင္ ယိုးဒယား တို႔ ေရသြားမခ်ိဳးေသာ အေဆာင္တခု ေတာ့ရွိပါသည္။ ျပည္ႀကီး တ႐ုတ္သို႔ ေနေသာ အေဆာင္ျဖစ္ပါသည္။ မိမိတို႔ ျမန္မာ ႏွင့္တကြ ယိုဒယား ၊ အိႏၵိယ ကုလားတို႔မွာ ေရခ်ိဳးလ်င္ ပုဆိုးမပါလ်င္ေတာင္ အနည္းဆံုး အတြင္းခံ ေဘာင္းဘီ ေတာ့ပါ ပါေသးသည္။

ျပည္ႀကီးတ႐ုတ္တို႔ ေရခ်ိဳးလ်င္ မိေမြးတိုင္းဖေမြးတိုင္းသာ။ ဘယ္သူ႔မွ လည္း ဂ႐ုမစိုက္ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ပင္ ခ်ိဳးၾက၍ ထို အေဆာင္သို႔ ဘယ္သူမွ သြား၍ ေရမခ်ိဳးၾကပါ။ ဤသည္မွာ ကၽြန္ေတာ္ေနခဲ့ ရေသာ အေဆာင္၏ အေနအထားမ်ားျဖစ္ပါသည္။ အေဆာင္ေနသူမ်ား၏ ယဥ္ေက်း မႈ အေနျဖင့္ ၾကည့္ ေသာ္ အႏၵိယ ကုလားမ်ား, ျပည္မႀကီး တ႐ုတ္မ်ား ႏွင့္ ဘဂၤလား ကုလားမ်ား ျမန္မာႏွင့္ ယိုးဒယား လူမ်ိဳးမ်ား ရွိပါသည္။

လူမ်ိဳးအခ်င္းခ်င္း ေယာေႏွာ ၍ ျပသနာတက္ျခင္းမရွိေသာ္လည္း ျမန္မာႏွင့္ ယိုးဒယားတို႔ မွာ ပိုက္ေက်ာ္ျခင္း အတူ ခတ္ၾကသျဖင့္ ပိုက္ေက်ာ္ျခင္းကြင္းႏွင့္ ပါတ္သက္ၿပီး စကားေျပာရသည္ေတာ့ ရွိပါသည္။ သို႔ ေသာ္ျပသနာႀကီးႀကီး မားမားမရွိခဲ့ပါ။

ႀကီးမားေသာျပသနာမွာ ေလာင္းကစားျဖစ္ပါသည္။ ျမန္မာလူမ်ိဳးတို႔ ေနေသာ အခန္းတ္ုင္းနီးပါ ဖဲဝိုင္းရွိပါသည္။ ယိုဒယားမ်ားကလည္း အေဆာင္ေလွကားေအာက္တြင္ ေပၚတင္္ပင္ ေလးေကာင္ဂ်င္ , ရွစ္ေကာင္ဂ်င္မ်ားကစားၾကပါသည္။ ျမန္မာမ်ားကလည္း အားက်မခံ ေလွကား ဒုတိယ ထပ္ႏွင့္ အေပၚဆံုးထပ္တြင္ ရွမ္းကိုးမီးဝိုင္း ခ်ိမ့္ခ်ိမ့္သဲ အံုႏွင့္ က်င္းႏွင့္ က်င္းပၾကပါသည္။

ရွမ္းကိုးမီးဝိုင္းမွာ တကယ္႐ိုက္သူ ေလး၊ ငါး ေယာက္သာရွိေသာ္လည္း ေဘးထိုးသူ မ်ား သို႔မဟုတ္ ကိုေအာင္ေဇာ္ေထြး ေျပာသကဲ့သို႔ ဖဲေငြ႕လႈံ သူမ်ားျဖင့္ စည္ကားေနေလ့ရွိပါသည္။ ဤတြင္မက ေသး ဆိုင္ရာဆိုင္ရာ အခန္းမ်ား အတြင္း၌ လည္း ေၾကးႀကီး ႀကိတ္ဝိုင္း ပိုကာဝိုင္းမ်ားလည္း ရွိပါေသးသည္။

စကၤပူ အလုပ္သမားတို႔ အား လစာေပးေသာ စနစ္မွာ ၁၅ ရက္ တႀကိမ္ ရွင္း ေပးၾကသည္ျဖစ္၍ ထို လစာ ရေသာ ည မ်ားတြင္ ေလာင္းကစားဝိုင္းတို႔မွာ ခ်ိမ့္ခ်ိမ့္သဲပင္ျဖစ္ပါသည္။ ကၽြန္ေနာ္တို႔ ကဲ့သို႔ ေသာ လူသစ္မ်ား အေယာက္ ၂၀ , ၃၀ အဖြဲ႕လိုက္ ေရာက္လာလ်င္ထို ညဖဲဝိုင္းမ်ားတြင္ USD မ်ားပလူပ်ံေလ့ရွိပါသည္။

လူသစ္တိုင္တြင္ အားလံုးလိုလို လိုရမယ္ရ ေဆာင္ထားၾကေသာ USD 100 $ ခန္႔ေတာ့ လူတိုင္းတြင္ပါလာၾကပါသည္။ အခ်ိဳ႕က ကစားတတ္၍ ႏိုင္ၾကသလို အခ်ိဳ႕ကလည္း ပါသမွ်အကုန္ကုန္သည့္ အျပင္ ပါလာေသာ ဆြဲႀကိဳး ၊ လက္စြပ္ ခၽြတ္ရသူမ်ားလည္း ရွိပါသည္။ ေငြေမွ်ာေငြႏွင့္လိုက္ ဆိုေသာ္လည္း ကၽြန္ေတာ္ ျမင္သေလာက္ကေတာ့ လိုက္လို႔ မဆံုးၾကသူမ်ားသာ။

အခ်ိဳ႕ ယိုဒယား မ်ားမွာ ညစာစားၿပီး ၈ နာရီေလာက္ခန္႔မွစ၍ ငါးဖမ္းကြန္မ်ား ရက္ၾကပါသည္။ ကြန္စိတ္၊ ကြန္က်ဲ အခ်ိဳ႕ကြန္မ်ားမွာ အေတာ္ပင္ရွည္ပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း အစကေတာ့ အပိုဝင္ေငြရေအာင္ ငါးဖမ္းကြန္ရက္၍ ေရာင္းစားၾကသူမ်ားဟုသာထင္ခဲ့ပါသည္။ ေနာက္မွ သိရသည္မွာ ထိုကြန္မ်ားကို စကၤပူတြင္ မေရာင္းစားၾကပါ။

သူတို႔ အိမ္ျပန္သြားေသာအခါ တပါတည္း ယူသြားၾကၿပီး ယိုးဒယားတြင္ ေရာင္းစားၾကျခင္းျဖစ္ပါသည္။ အခ်ိဳ႕ဆိုလ်င္ အိမ္တခါ ျပန္လ်င္ ကြန္ ၅ ထည္ ေလာက္ ပါသြားၾကေၾကာင္း ေျပာျပၾကပါသည္။ ထို ကြန္ရက္ၾကသူမ်ားကလည္း သူ႔ အဖြဲ႕ႏွင့္သူ။ ဒုတိယ ထပ္ ေကာ္ရီဒါ လက္ရန္းမွာ ကြန္မ်ားကို ႀကိဳးႏွင့္ ဆြဲထားၿပီ ေအာက္တြင္ လူ ေလး ငါးေယာက္ ထိုင္စကား ေျပာ ၍ ကြန္ရက္ၾကပါသည္။ေယာက္်ားေလး အေဆာင္ျဖစ္သျဖင့္ ယမကာဝိုင္း ကေလးမ်ားလည္း ရွိပါသည္။ အေဆာင္ေဘးရွိ မ်က္ခင္းျပင္တြင္ ကိုယ့္ ဝိုင္းႏွင့္ ကိုယ္ ။

အမ်ားအားျဖင့္ေတာ့့ အေတာ္ လွမ္းေသာ ေနရာ ရွိ hawker center သို႔ သြား၍ Beer ေသာက္ၾကပါသည္။ အမ်ားျပည္သူ မ်ားစားသံုးေသာ hawker center ျဖစ္၍ အရက္ျပင္းမ်ား မေရာင္းခ်သလို ေသာက္သံုးခြင့္လည္း မရွိပါ။ Beer သာ ေသာက္ခြင့္ရွိပါသည္။ သို႔ ေသာ္ ျမန္မာျပည္တြင္ ယမကာ ေသာက္သည့္ အက်င့္ ရွိခဲ့ သည့္ အတိုင္း စတိုးဆိုင္မွ မဲေခါင္ သို႔ မဟုတ္ အျခားေသာ အရက္ျပင္း ပုလင္းျပား ဝယ္၍ ထို Hawker center တြင္ beer တလံုးမွာ ခြက္တဝက္ခန္႔ထည့္ လူ အေျခအေနၾကည့္ ၍ ဖြက္ဝယ္လာေသာ အရက္ျပင္းထပ္ေရာ ၍ ဟန္မပ်က္ေသာက္ၾကပါသည္။

ထို hawker center မွ ယိုဒယား ဆိုင္မွာ အေတာ္စားလို႔ ေကာင္းပါသည္။ ယိုဒယား အမဲအူ ၾကမ္းသုတ္, အမဲလံုးျပဳတ္, ကဏာန္း ေကာင္ေသးေသးေလးမ်ား ေထာင္း၍ ထည့္ ထား သည့္ ယိုးဒယာ သေဘၤာသီး ေထာင္္းမွာ အလြန္စားလို႔ ေကာင္းပါသည္။ ယခု ေဆာင္းပါး ေရး ေနရင္းကပင္ ထို ယိုဒယား အစားအစာမ်ားကို ျမင္ေယာင္လာ၍ တံေတြးမ်ိဳခ်ရသည္မွာ အႀကိမ္ႀကိမ္။

သို႔ေသာ္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ လို ငမြဲမ်ားအဖို႔ ထို ဆိုင္သို႔ ေရာက္ရန္ ၁ လလ်င္ တႀကိမ္ေတာင္ မတတ္ႏိုင္ပါ။ ထိုဆိုင္တြင္ တခါ ေသာက္ႏိုင္ရန္ လူ တေယာက္လ်င္ အနည္း ဆံုး $30 ခန္႔ မွ်ကုန္က်ပါသည္။ ဤသည္မွာ ကၽြန္ေတာ္ ေနခဲ့ ေသာ အေဆာင္ႏွင့္ အေျခအေန မ်ားကို ေဖၚျပျခင္းျဖစ္ပါသည္။

လြတ္လပ္ေသာ ထို ေလာင္းကစား ဝိုင္း မွာ တညတြင္ ေလးေကာင္ဂ်င္ ေလာင္းကစားၾကရင္း ဓားထိုးမႈျဖစ္ သျဖင့္ ထို ေလာင္းကစားအားလံုး အခန္း အျပင္တြင္ ေလာင္းကစားလုပ္ျခင္းကို တားျမစ္လိုက္ပါသည္။ ထို ဓားထိုးမႈႏွင့္ ယိုဒယား ျမန္မာ ႐ိုက္ပြဲ အေၾကာင္းကို ေနာင္တြင္ အက်ယ္ တဝင့္ ေဖၚျပေပးပါမည္။

ဆက္လက္ေဖၚျပပါမည္။

ျမန္မာလူငယ္မ်ား steemit တြင္ေအာင္ျမင္ၾကပါေစ....

Photos credit; Google Image

Author : Henry Aung ( Kachin )