Je leven veranderen, naar het buitenland gaan wonen... gaat dat wel?
()[source]
Hallo Nederlandstaligen! Ik ga eens in het Nederlands schrijven! (Alweer eeuwen geleden, meestal schrijf ik in Engels of Spaans dus aub geduld met mijn spelling etc.)
De laatste tijd mis ik dat wat Steemit zo geweldig maakte, namelijk de hoge kwaliteit van commentaren en interactie, ik denk dat het stilletjes aan het wegebben is.
Dus ga ik eens zien wat de Nederlandstalige gemeenschap hier te vertellen heeft.
Ik zou het vandaag eens graag hebben over je leven te veranderen en naar het buitenland te vertrekken.
Waarom? Ik heb zelf weer eens een radicale verandering ingezet: we hebben ons appartement in Valencia opgegeven, de spullen opslagen bij vrienden en we reizen nu door Spanje en Portugal om eens hier en daar te experimenteren hoe het is om in andere streken te wonen.
Deze zomer waren we in Belgie op vakantie en bezochten we vrienden en dan praat je er onvermijdelijk over met je vrienden.
Meestal gaat het dan zo van: " geweldig wat jullie doen, ooit ga ik dat ook doen, in Spanje wonen!"
En dan denk ik bij mezelf "Je mag dat wel willen maar ik denk niet dat je er aan toe gaat komen!"
Je ziet dat aan hun woord gebruik. "Ooit" is code voor "nooit". Je ziet alle excuses voorbij komen:
"Ach ja, ik moet natuurlijk wachten op mijn zoon/dochter, die moeten de school afmaken!" (ze zijn nog maar 6 jaar... dus hebben ze vlotjes 6 tot 12 jaar respijt, geweldig excuus)
Of een ander geweldig excuus is, "ja maar ik moet mijn carriere hier opgeven". (Alhoewel ze ongelukkig zijn op het werk...)
Maar als die excuses wegvallen, je hebt genoeg geld, geen verantwoordelijkheden meer, misschien heb je zelfs een goeie slag geslagen met je crypto investeringen en heb je het idee, "ik kan eindelijk mijn dromen waarmaken"
Dan nog zullen velen er niet aan toekomen om die dromen waar te maken
Is je verlangen naar verandering groter dan je angst voor verandering?
Velen hebben echt wel een groot verlangen om "in het buitenland te gaan wonen" maar zullen helaas nooit actie ondernemen.
Want daar komt het op neer... als alle excuses op zijn... je hebt genoeg geld, je kinderen zijn afgestudeerd of willen mee naar het buitenland, je vrouw is ook aan boord met het idee... dan moet je willen actie ondernemen.
En das niet makkelijk!
Het is veel gemakkelijker om door te gaan met de routine van je leventje in Belgie of Nederland, iedere dag 2-3 uur in je auto zitten om naar je baan te rijden. Een baan die je eigenlijk best koud laat, moesten ze je het geld zo geven zou je niet meer opdagen...
Om terug te komen op de titel: Je leven veranderen ... gaat dat wel?
Natuurlijk gaat dat! Maar iedere verandering die groot genoeg is om het waard te zijn zal ook een zekere angst veroorzaken!
Voor velen komt dat moment waar de "pijn" van het routine leventje te groot word, meestal door een levens gebeurtenis zoals een dood in de familie, een scheiding, ontslag,... dat het makkelijker is om te "ontsnappen" dan om te blijven.
Ik denk dat dit de verkeerde redenen zijn om zo een project te starten.
Als je zolang wacht om die ambitie waar te maken kan het een grote teleurstelling worden!
Je angst overwinnen door je leven te projecteren in de toekomst: schrijf het op!
In de plaats van te wachten op een grote dramatische gebeurtenis in je leven om te veranderen, denk ik dat het een grotere hulp is om een denk oefening te doen.
Stel je voor 10 jaar in de toekomst, en probeer je voor te stellen hoe je leven er logischer wijze gaat uitzien als alles hetzelfde blijft gaan zoals je huidige situatie. Denk je dat je gelukkig zal zijn? Gaat het beter worden of slechter?
Het belangrijkste van deze oefening is dat je het MOET opschrijven.
Er is iets magisch met dingen op te schrijven (kijk naar het self-authoring experiment op de Erasmus universiteit : https://www.selfauthoring.com/about.html )
Dit lijkt een domme oefening, maar velen doen dit de facto met hun leven: ze zijn niet gelukkig en hun huidige pad zal hun leven ook niet verbeteren maar zien het niet onder ogen. Het is veel gemakkelijker om dag tot dag, weekend tot weekend maand tot maand te leven zonder die eindbestemming onder ogen te zien. Als je je toekomstige leven opschrijft, dan moet je een paar dingen onder ogen zien. Want logisch gezien, zullen de huidige beslissingen in je leven waarschijnlijk niet leiden tot je dromen gerealiseerd te zien.
En voor je het weet ben je effectief 10 jaar verder, en dan vraag je je af "Is dit alles?"
Je hebt zo een moment nodig voor je daadwerkelijk actie kan ondernemen.
Het is best om zo een moment zelf te kiezen dan dat het je door levensgebeurtenissen opgedrongen word!
Heb 12 jaar in Frankrijk gewoond en door omstandigheden (waarover ik hier niet wil uitweiden) nu iets meer dan een jaar terug.
Helemaal eens met je: mensen weten altijd 1001 redenen (smoesjes) te verzinnen om niet de stap te maken.
Als ik morgen weer een nieuwe uitdaging zie ergens buiten NL zat ik gisteren al in de auto op weg er naartoe.
Ik denk het als je de stap al eens gezet hebt, het allemaal veel makkelijker kijkt.
Mijn eerste trip was een Erasmus uitwisseling van 3 maanden. Heb ik heel veel van geleerd en daarna was wonen in het buitenland meer vanzelfsprekend... Veel mensen laten zich remmen door hun angst van het ontbekende. Ik denk dat het beste is in kleinere experimenten te doen voor een grote sprong te wagen.
Mooi geschreven, ik hen ook in verschillende landen gewoond, Curaçao, Zwitserland, Luxemburg, België, Italië....
Heb zelf in Colombia gewoont, en net zoals @smasssh wil ik hier niet over uitweiden, prachtig land overigens.
Maar ik denk dat het grote probleem voor de meeste Belgen/Nederlanders is dat we bepaalde zekerheden achter ons moeten laten. En dat brengt vragen en angst met zich mee. Je kent het wel "wat als ik zonder werk val?" of " wat als ik ziek ben?" of "wat als de relatie mislukt". Dan nog te zwijgen over de familiebanden.
Moet je echt een wagen kopen met 4 deuren als je als ouder kinderloos koppel toe ben aan een nieuwe? Alleen maar omdat er misschien ooit eens iemand zal meerijden? Denk in de eerste plaats aan je eigen geluk, en dat heeft niets te maken met egoïsme.
Het opschrijven heb ik nooit gedaan, maar dat lijkt mij een hele goede methode.
Ik ben "moeten" terugkomen, maar ik heb nooit een probleem gehad met die beslissing, niet toen, niet nu.
Hopelijk lezen meerdere potentiële expats dit, en kunnen ze beter en sneller beslissen.
De zekerheden van weleer lijken mij meer en meer ondermijnd te worden. Je kan je leven niet meer bouwen op aannames die gaan stoppen te werken. Bv pensioen; eer ik er aan toekom, 37 jaar voor de huidige criteria die zonder twijfel opgetrokken worden tegen dan, denk ik niet dat er nog zoiets bestaat, de demografie kan het allemaal niet blijven betalen uiteindelijk. Vooropgesteld natuurlijk dat werk zoals we dat nu kennen überhaupt nog zal bestaan...
Idd onze "zekerheden" zijn niet zo zeker meer. Mijn pensioen is al wel in zicht, het zal niet royaal zijn maar wel voldoende om een mooi bestaan te hebben...buiten België.
Congratulations @the-traveller! You have completed some achievement on Steemit and have been rewarded with new badge(s) :
Award for the number of posts published
Click on any badge to view your own Board of Honor on SteemitBoard.
For more information about SteemitBoard, click here
If you no longer want to receive notifications, reply to this comment with the word
STOP
Wij zijn ongeveer drie jaar geleden naar Spanje verhuist en gaan nooit meer terug. Veel relaxter, beter klimaat en over het algemeen gewoon een veel beter leven.
Natuurlijk heeft het met name bij mij enige tijd geduurd voor ik de beslissing nam, maar toen het zover was was het ook snel gebeurt.
juist je antwoord gezien! De reply vlaggetjes werken niet meer blijkbaar.
Waar in Spanje woon je? Ik woon sinds 4 jaar in Valencia (alhoewel we nu een tijdje de baan opgetrokkken zijn...)
Sorry, was een paar dagen druk met iets anders.
Wij wonen in de buurt van Benidorm. Gelukkig niet in Benidorm zelf, maar als we willen zitten we binnen 10 minuten in de gekte, maar zijn we er ook zo weer uit.
De oorspronkelijke reden was onder andere mijn vrouw haar gezondheid. In Nederland kroop ze bijna door het huis als het vochtig was, daar hebben we hier geen last meer van.
Zelfs als het een paar dagen vochtig is, en koud, dan voelt ze dat veel minder dan in Nederland.
En natuurlijk is het leven hier een stuk relaxter, het was een hele goede keuze om hierheen te gaan.
Ja, . ik noem mezelf ook een klimaatvluchteling . Belgisch klimaat is beslist niet voor mij :)
good post!!!
Congratulations @the-traveller! You have completed some achievement on Steemit and have been rewarded with new badge(s) :
Award for the number of upvotes
Click on any badge to view your own Board of Honor on SteemitBoard.
For more information about SteemitBoard, click here
If you no longer want to receive notifications, reply to this comment with the word
STOP