Her Fotoğrafın Hikayesi Vardır

Çocukluğumun geçtiği yerler Bileciğin bir köyü olan Köprücek. Ne kadar şehrin içinde insanlarla iç içe yaşasak da hiç bir yer vermiyor buranın verdiği huzuru. Yaş ilerledikçe uzaklaşıyoruz ait olduğumuz yerlerden, özlüyoruz sürekli eskileri hep eskilerden bahsediyoruz ama hiç eskisi gibi olmuyoruz, olamıyoruz, olmak istemiyoruz belki ama hep eskileri özlüyoruz.
Nereye ait hissediyorsa insan orada olmalı, şartlar diyoruz. Şartlar bunu gerektirdi, kimin şartı neyin şartı bilmeden uymaya çalıyoruz bir şeylere. Kendi şartımızı kendimiz oluşturamıyoruz. Üşeniyoruz belki hazır birileri bir şeyler çıkarmış, uyuyoruz ister istemez.
Ama bir gün öleceğiz unutmamak gerek, güzel yaşamak gerek.

Fotoğraf ne kadar güzel görünse de çevre kirliliği her yerde, çöpleri derelere atıyoruz, çevremizi korumuyoruz. Daha sonra yine biz şikayet ediyoruz çevre kirliliği diye, kendimizi kendimize şikayet ediyoruz. Dünya bize iyi katlanıyor..