Bardzo ciężko było mi cokolwiek zmienić żyjąc w Polsce. Za granicą też pierwsze lata niełatwe, ale z czasem udało mi się dojść do 3.5/3.5 (dni pracy/dni wolne). Czas wolny przeznaczam na profesjonalizację moich pasji, edukację, rodzinę.

Nikt z nas nie żyje w krajach ekstremalnie ubogich, ale model życia w kapitalizmie finansowym zakłada całkowite zajęcie naszego czasu przez dwie rzeczy: pozyskiwanie produktów korporacji (człowiek jako "profesjonalista") i "korzystanie" z produktów korporacji (człowiek jako "klient"). Czas wydawania - tzw. czas wolny - jest jednocześnie czasem wpajania nam, że potrzebujemy owych produktów.

Ciekawym buntem przeciw temu jest minimalizm, ograniczenie wydawania do realnego minimum, wbrew modelowi "klienta", bezkrytycznie akceptującego pomysły speców od marketingu. Nadal można znaleźć sens po staremu, w religii - np. w chrześcijaństwie pod warstwą zarabiania-wydawania mamy głębszy poziom uczestnictwa w tzw. historii Zbawienia i głównie w tych kategoriach probujemy siebie widzieć. Jako ateista pokładam duże nadzieje w opisach historii świata z ogromenj perspektywy (tzw. Big History"), gdzie człowiek jest częścią Kosmosu i ewolucji życia. Mam nadzieję, że z czasem w ich ramach pojawi się jakiś sens dla homo sapiens....

I wreszcie: Steemit jako społeczność i gospodarka zarazem może być dla nas szansą na wyrwanie się z modelu korporacyjnego. Jeśli tego nie popsujemy. Niestety, banki, rządy i korporacje już się poorientowały, że blockchain to taki komunizm XXI wieku, coś co ma potencjał Wielkiej Zmiany. Trwa już akcja przejmowania ideowego blockchains, być może także akcja wykupywania nas, zablokowania przez licencje i przepisy prawne.

Niestety, nie widzę na Steemit wielkich indywidualności, liderów i pisarzy zarazem, ktorzy by walczyli o ideę "społeczności blockchain" w głównych mediach, w polityce, "w "realu"... Być może tacy liderzy pojawią się zbyt późno, kiedy banki już sprzedadzą "klientom" jakąś protezę naszej rewolucji...