အရာရာစူးစမ္းဆင္ျခင္ၾကဖိ့ုပါ

ေမာင္လွေရဒီေန႔ညဟိုဘက္ရြာကမဂၤလာေဆာင္ပြဲမွာ....ဗီြဒီယု္ိမိုးအလင္းျပမယ္တ့ဲကြ...ညက်ရင္တိ့ုသူငယ္ခ်င္းေတြသြားၾကည့္ၾကမယ္...အ့ဲဒါငါအကုန္လံုးကုိလိုက္ေျပာေနတာ...သန္႔ဇင္တစ္ေယာက္ေျပာေျပာဆိုဆိုႏွင့္....ျမေအးတိ့ုအိမ္ဘက္ဆက္ေလ်ာက္သြားေတာ့သည္...

ေတာရြာဆိုေတာ့လဲအိမ္တိုင္းမွာTVမရိွ....တစ္ရြာလံုးေပါင္လိ့ုသံုးအိမ္ေလာက္သာTVရိွသည္...ျမဝတီႏွင့္ျမန္မာ့႐ုပ္ျမင္သံၾကားအစီအစဥ္မ်ားသာၾကည့္႐ႈၾကရသည္...ဗီြဒီယုိဇာတ္ကားၾကည့္ခ်င္လ်င္တဖက္ရြာႀကီးမွာသြားၾကည့္ၾကရေလသည္...ဒါေၾကာင့္အခုလိုအခြင့္အေရးမ်ိဳးကေတာ့လက္လႊတ္မခံ...အိပ္ေရးပ်က္ခံၿပီးၾကည့္ေလ့ရိွသည္...ေနာက္ေန႔ကေတာ့ဘာမွ်မလုပ္ေတာ့...အတိုးခ်ၿပီးသာအိပ္ၾကတာ...

ညေနေစာင္းၿပီဆိုတာႏွင့္ေမာင္လွတိ့ုသူငယ္ခ်င္းတစ္စု...အသီးသီးျပင္ဆင္ၾကၿပီးလုူစု၍....တဖက္ရြာသိ့ုစကားတေျပာေျပာႏွင့္ေလ်ွာက္ခ့ဲၾကသည္...ရြာႏွစ္ရြာအၾကားတြင္လယ္ကြင္းတစ္ကြင္းကုိျဖတ္ေလ်ာက္ရသည္...ေဆာင္းရာသီျဖစ္၍ပဲတီစိမ္းစိုက္ခင္းမ်ားေမၿမိ့ုပန္းစိုက္ခင္းမ်ား...စိုက္ပ်ိဳးထားၾကေသာလယ္ကြင္းမ်ားလဲရိွသည္...

ညေန၆နာရီမွနံနက္၆နာရီထိျပသမည္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္....၆နာရီမထိုးမီယခုညျပသမည့္ဇာတ္ကားမ်ားအား...အစမ္းသေဘာျဖင့္နဲနဲစီထိုးျပေလ့ရိွသည္...ညဦးပိုင္းသံုးကားမွာျမန္မာကားမ်ားျပသၿပီး...ေနာက္ပိုင္းသံုးကားကေတာ့ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းအဂၤလိပ္ကားမ်ားျပသေလ့ရိွသည္...ဒါမွလဲအိပ္ခ်င္ေျပမွာကုိး...ျမန္မာကားသံုးကားၿပီးေတာ့၁၂နာရီပင္ထိုးလုၿပီ...အဂၤလိပ္စစ္ကားႏွင့္သိုင္းကားဆက္လက္ျပသေသာေၾကာင့္...အိပ္ခ်င္စိတ္မ်ားေျပေပ်ာက္ၿပီးတဖြဲ႔လံုးေခါင္းေထာင္လာၾကသည္....

ျပန္ၾကရေအာင္ကြာဇာတ္ကားကလဲသိပ္မေကာင္းဘူး....မနက္ေလးနာရီခြဲေနၿပီမိုးလင္းေတာ့မယ္...ျမေအးကသူငယ္ခ်င္းအားလံုးကုိလွမ္းေျပာလိုက္ေတာ့....ဟုတ္တယ္ကြာျပန္ၾကမလားဟု...ေမာင္လွကပါထပ္ေမးလိုက္သည္...အားလံုးကလဲျပန္ခ်င္ေနၾကၿပီျဖစ္ေသာေၾကာင့္...တစ္ဖြ႔ဲလံုးဗီြဒီယုိျပပြဲအားေက်ာခိုင္းထြက္ခ့ဲလိုက္သည္...

ရြာႏွစ္ရြာၾကားျဖတ္သြားေသာအခ်ိန္တြင္...လယ္ကန္သင္းမ်ားေပၚမွေလွ်ာက္ရေသာေၾကာင့္...ေ႐ွ႕ေနာက္တစ္ေယာက္တန္းသာေလ်ွာကရသည္...သန္႔ဇင္ကထိပ္ဆံုေမာင္လွကအႀကီးဆ့ုးျဖစ္၍ေနာက္ဆံုးမွလိုက္ရသည္...စကားတစ္ေျပာေျပာႏွင့္ေလ်ွာက္လာၾကရင္းတစ္ေနရာအေရာက္...သန္႔ဇင္၏စူးစူးဝါးဝါးေအာ္သံႏွင့္အတူအားလံုးဦးတည္ရာသိ့ုေျပးၾကေတာ့သည္...ေဟ့ေကာင္ေတြ...သရဲ...သရဲ....ဟုေအာ္ၿပီးသန္႔ဇင္းလဲေျပးအားလံုးလဲလူစုကြဲကုန္ၾကသည္...ေျပးလႊားၾကၿပီးအသီးသီးအေမာတေကာႏွင့္ရြာသိ့ုေရာက္ၾကၿပီး...လူႀကီးေတြလဲမေျပာရဲ...ပေဟဠိဆန္ဆန္သရဲအေၾကာင္းစဥ္းစားရင္ေမာင္လွတစ္ေယာက္အ္ိပ္ေမာက်သြားေတာ့သည္...

ေန႔လည္ေလာက္ေရာက္ေတာ့ေမာင္လွအိပ္ယာမွႏိုးလာၿပီး...ညကကိစၥကုိမေက်နပ္၍အျပန္လမ္းအားေနာက္တစ္ႀကိမ္သြားၾကည့္ရန္သရဲေတြ႔ခ့ဲေသာသန္႔ဇင္အားေခၚ၍ထြက္ခ့ဲေလေတာ့သည္...သန္႔ဇင္ကေတာ့ေၾကာက္လန္႔ေနဟန္ျဖင့္...တြန႔္ဆုပ္တြန႔္ဆုပ္လုပ္ေနသည္..လာစမ္းပါကြာမင္းေယာက်္ားမဟုတ္ဘူးလား...ခုကေနခင္းေၾကာင္ေတာင္ႀကီးပါကြာ...ေမာင္လွစိတ္မ႐ွည္ဟန္ျဖင့္ေျပာေတာ့မွသန္႔ဇင္ဘာမွမေျပာပဲလိုက္ခ့ဲေတာ့သည္...

ေရာက္လာပါၿပီသရဲေတြ႔ခ့ဲေသာကုကၠိဳလ္ပင္ႀကီးနား.....ျမင္လိုက္ရေသာျမင္ကြင္းေၾကာင့္...သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္...အားရပါးရသာရယ္ပစ္လိုက္ေတာ့သည္....သန္႔ဇင္ရာမင္းကလဲေၾကာက္တက္လိုက္တာ....ေမၿမိ့ုပန္းခင္းႀကီးမွအခ်ိဳ႕ကုိႏႈတ္ယူထားၿပီးျဖစ္ေသာေၾကာင့္....ကြက္တိကြက္ၾကားျဖစ္ေနေသာအခင္းအားေလအေဝွ့မွာ...ယိမ္းႏြဲလႈပ္႐ွားတာကုိျမင္ၿပီးသရဲလိ့ုေအာ္ရသလားကြ...မင္းဟာေလမစူးစမ္းမဆင္ျခင္တတ္ေသာယုန္သူငယ္လိုပဲသိလား...မင္းအေၾကာင္းဟိုေကာင္ေတြကိုေျပာျပရင္ရယ္လိုက္ၾကမယ့္ျဖစ္ခ်င္း...ဟား...ဟား...ဟား...သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္သားရယ္ရယ္ေမာေမာႏွင့္ရြာသိ့ုေျခဦးတည္လိုက္ပါေတာ့သည္။

Author.nainglinn