အရံူးေပးလိုက္ပါၿပီ

အရံူးေပးလိုက္ပါၿပီ
ငါလို လူ ဇမၺဴ မွာ ႐ွိေသးရဲ႕လားလို႔ ေႂကြးေၾကာ္ခဲ့တဲ့.....ငါ
ဘယ္အရာမွ ဂ႐ုမစိုက္ခဲ့တဲ့.......ငါ
ရံူးနိမ့္ျခင္းဆိုတဲ့ စကားလံုး ကိုေတာင္ မသိခဲ့ဖူးတဲ့......ငါ
ဘက္တူရင္ ဗိုလ္ မထားတဲ့.......ငါ
ခက္ထန္ရဲ႕ရင့္တဲ့ ျခေသၤ့လို႔ စိတ္ဓာတ္မ်ိဴးးနဲ႔.......ငါ
သီတာ.......သီတာ......မင္းရဲ႕အလွ မွာဒူးေထာက္ခဲ့ရၿပီ။

ေရစီးမွာ ေမ်ာလာတဲ့ စာလႊာေလးကေန မင္းရဲ႕ ပံုရိပ္ကို စတင္ျမင္လိုက္မိတဲ့အခ်ိန္ ဒီလူၾကမ္းႀကီးရဲ႕ ႏွလံုး ရပ္တန္႔သြားခဲ့ရတယ္။ရန္သူတစ္ေထာင္ကို စီးခ်င္းထိုးဖို႔ မေၾကာက္ခဲ့ေပမဲ့ မင္းပံုရိပ္ေလးကိုသယ္ေဆာင္လာတဲ့ စာလႊာေလး ေပ်ာက္ပ်က္သြားမွာ စိုးတထိတ္ထိတ္နဲ႔ ပူပန္တက္လာခဲ့တယ္။
စာလႊာမွာ ပါတဲ့ အေၾကာင္းအရာက ၾကင္ရာေတာ္ ေရြးပြဲ တဲ့........ဟား မင္းဟာ ငါ့အတြက္ဘဲ ျဖစ္ရမယ္ ခ်စ္ရတဲ့သီတာ
ပါဝင္႐ွင္ၿပိဳင္ႏိုင္တဲ့သူေတြက ဘုရင္ (သို႔) ဘုရင္ေလာင္းမ်ားတဲ့......ဘယ္လို ဘုရင္ေတြက ငါ့လို႔ လကၤာဒီပ ျပည့္႐ွင္ကို ႐ွင္ႏိုင္မွာလဲ.........
ခ်စ္တဲ့ သီတာ ဆီကို ေဟာ့ဒီ လူၾကမ္းႀကီး အေျပးလာခဲ့မယ္ ေစာင့္ေမ်ွာ္ေနပါ ခ်စ္သူ
ကိုယ့္ရဲ႕ အခ်စ္ ဘယ္ေလာက္လွပလဲ ဆိုတာ သိေစဖို႔ ရင္ခြင္လွပ္ျပေပးဖို႔အေျပးသာလာခဲ့ပါၿပီ ခ်စ္ရတဲ့သီတာ
အ႐ွင္မင္းျမတ္..... စီးေတာ္ လ်ွပ္စီးကို စီစဥ္ထားရမလားဆိုတဲ့ အထိန္းေတာ္ကို
တယ္..........ခ်စ္ျခင္းဆိုတဲ့အရာကို ရန္သူေတြၾကားသြားေရာက္ယူေဆာင္မလို႔.......... စစ္ျမင္း 6 ေကာင္ရထား သာ ျမန္ျမန္ ထုတ္ဟု ေအာ္ဟစ္လိုက္မိတယ္။
စစ္တပ္ပါ ေခၚေဆာင္သြားမလား အ႐ွင္မင္းႀကီးဟုေလ်ွာက္တင္ေတာ့........
မလိုဘူး အထိန္းေတာ္ႀကီး ခ်စ္သူသီတာ ကို ငါကိုယ္ေတာ္ရဲ႕ အစြမ္းအစ ျပၿပီး ႐ွင္ၿပိဳင္ေခၚယူဖို႔ စစ္တပ္ မလိုပါဘူးကြာ........
မရပ္မနား နဲ႔ ခ်စ္သူ႐ွိရာဆီ ခရီးႏွင္လာတာ ႏွစ္ည ေတာင္ ေက်ာ္လြန္လာၿပီ မိုးေသာက္ရင္ ခ်စ္သူ ဆီကို ေရာက္ႏိုင္ဖို႔ကို စစ္ျမင္းကို ဒုန္ဆိုင္းေမာင္းႏွင္လာခဲ့တယ္။

ေရာင္နီ ထြက္လာတဲ့ အခ်ိန္ အေ႐ွ႕အရပ္မွာ လွမ္းေမ်ွာ္ ေတြ႔ရတဲ့ ကြင္းႀကီးက ယွဥ္ၿပိဳင္ရမယ့္ ကြင္းႀကီးျဖစ္လိမ့္မယ့္ အဲ့ကြင္းႀကီး ဆီသာ ေ႐ွး႐ူၿပီး အျပင္းေမာင္းႏွင္သြားခဲ့တယ္။
ဟုတ္တာေပါ့....... ရန္သူ ဘုရင္မ်ားနဲ႔ ျပည့္နက္ေနတဲ့ ယွဥ္ၿပိဳင္ ကြင္းႀကီး ......
စစ္ျမင္းကို ဒုန္းစိုင္းၿပီး ကြင္းႀကီး ထဲကို အျပင္းေမာင္းႏွင္ေတာ့ ရန္သူ ဘုရင္မ်ား ေနာက္သို႔ ႐ွဲထြက္ကုန္တယ္။
ကြင္းႀကီးအား တစ္ပတ္ပတ္ႀကီး စင္ျမင့္ေ႐ွ႕မွာ စစ္ျမင္းကို ရပ္တန္႔ လိုက္တယ္
သန္လ်က္ကို စြဲကိုင္.........စင္ေပၚသို႔ ခုန္တက္ၿပီး
ငါ့ဟာ လကၤာ ဒီပ ျပည့္႐ွင္ ဒႆ ဂီရီ ျဖစ္တယ္ ။သီတာေဒဝီကို လာေရာက္ေခၚေဆာင္တာဘဲ.......ငါကို တားတဲ့ သူ မွန္သမ်ွ အဲ့ႏိုင္ငံ ဘုရင္မဲ့ သြားေစရမယ္လို႔ ၾကံဳးဝါးလိုက္တယ္။

ရန္သူဘုရင္မ်ား လက္စြဲေတာ္ သံလ်ပ္ေတြ ဆြဲထုတ္သူက ဆြဲထုတ္..... ဓားေတြ ဆြဲထုတ္တဲ့သူက ဆြဲထုတ္နဲ႔ လႈပ္လႈပ္ရြရြ ျဖစ္သြားေလတယ္။
႐ိုင္းစိုင္းတဲ့ လူ႐ိုင္းဘုရင္ကို ဆံုးမျပစ္ဆိုတဲ့ အသံေတြလဲ ထြက္လာေတာ့......
အသင့္အေနအထားနဲ႔ စင္ေပၚမွာ ေစာင့္ေနလိုက္တယ္ ။
အဲ့အခ်ိန္ မုတ္ဆိတ္ျဖဴ ႀကီး နဲ႔ ဝတ္စံု အျဖဴ ေရာင္ဝတ္ထားတဲ့ သဘာပတိဆိုတဲ့ တစ္ ေယာက္တက္လာၿပီး ၾကင္ယာေတာ္ ေရြးပြဲရဲ႕ စည္းကမ္းခ်က္ေတြကိုလာေရာက္ ေျပာျပတယ္။
ေလးတင္ပြဲတဲ့ ေလးတင္ႏိုင္တဲ့သူက ခ်စ္ရတဲ့ သီတာကို ပိုင္ဆိုင္ႏိုင္မယ္တဲ့............. အဲ့အခ်ိန္ စင္ေဘးဘက္က ခန္းစီးပုဝါ ရဲ႕ ေနာက္မွာ ေၾကာက္ရြံထိပ္လန္႔ေနတဲ့ ခ်စ္ရတဲ့ သီတာရဲ႕ မ်က္ႏွာ ေလးကို အျပင္ေလာကမွာ ပထမဆံုးအႀကိမ္ ျမင္လိုက္တဲ့အခ်ိန္.........သူ႔ေၾကာင့္ ရပ္တန္႔သြားခဲ့ရတဲ့ ႏွလံုးသားေလး ျပန္လည္ ႏိုးထ လာခဲ့တယ္။မေၾကာက္ပါနဲ႔ ခ်စ္ရတဲ့ သီတာ........... မင္းေလးအတြက္ ရန္သူ႔ ဘုရင္ေတြ ၾကားထဲ တစ္ေယာက္ထဲ လာခဲ့တဲ့ ဒႆ ကို ထြက္ၾကည့္လွည့္ပါအံုးလို႔...... ရင္ထဲမွာ ေအာ္ေျပာေနမိတယ္......
သိပ္ထူးဆန္းတယ္ ပထမဆံုး ႏူတ္ခမ္းက ထြက္မက်လာတဲ့ စကားလံုးေတြ.........ဘယ္လိုမွ ေျပာထြက္ဖို႔ အင္အားမ႐ွိခဲ့ဘူး။

ကဲ.......ၾကာတယ္
ဘယ္သူေတြ ေလးတင္ ႏိုင္ၿပီလဲ ေမးလိုက္တယ္ ။
အခုထိေတာ့ ဘုရင္တစ္ပါးမွ မတင္ႏိုင္ေသးဘူးလို႔ သဘာပတိ ပါးစပ္က ထြက္လာေတာ့.......
ေကာင္းတယ္........ သီတာဟာ ငါ့အတြက္ဘဲ......ဆိုၿပီး
ေလးဆီကိုေလ်ွာက္လွမ္းသြားခဲ့တယ္......
ရန္သူဘုရင္မ်ားရဲ႕ ၾကားထဲ ျဖတ္ေလ်ွာက္ရင္းေလးတင္တဲ့ စင္ျမင့္ဆီ သြားေတာ့ သူတို႔ရဲ႕ ေၾကာက္ရြံေနတဲ့စိတ္ ၊ရြံ႐ွာေနတဲ့စိတ္၊မုန္းတီးေနတဲ့ စိတ္မ်ားကို ခံစားမိလာတယ္။
ေအး......လကၤာ ဒီပ ဘုရင္ကို မင္းတို႔ ေၾကာက္ရြံေနရမယ္.........
ေလးတင္တဲ့ စင္ျမင့္စီက ေရႊေရာင္ေတာက္ပေနတဲ့ ေလးေတာ္ႀကီးဆီကို ရာဇမာန္နဲ႔ တလွမ္းျခင္းတက္လာခဲ့တယ္။
ေအာက္က ရန္သူ ဘုရင္မ်ားဆီက.....နတ္မ်ားစီရင္ထားတဲ့ ေလးေတာ္ႀကီးကို ဒီလို လူ႐ိုင္းဘုရင္တစ္ေယာက္က မႏိုင္မွာတဲ့လားဆိုတဲ့ ရိသဲသဲ အသံကို ၾကားလိုက္ရတယ္။ မဲ့ျပံဳးတစ္ခ်က္ျပံဳ ၿပီး ၾကည့္ထားၾကဆိုတဲ့ပံုစံ နဲ႔ အားလံုးကိုတစ္ခ်က္ေဝ့ၾကည့္လိုက္တယ္။
စိတ္ကို တည္ၿငိမ္ေအာင္ထားၿပီး တစ္ကိုယ္လံုးက အားအင္ေတြကို ညာဘက္လက္ဆီ ပို႔ေဆာင္လိုက္တဲ့အခ်ိန္ စိုးရိမ္စိတ္ တစ္ခုဝင္လာခဲ့တယ္ .....ငါ့ ခရီးပန္းလာတာ အဆင္ေျပပါမလား မႏိုင္ပါ့မလားဆိုၿပီး။လကၤာဒီပ ျပည့္႐ွင္ဘဲ ဒီေလာက္ေလးေတာ္ ကေတာ့ မႏိုင္ပါတယ္ စိတ္တင္းရင္း ေလးေတာ္ကို ဆြဲမခဲ့တယ္။ညာဘက္လက္ရံုးက ေသြးေၾကာမ်ား ေပါက္ထြက္ေတာ့မလားထင္မွတ္ရေအာင္ အားအင္ေတြ အကုန္လံုးကို အသံုးျပဳခဲ့တယ္။
ႂကြလာတဲ့ ေလးေတာ္ နဲ႔အတူ အပ္က်သံေတာင္ မၾကားရေတာ့တဲ့ ပတ္ဝန္းက်င္ ၊ ရန္သူ ဘုရင္ေတြရဲ႕ စိုးရိမ္စိတ္ေတြ တို႔ သူတို႔ မ်က္ႏွာေပၚမွာ အတိုင္းသားျမင္ေနရတယ္။
မၿပီးေသးဘူး ေလးေတာ္မရံု နဲ႔ေတာ့ ေလးႀကိဳးတင္ရအံုးမယ္ ဟု စိတ္ထဲ အားတင္းၿပီး ေလးေတာ္တြင္ ေလးႀကိဳး တစ္ဖက္ ကို ဆြဲတပ္ၿပီး က်န္တစ္ဖက္ တပ္ရန္ အားကုန္ ေလးႀကိဳးကို ဆြဲၿပီး တင္းလိုက္တဲ့ အခ်ိန္ ဇာပဝါေနာက္ကြယ္မွာ ေၾကာက္ရြံထိပ္လန္႔ေနတဲ့ ခ်စ္ရတဲ့သီတာ မ်က္ႏွာေလးကို ေတြ႔လိုက္မိတယ္။
ႏွလံုးတစ္ခုလံုး ေႂကြက်သြားရေအာင္ ထိန္႔လန္႔သြားမိတယ္ ။ဒီလူၾကမ္းႀကီးကို ေၾကာက္ရြံေနတာလား....အခ်စ္ရယ္............လူၾကမ္းႀကီးရဲ႕ ရင္ဘတ္ထဲ ဝင္ၾကည့္လွည့္ပါ မင္းကိုခ်စ္တဲ့အခ်စ္ေတြကို ျမင္ေတြ႔ပါလိမ့္မယ္ဟု စိတ္ထဲ ေဆာက္တည္ရာ မရေအာ္ဟစ္လိုက္မိတယ္။ ခ်စ္ရတဲ့သူငါ့ကို ေျကာက္ရြံေနတယ္ဆိုတဲ့စိတ္က အားအင္ေတြ ကိုယူေဆာင္သြားၿပီး.............ဆက္လက္မလုပ္ေဆာင္ႏိုင္ေတာ့ဘူး။
ေလးေတာ္ကို.........သူ႔ေနရာ သူ ျပန္ခ်ထားၿပီး
ေကာင္းကင္အား ေမာ္ၾကည့္ရင္း ရက္စက္လွတဲ့ အေၾကာင္းတရားကိုအျပစ္တင္မိတယ္။
ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
အရမ္းႀကိဳက္တဲ့ ဆရာခ်စ္ဦးညိဳ ရဲ႕ လကၤာဒီပ ခ်စ္သူဆိုတဲ့ ဝတၳဴ ကို ျပန္လည္ ခံစားေရးဖြဲ႔ထားတာပါ။
Photo credited by google
@thethtooaung
MSC-157