Do Słońca

O Ty! Co rownie z nędzniałym
Jak i bogatym przyświecasz!

Ty zawsze w sercu zwątpiałym
Swym przyiściem nadzieie wzniecasz.

Smutnym iest wszystko bez Ciebie,
Bez Ciebie wszystko umiera,

Gdy zaiaśnieiesz na Niebie,
Swiat cały blask swoy przybiera.

Przez Ciebie wonieią Kwiaty,
Ty liściem umaiasz Drzewa,

Ty stroisz Łąki w bławaty,
Przez Ciebie Owoc doyźrzewa.

Przed Tobą powstaią Kłosy,
Wita Cię Ptastwo przez pienia,

Zewsząd się wznoszą odgłosy,
Ze iesteś życiem stworzenia.

Świat się cieszy twą ozdobą,
Dobroczyńcą Cię mianuie,

Lecz: skoro ieszcze nad tobą
Wyźsza się Istność znayduie!

Uproś! Niech oney promienie,
Oświecą Ludzkie ciemnoty.

Niech zbrodnie kryią się w Cienie.
Niech same iaśnieią Cnoty.

---

MAGAZYN WESOŁYCH I MORALNYCH ZABAW
CZYLI ZBIOR GŁADKICH WIERSZOW, DOWCIPNYCH POWIESCI, ZARTOW, ANEGDOTOW, ARYI, PIESNI SWIATOWYCH I INNYCH CIEKAWYCH WYDARZENIOW
W Wilnie 1812 Roku.

---

Tekst w domenie publicznej.

---