Movies
Reviewေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။
ပရိတ္သတ္တစ္ေယာက္ရဲ႕ ပြားစာဆိုပါေတာ့။
နည္းနည္းspoilျဖစ္ပါတယ္...ႀကိဳေျပာတာပါ။
အရမ္းနာမည္ႀကီးေနတဲ့ ဥပါယ္တံမ်ဥ္ သြားၾကည့္ျဖစ္တယ္။ အစကေတာ့ သြားၾကည့္ဖို႔ အစီအစဥ္မရွိလွဘူး။
ေဖ့စ္ဘုတ္မွာ ေပါေလာကက ေဂ်ဝင္သံေတြ
ေပါကားဆန္႔က်င္ေရးသမားေတြရဲ႕ လက္ခုတ္သံေတြေၾကာင့္ မအားတဲ့ၾကားက ရံုထဲေရာက္ျဖစ္တယ္ ဆိုပါေတာ့။
နာမည္ႀကီးမယ္ဆိုလည္း ႀကီးေလာက္ပါရဲ႕။
ဇာတ္လမ္းအေနနဲ႔ကေတာ့ ဥပါယ္တံမ်ဥ္သာ ႏိုင္ငံျခားကားတစ္ကားဆို အရမ္းေကာင္းတယ္လို႔ ေျပာစရာ မရွိပါဘူး။
ဒါေပမယ့္ ဥပါယ္တံမ်ဥ္က ျမန္မာကား ျဖစ္ေနတယ္။
အမွန္အတိုင္းေျပာရရင္ ျမန္မာကားထဲမွာ အဲ့လိုကား မျမင္ဖူးခဲ့ဘူး။
သ႐ုပ္ေဆာင္ေတြအပိုင္းက စေျပာရင္ တစ္ကားလံုးက သ႐ုပ္ေဆာင္ေတြထဲမွာ သက္မြန္ျမင့္နဲ႔ မင္းဦးကလြဲရင္ တစ္ခါမွ မျမင္ဖူးတဲ့ လူေတြခ်ည္းပဲ။
မင္းသားႏွစ္ေယာက္ပါတယ္... ေႏ်ာက္လံုး မေခ်ာဘူး။
အဲ့ဒါကပဲ အျမင္ဆန္းသြားေစတာ။
မင္းသားဆိုရင္ ျမင္ေနက် မိတ္ကပ္လက္ေလးသစ္နဲ႔ အရမ္းေခ်ာေနတာမ်ိဳးမဟုတ္တာကိုက ဆြဲေဆာင္မႈျဖစ္ေနသလိုပဲ။
နာမည္ေတြကလည္း ဇင္မာတို႔ သိန္းစိုးတို႔
အျပင္မွာ မွည့္ေနက် နာမည္ေတြ။
လူနာမည္ေတြေပးသြားတာနဲ႔တင္ အေတာ္ေက်နပ္မိ။
သက္မြန္ျမင့္ကလည္း အသစ္ေတြကို အရမ္းမေက်ာဘဲ သမ႓ာကို ပါးပါးေလး ျပသြားတယ္။
မင္းသားအသစ္ေတြ မင္းသမီးအသစ္ေတြဆိုေပမယ့္ ေၾကာင္ကန္းကန္းႀကီး ျဖစ္မေနဘူး။
အဲ့ဒါေလးေတာ့ အေတာ္ သေဘာက်တယ္။
စကားေျပာေတြက အျပင္နဲ႔ သိပ္နီးစပ္လြန္းတယ္။
အပိုစာသားေတြ သိပ္မပါဘူး။ ျမန္မာကားအေတာ္မ်ားမ်ားဟာ အျပင္မွာမေျပာတဲ့ စကားေတြကို သိပ္ေျပာၾကတယ္။ လူငယ္အခ်င္းခ်င္းၾကားမွာ ဒိုင္ယာေလာ့ အႀကီးႀကီးေတြ ေျပာေနၿပီဆို "ေဟ်ာင့္... ျမန္မာကား သိပ္မဆန္နဲ႔"လို႔ ေျပာစမွတ္ျဖစ္တဲ့အထိ။
ဥပမာ- အျပင္က သားျဖစ္သူက ျပန္လာတယ္။ အေမကမီးဖိုေခ်ာင္ထဲမွာ... “အေမ ဘာဟင္းခ်က္လဲ" ေမးရင္ အျပင္မွာ ဘယ္သူကမွ ႐ုပ္ရွင္ထဲကလို “သားႀကိဳက္တတ္တဲ့ ငါးရံ့အူဟင္းေလး ခ်က္ထားတယ္"လို႔ မေျပာၾကပါဘူး။ "ငါးရံ့အူဟင္းခ်က္တယ္... စားမလား.. ေရခ်ိဳးေလ" ဒီေလာက္ပါပဲ။
လူမေပးတဲ့ နာမည္ေတြေပး၊ လူမေျပာတဲ့ စကားေတြေျပာ၊ ဆန္းၿပီးေရာေတြ ေလွ်ာက္လုပ္ခဲ့ၾကတာဟာ ျမန္မာကားေတြနဲ႔ ျမန္မာပရိသတ္ကို ျခားပစ္လိုက္တဲ့ စည္းေတြပါ။
ဥပါယ္တံမ်ဥ္ဟာ ျပင္ပနဲ႔ သိပ္နီးစပ္လြန္းတဲ့ ကားပါ။
အျခားဇာတ္ကားေတြမွာ မ်က္ႏွာႀကီးနီ မ်က္ရည္ေတြက် ႏွပ္ေခ်းရွံဳ႕ပြ ရွံဳ႔ပြနဲ႔ သ႐ုပ္ေဆာင္ရမယ့္အခန္းမ်ိဳးေတြမွာေတာင္ ပါးပါးေလးေတြ လုပ္သြားေတာ့ ျမန္မာကားၾကည့္ေနက် မ်က္လံုးထဲမွာ အိုက္တင္လိုသလိုေတာင္ ခံစားရတယ္။
"ခင္ဗ်ား ဆင္းရဲဖူးသလား။
ေငြမရွိရင္ ဘယ္သူမွ ေစာက္ဖက္မလုပ္ဘူး"ဆိုတဲ့ သိန္းစိုးရဲ႕ အားရပါးရေျပာခ်လိုက္တဲ့စကားႀကီးမွာ ကိုယ္ေျပာခ်င္တာေတြ ေျပာလိုက္ရသလို ဘဝင္က်သြားတယ္။
အ႐ုပ္ေတြ အသံေတြအေၾကာင္းေတာ့ သိပ္နားမလည္လွဘူး။
ဒါေပမယ့္ အ႐ုပ္ေတြက ျမင္ေနက်ျမင္ကြင္းေတြကိုေတာင္မွ ၿငိေအာင္႐ိုက္ျပႏိုင္သလို
ရွဳခင္းေတြကို ႐ိုက္ျပတဲ့ ႐ိုက္ခ်က္ေတြက ထပ္ျမင္ခ်င္စရာေကာင္းလြန္းတယ္။
အသံကေတာ့ အရမ္းအၾကည္လြန္ၿပီး စတူဒီယိုထဲေရာက္ေနသလိုႀကီး။
ဒါေပမယ့္ ဝုန္းဒိုင္းက်ဲထထဆူတတ္တဲ့ ပြက္ေလာ႐ိုက္ေနတဲ့ အသံဆိုးႀကီးေတြ၊ တီတီကြမ္ကြမ္ေတြ၊ ဂစ္တာတစ္လံုးတည္းနဲ႔ အသံစံုထြက္ျပေနတဲ့ ဇာတ္ဝင္ေတးေတြ မပါတာနဲ႔တင္ စိတ္ခ်မ္းသာလြန္းလွၿပီ။
ဇာတ္လမ္းထဲမွာ အဓိပၸါယ္သိပ္မရွိတဲ့အကြက္ေတြ နည္းနည္းပါေနေသးတယ္။
ဥပမာ-တစ္ကားလံုး ယူထားတဲ့လင္ကို လွည့္ကြက္ဆင္ခဲ့တဲ့ ဇင္မာတစ္ေယာက္ ေနာက္ဆံုးခန္းေရာက္မွ ႐ုတ္တရပ္စိတ္ေကာင္းဝင္သြားတာမ်ိဳး။
ဇင္မာ့ဘဝေကာင္းစားေစခ်င္တဲ့ ကသိန္းစိုးက ပန္းခ်ီျပခန္းပိုင္ရွင္ ေဘာစိတစ္ေယာက္ရဲ႕ တရားဝင္မိန္းမျဖစ္သြားတာကို ဘာလို႔ထပ္လိမ္ခိုင္းရတာလဲဆိုတာမ်ိဳး၊
ငပလီမွာ ဟိုတယ္ေတြအမ်ားႀကီးရွိတဲ့အထဲမွာမွ တဟိုတယ္ထဲ သြားက်ေနတာမ်ိဳး
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ အရမ္းအဆိုးႀကီးေတာ့မဟုတ္ပါဘူး။
ကိုယ္က စစ္စစ္ေပါက္ေပါက္ ေလွ်ာက္ေတြးလို႔ရယ္။
ဒီဇာတ္ကားကို ျမန္မာပရိသတ္ေတြ ဘာလို႔ၿငိလဲ။
အဓိကအေၾကာင္းအရင္းက ေပါကားေတြကို သိပ္ညည္းေငြ႕ေနလို႔ပါပဲ။
ဥပါယ္တံမ်ဥ္က သိပ္ေကာင္းလြန္းေနလို႕ ဆိုတာထက္
ခင္ဗ်ားတို႔က သိပ္ေပါလြန္းေနလို႔လို႔ တည့္ေျပာခ်င္ပါတယ္။
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဥပါယ္တံမ်ဥ္ဟာ ျမန္မာ့႐ုပ္ရွင္Revolution ရဲ႕ အစပါပဲ။
Body Shaming ေတြ၊ ခါးေအာက္ပိုင္း ပ်က္လံုးေတြ
ကလိထိုးဟာသေတြနဲ႔ တန္ဆာဆင္ထားတဲ့
နာမည္ႀကီးမင္းသားမင္းသမီးေတြသာပါရင္
႐ုပ္ရွင္ျဖစ္ၿပီဆိုတဲ့ ဇာတ္ကားေတြရဲ႕ မ်က္ခြက္ကို
အလ်ားလိုက္ေရာ ေဒါင္လိုက္ပါ ျဖတ္႐ိုက္လိုက္တဲ့ ဇာတ္ကားလို႔ ဆိုခ်င္ပါတယ္။
ဒီလိုဇာတ္ကားေတြ လူၾကည့္မ်ားလာရင္ ပရိသတ္ဟာ
ႏွစ္မ်ိဳးႏွစ္စား ကြဲထြက္လာလိမ့္မယ္။
ပရိသတ္ဟာ ေရြးခ်ယ္စရာေပၚလာရင္ ရွက္တတ္လာမယ္။ ႐ိုက္သူေတြလည္း ရွက္တတ္လာလိမ့္မယ္။
ျမန္မာ့႐ုပ္ရွင္ဆိုရင္ ေတာ္ပါကြာဆိုတဲ့ ပရိသတ္ကို
ဒီလိုကားမ်ိဳးေတြက ရံုထဲ ျပန္ေခၚေပးႏိုင္လိမ့္မယ္လို႔
ယံုၾကည္တယ္။
တစ္ျပားမွ မရဘူးေနာ္။ လက္မွတ္ေတာင္ ကိုယ့္ပိုက္ဆံနဲ႔ ကိုယ္ ဝယ္ၾကည့္ရတာ။ ဝယ္တာေနာက္က်လို႔ ေခ်ာင္ထဲမွာ ခပ္ေစာင္းေစာင္းေလး ေပေဂ်ာင္ေပေဂ်ာင္ၾကည့္လာရတာ။ ေပၚတင္ေလာ္ဘီတာပါ။
ဥပါယ္တံမ်ဥ္ကို ၾကည့္ၾကပါ။
ဒီကားမ်ိဳး ရံုလူဝင္ကာမွ ရံုေတြအျမတ္ရကာမွ
နာမည္ႀကီးမင္းသားမင္းသမီးပါမွ ရံုတင္ေပးတဲ့ စနစ္ႀကီးေပ်ာက္ပါလိမ့္မယ္။
ျမန္မာပရိသတ္အားလံုး ေစာက္ေပါေတြမဟုတ္ဘဲ ေရြးစရာမရွိလြန္းလို႔ ေအာင့္အီးသည္းခံေနရတယ္ဆိုတာ
ရွက္သင့္သူေတြ ျမင္သြားဖို႔ လိုပါတယ္။
ရံုထဲထည့္ဂ်င္းသိပ္ေနတာေတြ ခ်က္ခ်င္းရပ္