စိတ္ဓာတ္တည္ၾကည္ခိုင္မာတ့ဲ သံျဖဴ စစ္သားရုပ္ေလး

ပံုျပင္ေျပာေတာ့မယ္ဆိုေတာ့ က်မလည္း ေျပာရမ့ဲပံုျပင္ေလးေတြ ရွာရပါတယ္။ ပံုျပင္ဆိုေတာ့ ေရွးလူေတြကေန အဆင့္ဆင့္လက္ဆင့္ကမ္းသယ္လာက်တာရွိသလို ပံုျပင္ေရးသူေတြကေန တီထြင္ထားတ့ဲ ပံုျပင္ေလးေတြလည္း ရွိပါတယ္။ ေရွးတုန္းက ပံုျပင္ဘဲ ျဖစ္ျဖစ္ ခုေခတ္ ပံုေျပာသူေတြတီထြင္ထားတ့ဲ ပံုျပင္ေတြဘဲ ျဖစ္ျဖစ္ ပံုျပင္ေတြကို တခါတုန္းက ဒါမွ မဟုတ္ရင္ ဟိုးေရွးေရွးတုန္းကလို႔ စေလ့ရွိက်ပါတယ္။ ပံုျပင္တစ္ပုဒ္တိုင္းဆီမွာ ပံုေျပာသူက ေပးခ်င္တ့ဲ messageေလးေတြ ရွိပါတယ္။ ဒါကို ျမင္ေအာင္ဖတ္ႏိုင္မွတ္ႏိုင္မွ ပံုျပင္ဖတ္ရက်ိဳး နပ္ပါတယ္။ က်မလည္း ဘယ္လိုပံုျပင္ေလးေတြ ေျပာျပရမယ္ဆိုတာ မသိျဖစ္ေနတာနဲ႕ you tubeကေန ၾကည့္ျဖစ္တ့ဲ စိတ္ဓာတ္တည္ၾကည္ခိုင္မာတ့ဲ သံျဖဴ စစ္သားရုပ္ေလးအေၾကာင္းကို ေျပာျပခ်င္ပါတယ္။ အလံုးစံု လံုးေစ့ပတ္ေစ့ေရးေနရင္ ေကာ္ဖီနဲ႕ မလြတ္မွာေၾကာင့္ reviewအေနနဲ႕ဘဲ ေရးပါ့မယ္။ ပံုျပင္ေလးရဲ႕ မူရင္းလင့္ကို ေအာက္မွာ ေဖာ္ျပထားျပီး ဝင္ေရာက္ၾကည့္ရႈ႕ႏိုင္ပါတယ္။

ဒီပံုျပင္ေလးဟာ ေရွးသိပ္မက်ေသးတ့ဲ ပံုျပင္ေလးျဖစ္ပါတယ္။ ေမာ္ႏႈးဆိုတ့ဲ ေကာင္ေလးဟာ အေဆာ့မတ္တ့ဲ ကေလးျဖစ္ျပီး သူ႕မွာ အရုပ္ေတြ အစံုရွိသတ့ဲ။ တေန႔ေတာ့ ေစ်းကေန ေမာ္ႏႈးရဲ႕ အေမဟာ စစ္သားရုပ္ေလးေတြ ၁၀၀ပါတ့ဲ အရုပ္ဗူးေလးကို ဝယ္လာျပီး ေမာ္ႏႈးကို လက္ေဆာင္ေပးလိုက္သတ့ဲ။ ေမာ္ႏႈးဟာ အလြန္ေပ်ာ္ရႊင္သြားျပီး အရုပ္ေတြနဲ႕ ေဆာ့တ့ဲအခါ စစ္သားရုပ္ေလးတစ္ရုပ္ဟာ ေျခတစ္ဖက္ ပ်က္ေနတာကို သတိျပဳမိတာေၾကာင့္ သူဟာ အ့ဲဒီအရုပ္ေလးကို တင္းလို႕ နာမည္ေပးျပီး သူ႕ အရုပ္ေတြကို ေစာင့္ၾကည့္ဖို႕ ကပၸတိန္ခန္႔လိုက္တယ္။ ညအခ်ိန္ေရာက္ရင္ အရုပ္ေလးေတြဟာ အခ်င္းခ်င္းစကားေျပာက်တယ္။ ကစားက်တယ္။ ဒါနဲ႕ စစ္သားရုပ္ေလးဟာ ဘဲေလး ကေျခသည္ရုပ္ေလးကို ျမင္ျမင္ခ်င္း ခ်စ္မိသြားပါတယ္။

သံျဖဴ စစ္သားရုပ္ေလးဟာ လင္းပိုင္ၾကီးဆီကေန ထရီဇာ့ အေၾကာင္းကို သိရွိသြားပါတယ္။ ထရီဇာ႕ဆီကို ခ်ဥ္းကပ္သြားျပီးေတာ့ ခင္မင္မႈ ရယူပါေတာ့တယ္။ ထရီဇာနဲ႕ ကပၸတိန္တင္းဟာ တစ္ညလံုး စကားေတြ ေျပာလိုက္ရယ္ေမာလိုက္နဲ႕ ေပ်ာ္ရႊင္ေနခ့ဲက်ပါတယ္။ မနက္မိုးလင္းေတာ့ ေမာ္ႏႈးဟာ သူ႕ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ကို ေခၚလာျပီး အရုပ္ေတြ ထားတ့ဲ အခန္းထဲကို ေခၚလာပါတယ္။ ေမာ္ႏႈးဟာ သူထားတ့ဲ ေနရာမွာ စစ္သားရုပ္ေလးမရွိတာေၾကာင့္ သူ႕ အေမဆီ သြားေမးေနတ့ဲ အခ်ိန္မွာ သူ႕သူငယ္ခ်င္းဟာ ဘဲေလးရုပ္နားက စစ္သားရုပ္ေလးကို ေတြ႕သြားပါတယ္။ သူဟာ စစ္သားရုပ္ေလးကို ေျခတစ္ဖက္က်ိဳးေနတယ္ဆိုျပီး စကၠဴ ေလွေလးနဲ႕ ေရေျမာင္းထဲကေနတဆင့္ ပင္လယ္ထဲ ေမ်ာပစ္ခဲ႕ပါတယ္။ စစ္သားရုပ္ေလးဟာ ပင္လယ္ထဲကို နစ္သြားေပမ့ဲ ဇြဲမေလ်ာ့ခ့ဲပါဘူး။ ခုန္ဆြ ခုန္္ဆြ လုပ္ေနတ့ဲ အခ်ိန္မွာ ငါးၾကီးတစ္ေကာင္က သူ႔အစာထင္ျပီး စားသြားပါတယ္။ ငါးၾကီးဟာ ေရေပၚတက္သြားတ့ဲအခ်ိန္မွာ စားဖိုမွဴ းတစ္ဦးရဲ႕ ငါးမၽွားခ်ိတ္မွာ မိသြားေတာ့တာေပါ့။ အ့ဲဒီ စားဖိုမွဴ းၾကီးဟာ ခ်က္ျပဳတ္ဖို႕အတြက္ ငါးၾကီးကို ခုတ္ပိုင္းလိုက္တ့ဲအခ်ိန္မွာ ငါးၾကီးရဲ႕ ဗိုက္ထဲကေန စစ္သားရုပ္ေလးထြက္လာပါတယ္။ အ့ဲဒီစားဖိုမွဴ းၾကီးကေတာ့ ေမာ္ႏႈးတို႕ အိမ္ကျဖစ္ျပီး ေနာက္ဆံုး ေမာ္ႏႈးဆီ စစ္သားရုပ္ေလးက ျပန္ေရာက္သြားပါတယ္။

ဒါေပမ့ဲ ကံဆိုးခ်င္ေတာ့ ကပၸတိန္တင္းနဲ႕ ထေရဇာတို႕ရဲ႕ အခ်စ္ဇာတ္လမ္းဟာ မီးေလာင္ျခင္းနဲ႕ ဇာတ္သိမ္းခ့ဲရပါတယ္။ မီးေလာင္သြားျပီး က်န္ခ့ဲတ့ဲ သူတို႕ရဲ႕ အသည္းေလးေတြကိုေတာ့ ေမာ္ႏႈးက အမွတ္တရအျဖစ္နဲ႕ သိမ္းထားခ့ဲပါတယ္။ ပံုျပင္ေလးကေတာ့ ဒါပါဘဲကြယ္။ ဒီ ပံုျပင္ေလးမွာ ရလိုက္တ့ဲ သင္ခန္းစာကေတာ့ ေျခတစ္ဖက္မရွိေပမ့ဲ သိမ္ငယ္ျခင္းမရွိဘဲ ေရာက္တ့ဲေနရာမွာ တာဝန္ေက်ပြန္တ့ဲစစ္သားေလးရဲ႕စိတ္ဓာတ္နဲ႕ ဇြဲရွိပံုဟာ အတုယူထိုက္ပါတယ္။ ဒုကၡရဲ႕ရင္ဆိုင္ရတ့ဲအခါမွာလည္း စိတ္ပ်က္ျခင္းမရွိဘဲ လြတ္ေျမာက္ဖို႕ နည္းလမ္းကို ရွာၾကံတက္တ့ဲ စစ္သားေလးရဲ႕ စိတ္ဓာတ္ဟာ အတုယူစရာပါ။ ဒါေၾကာင့္ က်မတို႕လည္း ဒီပံုျပင္ေလးထဲက စစ္သားေလးရဲ႕စိတ္ဓာတ္လို ၾက့ံခိုင္သန္မာေအာင္ ေမြးျမဴ ရင္းSteem ေစ်းက်ေပမ့ဲလည္း စာေတြဆက္ေရးက်ပါစို႔လို႕ တိုက္တြန္းလိုက္ရပါတယ္။

credit story

@suhlaing
msc 175