ခါးသက္ေသာ ေဆာင္း ( ဇာတ္သိမ္း )

ေဆာင္းႏွင္းေတြ ေဝေနတ့ဲ ကန္ပတ္လမ္းေလးေဘးက ထိုင္ခံုျပာျပာေလးမွာ တစ္ခါတစ္ေလ နင္က ကဗ်ာေတြ ရြတ္ျပတက္တယ္။ ျမတ္ခင္းစိမ္းစိမ္းေလးေပၚမွာ ေၾကြက်ေနတ့ဲ ဆိတ္ဖလူးပန္းပြင့္ေလးေတြကို ျမတ္ပင္ရွည္ရွည္ေလးနဲ႕သီျပီး ငါ့ကို ပန္ေပးတက္တယ္။ ျပီးရင္ေတာ့ ငါ့ကို တေမ့တေမာၾကည့္ျပီး

'' အရမ္း လွတာဘဲ ယြန္းရယ္''လို႔ ေျပာျပီး သက္ျပင္းေတြ ခ်တက္တယ္။

ဒီဇင္ဘာကုန္ဆံုးလို႕ happy new year ညက ေကာင္းကင္က ၾကယ္ေတြကို အတူထိုင္ၾကည့္ဖို႔ နင္ေတာင္းဆိုခ့ဲတယ္ေနာ္။ ဒါေပမ့ဲ ငါ အိမ္က ထြက္ခြင့္မရခ့ဲဘူးဟာ။ မနက္ အေစာ ငါ အေျပးလာခ့ဲတ့ဲ ငါ လာတ့ဲ အခ်ိန္ နင္ မရွိေတာ့ဘူးေနာ္။ ျမတ္ခင္းစိမ္းစိမ္းေပၚမွာ ဆိတ္ဖလူး ပန္းပြင့္ေလးေတြကေတာ့ ေၾကတစ္ခ်ိဳ႕ လန္းတစ္ခ်ိဳ႕နဲ႕။ ငါ အၾကာၾကီး ထိုင္ေစာင့္ေနခ့ဲပါေသးတယ္ ခ်စ္သူ..ေနာက္ရက္ေတြ နံနက္ခင္းတိုင္း ငါ နင့္ကို ေမ်ွာ္ေနခ့ဲတယ္။ နင္ ငါ့ကို မုန္းသြားျပီလားဆိုတ့ဲ အေတြးက ငါ့ရင္ကို ပူေလာင္ေစတယ္။ နင့္ အိမ္အထိ လိုက္လာျပီး ေတြ႕ရမလားလို႕ေတာင္ မိုက္မိုက္မဲမဲေတြေတြးေနမိတယ္။ ခ်စ္သူရယ္...လြမ္းလိုက္တာဟာ။ ရက္သတၱတပတ္ၾကာတ့ဲ နံနက္ခင္းေလးမွာ နင္ ငါ့ဆီ ေရာက္လာခ့ဲတယ္။ နင္ နည္းနည္း ပိန္သြားတယ္ေနာ္။ ဆံပင္ေတြကလည္း ဖရိုဖရဲနဲ႕။ အျပံဳးအရယ္ကင္းျပီး ရီေဝေဝ မ်က္ဝန္းေတြမွာ ငါ့ အတြက္ ဘာစကားေတြမ်ား နင္ ေျပာမလဲလို႔ ေသမိန္႕က်သူတစ္ေယာက္လို ငါ ေစာင့္စားေနခ့ဲရတယ္။

credit facebook image source

'' ကိုယ္ ေနမေကာင္း ျဖစ္သြားလို႕ ဒီ ရက္ေတြ မလာျဖစ္တာပါ ယြန္း '' ေမာပန္းေနသလို အားယူေျပာရင္း စကားကို ျဖတ္လိုက္ပါတယ္။

'' ျပီးေတာ့ ကိုယ္ ပိုစတင္ က်ျပီ ဒီ ရက္ပိုင္း သြားရေတာ့မယ္
ေနာက္ရက္ေတြ မလာႏိုင္ခ့ဲရင္ ဒီေန႕ ႏႈတ္ဆက္တယ္ေနာ္...
ေဆာင္းနံနက္ခင္းေတြမွာ အတူရွိေနေပးလို႔ ေက်းဇူးပါ'' ေျပာစရာစကား ကုန္သြားသည့္ အလား ကန္ေရျပင္ကို နင္ ေငးၾကည့္ေနခဲ႕တယ္။ ျပီးေတာ့ နင္ငါ့ကို တခ်က္စိုက္ၾကည့္ရင္း

'' ကိုယ္ သြားေတာ့မယ္ ယြန္း''

ငါ ဘာလုပ္မလဲလို႕ ေတြးေနမိတယ္။ ငါ့ကို မထားခ့ဲပါနဲ႕လို႕ ေျပာရေအာင္လည္း ငါနဲ႕နင္က ခ်စ္သူေတြ မဟုတ္ဘူးေလ။ ျပန္ႏႈတ္ဆက္ဖို႕လည္း ငါ့မွာ အင္အားေတြ မရွိေတာ့ဘူး။ ဒါေပမ့ဲ ငါ သိခ်င္တာေလးတစ္ခုကိုေတာ့ နင့္ကို ေမးခ်င္ေသးတယ္ေလ။

'' မ်ိဳးဆက္ ခဏ'' လွည့္ထြက္ဖို႕ ျပင္ေနတ့ဲ နင့္ကို ငါ ေခၚလိုက္မိတယ္။ နင္က ေတြေဝေနတ့ဲ မ်က္ဝန္းေတြနဲ႕ ငါ့ကို လွည့္ၾကည့္ျပီး

'' ေျပာေလ ယြန္း ဘာေျပာခ်င္လို႕လည္း''

'' အ့ဲေန႔ညက နင္ ငါ့ကို ေစာင့္ေနေသးလား'' နင့္ အသံက ေတာ္ေတာ္နဲ႕ ထြက္မလာခ့ဲဘူးေနာ္။ ကန္ေရျပင္ကိုသာ အဓိပၸါယ္မ့ဲ ေငးၾကည့္ရင္း

'' ဟင့္အင္း ငါ မလာျဖစ္ခ့ဲဘူး''

'' နင္ ငါ့ကို တစ္ညလံုး ေစာင့္မေနခ့ဲဘူးေပါ့ ဒါဆို ပန္းေတြကေကာ''

'' ငါ တကယ္ မလာျဖစ္ခ့ဲဘူး ယြန္း ပန္းေတြက တစ္ေယာက္ေယာက္ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္''

'' မ်ိဳးဆက္ နင္ မလိမ္ပါဘူးေနာ္'' နင္က မခ်ိျပံဳး ျပံဳးရင္း

'' လိမ္ေတာ့ေကာ ယြန္းရယ္ ငါတို႔အတြက္ ဘာျဖစ္လာမွာလည္း
ကဲ ငါ သြားေတာ့မယ္ ယြန္း ''

source

နင္ ငါ့ေရွ႕ကေန ခ်ာကနဲ လွည့္ထြက္သြားပါတယ္။ နင္ ျပန္လွည့္လာမယ္ဆိုရင္ ငါ့ မ်က္ဝန္းက မ်က္ရည္ေတြကို ေတြ႕မွာပါ။ နင့္ ေက်ာျပင္ကို ၾကည့္ရင္း ငါ မခံစားႏိုင္ေတာ့လို႔ ထိုင္ခံုျပာေလးမွာ ရိႈက္ရိႈက္ျပီး ငိုပစ္လိုက္မိတယ္ဟာ။ တကယ္ဘဲ ငါတို႕ ေဝးရျပီလား။ ငါ တို႕ ဇာတ္လမ္းက ဒီမွာ ဆံုးျပီလား။ နင္ ေပးတ့ဲ အေျဖကေကာ အမွန္လား။ နင္ တကယ္ အ့ဲညက မလာခ့ဲဘူးဆိုတာ တကယ္လား။ အမွန္ကို သိတ့ဲလူက ငါတို႕ ၂ေယာက္တည္းက တစ္ေယာက္ေတာ့ ျဖစ္မွာပါ။ နင္လား ငါလား။ ငါ နင့္ကို ခ်စ္ခ့ဲသလို နင္ေကာ ငါ့ကို ခ်စ္ခ့ဲသလား။ ငါ ေၾကကြဲရျပီ ခ်စ္သူေရ...

ဧျပီ ေႏြရက္ေတြမွာေတာ့ နင့္ကို လြမ္းတ့ဲ အေၾကာင္း ငါ စာေတြထိုင္ေရးျဖစ္တယ္ ခ်စ္သူေရ။ ခဲပန္းခ်ီေလးျခစ္ျပီး နင့္ ပံုတူေတြ ငါ စိတ္မွန္းနဲ႕ ဆြဲတက္ေနျပီ ခ်စ္သူေရ။ ေျပာျပခြင့္ ဆံုစည္းခြင့္မရေတာ့တ့ဲ ငါ့ရဲ႕ အျဖစ္ေတြက ေနျမင့္ေလ အရႈးရင့္ေလပါဘဲဟာ။ ေဆာင္း နံနက္ခင္းတိုင္း နင္နဲ႕ ဆံုခ့ဲတ့ဲ ထိုင္ခံုျပာေလးမွာ အခုထိ နင့္ကို ေစာင့္ေနတက္တုန္းဘဲ။ နင္ တစ္ေန႔ေန႕ ျပန္လာမလားရယ္လို႕ေပါ့။ အခါအခြင့္သင့္လို႔ နင္ လြမ္းလာတ့ဲ တစ္ေန႕က်ရင္ ေဆာင္းနံနက္ခင္းတစ္ခုမွာ ငါတို႔ျမိဳ႕ရဲ႕ ကန္ပတ္လမ္းေလးကိုသာ လွမ္းခ့ဲစမ္းပါဟာ။ အခုခ်ိန္ထိ နင့္ကို တမ္းတေနေသးတ့ဲ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ ရွိေနေသးတယ္ဆိုတာ နင္မ်ား သိရင္....

credit image facebook source

@suhlaing
msc 175