သတိရျခင္း မွတ္တိုင္

အာလံုးပဲ မဂၤလာပါခင္မ်ာ....

မဂၤလာ အေပါင္းႏွင့္ ခေညာင္းႏိုင္ျကပါေစ....

---

အိမ္ေရွ႕ ဒန္းေလးေပၚ၌ ကြ်န္ေတာ္ တစ္ေယာက္တည္း ေရာက္တတ္ရာရာ ဟိုဟိုဒီဒီ စဥ္းစားေနမိသည္။ ၁၀တန္းတုန္းက ဆရာျကီးအေျကာင္းကို တမ္းတ လြမ္းဆြတ္၊သတိ႐င္း စာတပုဒ္ စုတုျပဳ ေရးလိုက္မိပါသည္။

"ဆရာျကီးဘာေတြလုပ္ေနမလဲ။ ခုခ်ိန္ဆို ဆရာျကီးတေယာက္...ယခုနွစ္ ၉တန္းေျဖ၊ ေနာင္ႏွစ္ ၁၀တန္းတက္ရမည့္ လူငယ္ေက်ာင္းသား ပုဂၢိဳလ္မ်ားအား ေပးေဝ ေျကာ္ျငာမည့္ (ပန္းဖလက္ေခၚ) ေဘာ္ဒါေျကာ္ျငာ လက္ကမ္းစာေစာင္မ်ားနဲ႔ အလုပ္ရွဴပ္ေနေရာေပါ့။ ဆရာတပည့္ေတြ လိမၼာပါရဲ႕လား။ က်ေနာ္တို့လိုေရာ...ပန္းဖလက္စာေစာင္ေလးေတြ လိုက္ေဝေပးရဲ႔လား။ ဆရာျကီးမွတ္မိေသးရဲ႕လား။ က်ေနာ္တို့ကေတာ့ မွတ္မိေသးတယ္။ ေႏြဦးကာလ သစ္ရြက္ေျကြတာေတာင္ ဘယ္လြမ္းလို႔လြမ္းမွန္းမသိတဲ႔ ဒီခ်ိန္ေလးကို သိပ္ကိုသတိရေနမိတယ္ခင္မ်ာ။ "

"ေျသာ္...ဆရာ ဆရာ့ရဲ႕ constructionလုပ္ငန္းျကီးေရာ ေအာင္ျမင္ရဲ႕လား။ အရင္လို ဆရာေဆာက္တဲ႔ တိုက္ေတြျပိဳေသးလား😁 ဟီး...ေနာက္တာပါဆရာ စိတ္မဆိုးလိုက္ပါနဲ႔။ ဒါနဲ႔ ဆရာ မွတ္မိေသးလား...။ ဆရာ့နာမည္ 'ဦးေမာင္ေမာင္'ကို 'သဲေမာင္ေမာင္' လို႔ အမည္ဖ်က္ေခၚတဲ႔ လမ္းထိပ္က ဦးကုလားျကီးအိမ္ကို က်ေနာ္တို႔ေတြ ခဲနဲ႔ဝိုင္းထုခဲ႔တာကိုေလ။ ဆရာဘက္ကနာလို႔လို႔ပါ။"(ဟုတ္တာေျပာရင္ မခံနိုင္တာ က်ေနာ္တို႔ျမန္မာလူမ်ိ ဳးရဲ႕ထံုးစံပဲ မဟုတ္ပါလား)

"ဆရာျကီးနဲ႔မေတြ႕ရတာ...က်ေနာ္တို႔ဘြဲ႕ယူပီးတည္းကပဲေနာ္။ အခုဆို က်ေနာ္တို႔ ကိုယ္စီ အလုပ္ခြင္ဝင္ေနျကပီ။ အလုပ္မွာဆင္ေျပပါတယ္။ ဆရာျကီးလဲ ဆင္ေျပမွာပါ။ ဆရာ့ဆီမေရာက္တာျကာေတာ့ အလည္လာခ်င္ေသးတယ္ခင္မ်။ က်ေနာ္လည္း ဆရာ့သတင္းေတြျကားပါသည္။ ဆရာျကီး ေက်ာင္းသားေတြေပၚ ဘယ္ေလာက္ေစတနာထားတယ္ဆိုတာ ဆရာ့ေဘာ္ဒါေနဖူးသူတိုင္း သိျကမွာပါ။"

"ပညာေရႊအိုး လူမခိုး"ဆိုတဲ႔ စကားက ခုေခတ္မွာ တမ်ိ ဳးအဓိပၸါယ္သက္ေရာက္ေနတယ္ခင္မ်။ ပညာကို ေရႊအိုးနဲ႔ေပးဝယ္ေနရသည္္။ တိုးတက္ေျပာင္းလဲလာတဲ႔ ေခတ္ျကီးမွာ ေက်ာင္းေတြေဆာက္ ကိုယ္ပိုင္အထက္တန္းေက်ာင္းေတြဖြင့္ျကနဲ႔ ပညာသင္စရိတ္ကလဲ ေရႊေစ်းနဲ႔မျခား ေစ်းမ်ားေနပါသည္။ သူ႔ထက္ငါေကာင္း အျပိဳင္ဆိုင္ ဖြင့္ျက အျပိဳင္ဆိုင္ေစ်းတက္ျကသည္။ ပိုက္ဆံရွိတဲ႔ မိဘေတြအတြက္ ျပႆ နာမရွိေပမယ့္ အေျခခံလူတန္းစားနဲ႔ သာမန္ဝန္ထမ္းေတြ အဖို႔
အလြန္ပင္ ဝန္ထုတ္ဝန္ပိုး ျဖစ္ရသည္။

"အဲ႔ဒီေတြထဲမွာ ဆရာေဘာ္ဒါမပါေတာ့ က်ေနာ္ ဝမ္းသာပီတိ ျဖစ္မိပါတယ္။ ဆရာ့ကို ယံုျကည္ပီးတားပါ။ ဆရာရဲ႕ အားသာခ်က္ကေတာ့ စာတပုဒ္ကို ေက်ာင္းသားရဲ႕ေခါင္းထဲ ဘယ္လိုရွင္းျပရင္ ဝင္နိုင္မလဲ စဥ္းစားေတြးေခၚနိုင္တာပါပဲ။ ဆရာသင္ေပးရင္ ဘယ္ေလာက္ခက္တဲ့ သခ်ၤာပုစၧာျဖစ္ပါေစ ရလြယ္သြားပါတယ္။ ဒါနဲ႔ ဆရာျကီး...က်ေနာ္ ဆရာျကီးေပၚ ထင္လြဲဖူးတာ ခြင့္လႊတ္ပါခင္မ်ာ။"

"2010-2011ပညာသင္ႏွစ္မွာ ဆရာ့ေဘာ္ဒါမွာ က်ေနာ္တို့ေတြ ပညာသင္ျကားခဲ႔ပါတယ္။ 'ဆရာက ဆရာ့သူမေလးကို အရမ္း အေရးေပးတာပဲလို႔ ထင္ခဲ႔ဖူးပါတယ္။' အဲ႔တုန္းကဆို 'ဒို႔ဆရာျကီးက ကိုယ့္မ်ိ ဳးကိုခ်စ္တဲ႔ ကိုမ်ိ ဳးခ်စ္ျကီးပါလို႔' သေရာ္ဖူးပါတယ္။ မခံခ်င္စိတ္နဲ႔ အျမဲေျပာဖူးတယ္ 'ဆရာ့တူမလဲ လူပါပဲ က်ေနာ္တို့လဲ လူပါပဲ' ဘာလို႔ 'ဆရာ့တူမကိုမွ အျမဲ အေရးေပးေနရတာလဲဗ်ာ'။ ဆရာျကီးရဲ႔တူမ စာတပုဒ္က်က္နိုင္ရင္ က်ေနာ္တို့ ႏွစ္ပုဒ္က်က္နိုင္တယ္ေလ။ ဘာလို့ သူ့ကိုပဲ ေျမွာက္ပင့္ပီး 'ဒီ တိုင္းေဒသျကီးမွာ သူမတေယာက္ပဲ ဘာသာစံုဂုဏ္ထူးထြက္ေတာ့မွာလိုလို' ေျပာရတာလဲ။ က်ေနာ္တို့ထင္လြဲခဲ႔မိတာ ေတာင္းပန္ပါတယ္ခင္မ်ာ။"

တကယ္ေတာ့ ဆရာ့တူမေလးမွာ စိတ္က်ေရာဂါရွိေနတာ က်ေနာ္တို့ မသိခဲ႔လို့ပါ။ ဆရာရဲ႕ေမတၱာနဲ႔ အားေပးမႈေျကာင့္ထင္ပါရဲ႕။ အဲ႔ေကာင္မေလး တကၠသိုလ္ဝင္စာေမးပြဲကို ဂုဏ္ထူးနွစ္ဘာသာနဲ႔ေတာင္ ေအာင္ခဲ႔သည္။ ေလးစားစရာ ေကာင္းပါသည္။ ခုဆို သူမ အလယ္တန္းျပေက်ာင္းဆရာမေလးတစ္ေယာက္ျဖစ္ေနပါျပီ။

အခ် ဳပ္အားျဖင့္ဆိုရလွ်င္ က်ေနာ္တို့ေလာကျကီးမွာ အထင္အျမင္နဲ႔ အမွန္တရားက နည္းနည္းေလး လြဲေနတတ္ပါတယ္။ ေလာကမွာ မျဖစ္နိုင္တာဘာမွမရွိပါဘူး၊ ျကိုးစားပါက ေအာင္ျမင္မႈေတြ ရရွိနိုင္ပါတယ္ဆိုတဲ႔ေျကာင္း တင္ျပလိုက္ရပါေတာ့သည္။

ဖတ္ရႈရ အဆင္မေျပတာမ်ားရွိခဲ႔ရင္ ခြင့္လႊတ္ေပးျကပါခင္မ်ာ။ ေက်းဇူးတင္ပါသည္...
Credit to Google image
Author by Thant Zin Oo(magway)
MSC-184