ေဆးဆရာ

ေဆးဆရာ

ကြ်န္ေတာ္ငယ္ငယ္က ဖတ္ဖူးခဲ့တဲ့ ပံုျပင္ေလးတစ္ပုဒ္ကို ျပန္မွ်ေဝခ်င္ပါတယ္။ ဘယ္စာအုပ္မွာဖတ္မိခဲ့မွန္းေတာ့ ေသေသခ်ာခ်ာမမွတ္မိေတာ့ပါဘူး။ ငယ္တုန္းက အျမင္နဲ႕ အခု အသက္အရြယ္မွာ ျပန္သံုးသပ္တဲ့ အျမင္ဟာ မတူေတာ့ပါဘူး။ ကဲ......စလိုက္ၾကရေအာင္ဗ်ာ.........

တစ္ခါတုန္းက ရြာတစ္ရြာမွာ ေတာ္ေတာ္ေလး ေက်ာ္ၾကားတဲ့ ေဆးဆရာၾကီးတစ္ေယာက္ရိွပါတယ္။ ရြာနီးစပ္ခ်ဳပ္တင္မက တစ္နယ္လံုးက အားကိုးရတဲ့ ဆရာႀကီးေပါ့။ ဆရာႀကီးကိုယ္တိုင္ကလဲ ေဆးဝါးအတတ္မွာ ႏံွစပ္သလို ေစတနာလဲ ပါေလေတာ့ ေဆးစြမ္းထက္တယ္ဆိုရမွာေပါ့။ ဒီလိုနဲ႕ တစ္ေန႕မွာ ဆရာႀကီးဆီကို လူငယ္တစ္ေယာက္ေရာက္လာ
ခဲ့ပါတယ္။ ဆရာႀကီးဆီမွာ တပည့္အျဖစ္ခံယူရင္း ေဆးဝါးအတတ္ကိုသင္ေပးဖို႕ ေတာင္းပန္ပါတယ္။
ဆရာႀကီးကလဲ ပညာဆိုတာ ျဖန္႕ေဝေကာင္းပါတယ္ဆိုျပီး တပည့္အျဖစ္လက္ခံသင္ၾကားေပးပါတယ္။

လူငယ္ကလဲ ဝတ္ႀကီးဝတ္ငယ္ ျပဳစုရင္း ဆရာႀကီးထံမွာ ပညာကိုၾကိဳးစားသင္ယူပါေတာ့တယ္။
တပည့္ျဖစ္သူက ဒီလိုၾကိဳးစားတာျမင္ေတာ့ ဆရာႀကီးက အားရဝမ္းသာသင္ၾကားေပးတဲ့အျပင္ ပိုမိုတိုးတက္ေစလုိတဲ့ဆႏၵနဲ႕တပည့္ျဖစ္သူကို
"ငါ့တပည့္ေရ ေဆးဆရာေကာင္းတစ္ေယာက္ျဖစ္ဖို႕ဆိုတာ စာဖတ္လဲနာရတယ္ကြ။ ဒါေၾကာင့္ စာမ်ားမ်ားဖတ္ခ်ည္.."
ဆိုျပီး ၾသဝါဒေပးပါတယ္။ တပည့္ျဖစ္သူကလဲ ဆရာမွာၾကားတဲ့အတိုင္း စာေတြဖတ္ရွဳ ေလ့လာပါေတာ့တယ္။ တစ္ေန႕မွာေတာ့ အေတာ္ကေလးေဝးတဲ့ ရြာတစ္ရြာက လူနာကုဖို႕လာပင့္ပါတယ္။ ဆရာၾကီးလဲ ျပင္စရာရိွတာျပင္ဆင္ျပီးတပည့္ျဖစ္သူကို မွာၾကားကာ
ေဆးကုသဖို႕လိုက္သြားပါေတာ့တယ္။ လူငယ္ကေတာ့ စာေပဖတ္ရွဳရင္း အိမ္မွာက်န္ေနရစ္တာေပါ့ေလ။

ေဆးကုသမယ့္အိမ္လဲေရာက္ေတာ့ လူနာအမယ္အိုကို ၾကည့္တဲ့အခါ မီးစာကုန္ဆီခမ္း ေမ်ာ္လင့္ခ်
က္မရိွေတာ့တဲ့ အေျခအေနကို ေတြ႕ရပါတယ္။ အဲတာနဲ႕ လူနာရွင္ကို ေျပာမယ္လုပ္တုန္းမွာ အေျခအေန
တယ္မဟန္တာေတြ႕ရေတာ့တာပါပဲ။ အမယ္အိုရဲ႕သားေတြဟာ ရြာလူမိုက္ေတြလိုလိုဘာလိုလိုပံုနဲ႕မို႕ ဆရာႀကီး
ဟာ ၾကိဳးစားျပီးကုၾကည့္ပါေသးတယ္။ ဒါေပမယ့္လည္း ကံကကုန္ေနျပီဆိုေတာ့ ဆရာႀကီးလဲ မတတ္ႏိုင္ေတာ့ပါဘူး။ လူနာ အသက္ထြက္သြားတာနဲ႕ တျပိဳင္နက္ လူမိုက္ေတြဟာ ဆရာႀကီးေၾကာင့္ပဲ သူတို႕
အေမ ေသရသလိုလိုနဲ႕ ရန္ျပဳမယ့္ အရိပ္အေယာင္ေတြ ျပလာပါတယ္။ အေျခအေနမဟန္ေတာ့တဲ့ ဆရာႀကီးခမ်ာ ျပတင္းေပါက္က ခုန္ခ်ျပီး ကိုယ္လြတ္ရုန္းေျပးရေတာ့တာေပါ့။ ဒါေတာင္ ေနာက္ကေန ညာသံေပးျပီး လုိက္လာၾကလို႕ ေရေခ်ာင္းေတြပါ အတင္းျဖတ္ကူးျပီး အိမ္ကို အေျပးျပန္လာရပါေတာ့တယ္။

အိမ္မွာ ဆရာ့စကားအတိုင္းစာဖတ္ေနတဲ့ တပည့္ျဖစ္သူက ေမာၾကီးပန္းၾကီးအိမ္ထဲ ဝင္လာတဲ့ ဆရာကို တအံ့တၾသၾကည့္ေနတုန္း ဆရာၾကီးက တစ္ခြန္းေျပာလိုက္ပါတယ္။
"ငါ့ေကာင္ေရ ေဆးဆရာေကာင္းတစ္ေယာက္ျဖစ္ဖို႕ဆိုတာ စာဖတ္ေနရံုမျပီးဘူးဟ........အေျပးသန္ဖို႕ ေရကူးတတ္ဖို႕လည္းလိုေသးတယ္"တဲ့.............
ပံုျပင္ေလးကေတာ့ ဒါပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ ေတြးစရာေတြကေတာ့ အမ်ားၾကီးက်န္ခဲ့ပါတယ္။ အေပၚယံၾကည့္ရင္ ဟာသပံုျပင္ေလးလိုပါပဲ။ လူမိုက္ေတြ ပညာတန္ဖိုးမသိသူေတြနဲ႕ ဆက္ဆံရတာ အလြန္ဆိုးရြားျပီး အခန္႕မသင့္ရင္ ေစတနာက ေဝဒနာ ျဖစ္သြားတတ္ပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္တို႕ ပတ္ဝန္းက်င္မွာလဲ ၾကံဳဖူးၾကမွာပါ။ ေနာက္တစ္ခုက ဆရာၾကီးေျပာသြားသလိုပဲ အတတ္ပညာတစ္ခုထဲနဲ႕ ရပ္တည္လို႕မရပါဘူး။ ခက္ခဲတဲ့ အေျခအေနမွာရွင္သန္ႏိုင္ဖို႕ တစ္ခုထက္မကေသာ ပညာေတြလိုအပ္ပါတယ္။
အခုလို ပညာေခတ္မ်ိဳးမွာ ပိုလို႕ေတာင္လိုအပ္ဦးမွာပါ။ဒီစာေလးကိုဖတ္ျပီးမိတ္ေဆြတို႕လဲအေတြးေလးတစ္ခုခုရခဲ့မယ္ဆိုရင္ ျပန္လည္မွ်ေဝေပးခဲ့ပါဦးခင္ဗ်ာ........

Sai Kaung
Photos credit:google