Frida Kahlo သုိ႕မဟုတ္ ဒဏ္ရာျပတုိက္

ဖရီဒါခါလို

သူမက ကမၻာေပၚမွာ ရွားရွားပါးပါး ေအာင္ျမင္ေက်ာ္ၾကားတဲ့ အမ်ိဳးသမီး ပန္းခ်ီဆရာမ တစ္ေယာက္။ မကၠစီကန္ အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ျဖစ္တဲ့ ဖရီဒါခါလုိ ရဲ႕ ဘ၀က စိတ္၀င္စားဖုိ႕ေကာင္းသလို သူ႕ရဲ႕ အႏုပညာကလည္း ဒဏ္ရာေတြနဲ႕ နက္ရွိဳင္းလွတယ္။ဒီ ဒဏ္ရာေတြကပဲ သူ႕ကို ကမၻာေက်ာ္ Artist တစ္ေယာက္ျဖစ္ေစခဲ့တယ္။

သူ႕ဘ၀ဇာတ္ေၾကာင္းကို အၾကမ္းဖ်င္းေျပာရရင္ သူ႕ကုိ 1907 ခုႏွစ္မွာ ေမြးဖြားတယ္။ လွပေက်ာ့ရွင္းတဲ့ သူမဟာ အခ်စ္ေရးမွာေရာ က်န္းမာေရးမွာပါ ကံမေကာင္းခဲ့။ ၁၉၂၅ မွာ ၾကီးက်ယ္တဲ့ မေတာ္တဆ မွဳ တစ္ခုေၾကာင့္ သူမဟာ ခါးရုိးခြဲစိတ္မွဳေပါငး္ မ်ားစြာ လုပ္ခဲ့ရသလို ေဆးရံုေပၚက အိပ္ယာထဲမွာပဲ လွဲေလ်ာင္းေနခဲ့ရတဲ့ ရက္ေတြ သိပ္မ်ားခဲ့ပါတယ္။ အားကိုးအားထား အတြက္ေရာ ၊ ငယ္ငယ္ကတည္းက ေလးစားအားက်ခဲ့တဲ့ နာမည္ေက်ာ္ပန္းခ်ီဆရာ ဒီေရဂို ရီဗာရာ ဆုိသူနဲ႕ အိမ္ေထာင္ျပဳခဲ့ေပမယ့္ သစၥာေဖာက္ျခင္းကို အၾကိမ္ၾကိမ္ အံ့ႀကိတ္သည္းခံခဲ့ရတယ္။ေနာက္ဆံုး ကုန္ကုန္ေျပာရရင္ ဖရီဒါရဲ႕ ညီမ အရင္းနဲ႕ေတာင္ ေဖာက္ျပန္ခဲ့တဲ့ လင္ေယာက္်ားပါ။ ဒီေလာက္ဆိုရင္ သူမရဲ႕ ပန္းခ်ီကားေတြဟာ ဘာေၾကာင့္ နာၾကင္စရာ ေကာင္းေနရသလဲဆုိတာကို နည္းနည္းေတာ့ သေဘာေပါက္ေလာက္ပါၿပီ။

သူ႕ဒဏ္ရာေတြကို သူ႕ပန္းခ်ီကားေတြမွာ ေဖာ္ျပဖြင့္ထုတ္ခြင့္ရခဲ့လို႕ တစ္နည္းေတာ့ သူမ စိတ္သက္သာရာ ရခဲ့မယ္ထင္ပါရဲ႕။ ကြ်န္မေတာ့ေလ သူ႕ပန္းခ်ီကားေတြကို ျမင္ရေတြ႕ရတုိင္း ၊ တခါတေလ တမင္သက္သက္ သြားၾကည့္ျဖစ္တုိင္း ရင္ထဲ တနင့္တနဲႀကီးကို ခံစားရပါတယ္။ ကိုယ္က စိတ္ႏုသူမုိ႕လို႕ ထင္ပါရဲ႕။ မသိဘူး feel မယ္ဆုိတာမ်ိဳးေပါ့။ ခုရက္ပိုင္း အဲ့လို ရွာေဖြၿပီး feel ေနရတာနဲ႕ကို လူပါ စိတ္ဓါတ္က်ခ်င္သလိုလို ျဖစ္လာတာမုိ႕ Pro day ေတြလည္း လြတ္ကုန္တာမ်ားလွေပါ့ ။ ဒါေၾကာင့္ တစ္ေယာက္တည္း feel ေနရတာ မေက်နပ္လို႕ အေပါင္းအေဖာ္ေလးမ်ား ရမလားဆုိၿပီး ဒီပို႕စ္ေလးကို ေရးပါတယ္။

Feel No.(1) The Two Fridas

src

ဒီပန္းခ်ီကားက သူ႕ရဲ႕ master piece လို႕ ေျပာလို႕ရမယ္ထင္ပါတယ္။ အက်ီ ၤအျဖဴ၀တ္ထားတဲ့ ဖရီဒါမွာေတာ့ ဒဏ္ရာဗလပြနဲ႕ ႏွလံုးသားရယ္ ေသြးစက္ေတြရယ္နဲ႕ျဖစ္ေပမယ့္ ဆန္႕က်င္ဘက္က ဖရီဒါကေတာ့ ႏွလံုးသား အသစ္စက္စက္နဲ႕ ပုိေသြးေအးတဲ့ မ်က္ႏွာနဲ႕ရယ္ပါ။ ဘ၀မွာ ျဖဴစင္ရတာဟာ တခါတရံ သိပ္နာက်င္စရာေကာင္းတယ္ေလ..။ဒီကားမွာ သူမက "အခ်စ္ခံရျခင္း" နဲ႕ "မခံရျခင္း" ကို ရည္ညႊန္းခ်င္တယ္လို႕ ေ၀ဖန္သံုးသပ္သူေတြက ယံုၾကည္ၾကပါတယ္။

Feel No.(2) "Self Portrait with Necklace of Thorns"

src

ဒီပန္းခ်ီကားကလည္း ဖရီဒါရဲ႕ နာမည္ေက်ာ္ ကားတစ္ခုျဖစ္ပါတယ္။ အားလံု့းျမင္ေတြ႕ရတဲ့အတိုင္းပါပဲ။ ရွင္သန္ျခင္းကို ကိုယ္စားျပဳတဲ့ ၀တ္ရည္စုပ္ ငွက္ကေလးဟာ ဖရီဒါ့လည္ပင္းေအာက္ေျခနားမွာ အသက္မဲ့လို႕ ။ ဆူးခက္ လည္ဆြဲကလည္း သူမရဲ႕ လည္ပင္းကို ေသြးစက္ေတြ က်လာသည္အထိ တင္းတင္းရစ္ပတ္လ်က္သားျဖစ္ေနတာကိုေတြ႕ရပါတယ္။ ၀တ္ရည္စုပ္ငွက္ကေလးလို သူမဟာ အေတာင္က်ိဳးၿပီး အသက္မဲ့ေနတဲ့ ဘ၀ လို ဒဏ္ရာဆုိးေၾကာင့္ အိပ္ယာထဲလွဲေနရတဲ့အခ်ိန္ေတြမ်ားလွပါတယ္ ။ ဒီပန္းခ်ီကားဟာ ေသခ်ာၾကည့္ေလ မြန္းၾကပ္လာေလပါပဲ။

Feel No.(3) "The Dreams"

src

ဒီပံုကိုေတာ့ ေသျခင္းတရား နဲ႕ ရွင္သန္ျခင္းဟာ အတူတူ ရွင္တြဲေနတယ္လုိ႕ ျပသေနသလိုပါပဲ။ မကၠဆီကန္မွာက ေသျခင္းတရားေန႕ ပြဲေတာ္အျဖစ္ က်င္းပေလ့ရွိၿပီး ေသျခင္းတရားကို အမွတ္ရေနေအာင္ လုပ္ၾကတယ္လို႕ ဆုိပါတယ္။ ဖရီဒါဟာလည္း သူမရဲ႕ ေသျခင္းတရားဟာ အခ်ိန္မေရြးေပါက္ကြဲသြားႏိုင္တဲ့ ဗံုးတစ္ခုလို သူမအနားမွာ အျမဲတမ္းရွိေနတာကို ဆုိလိုခ်င္တယ္ ထင္ပါရဲ႕။

Feel No.(4) The Wounded Deer"

src

ေနာက္ထပ္ ၀မ္းနည္းစရာ ပန္းခ်ီကားတစ္ခု ျဖစ္တဲ့ ဒဏ္ရာရ ဒရယ္ ဆုိတဲ့ ဒီပန္းခ်ီကားကုိ ဖရီဒါဟာ သူမရဲ႕ အႀကိမ္ႀကိမ္ ခါးရုိးခြဲစိတ္မွဳထဲက တစ္ခု အၿပီးမွာ သူ႕ကံၾကမၼာကို စိတ္ပ်က္အားေလ်ာ့စြာ ပံုေဖာ္ခဲ့တယ္လို႕ ဆုိပါတယ္။ သစ္ေျခာက္ပင္ေတြပဲရွိတဲ့ ေတာအုပ္ထဲက ေသႏုိင္ေလာက္တဲ့ မွ်ားခ်က္ေတြနဲ႕ ဒရယ္ တစ္ေကာင္ဟာ ေသြးအလူးလူးနဲ႕ အႏုိင္ႏုိင္ရပ္ေနရတဲ့ပံုပါ။ ခပ္ေ၀းေ၀းမယ္ေတာ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ေကာင္းကင္ဟာ မုိးရြာေတာ့မယ့္ အရိပ္အေယာင္နဲ႕ လွ်ပ္စီးေတြ လက္လို႕ ေပါ့။ သုိ႕ေသာ္လည္း အဲ့ဒီ့ေနရာကို ဘယ္ေတာ့မွ မေရာက္ႏုိင္ေတာ့မယ့္ ဒရယ္ တစ္ေကာင္ရဲ႕ နာၾကင္မွဳမ်ိဳးလို သူမရဲ႕ မေအာင္ျမင္တဲ့ ခြဲစိတ္ျခင္းေတြကို ေဖာ္ၾကဴးျပသထားတာပါ။

ေနာက္ထပ္ ဖရီဒါရဲ႕ ပန္းခ်ီကားေတြကို ၾကည့္ဖုိ႕ ၊ ခံစားဖုိ႕ အင္အားသိပ္မရွိေတာ့လို႕ ဒီေလာက္ပဲ ရပ္တန္႕လိုက္ပါတယ္။

အားလံုးပဲ စိတ္ခ်မ္းသာ ကိုယ္က်န္းမာ ရွိၾကပါေစ...။

ခ်စ္တဲ့

MSC-264
14/9/18
4:13pm