Filozofia dla każdego

Cześć, witam, ahoj!

Mam na imię Marcin, jestem absolwentem Instytutu Filozofii Uniwersytetu Warszawskiego i obecnie pracuję w międzynarodowej korporacji zajmującej się szeroko pojętym handlem i usługami. Dołączyłem do społeczności steemit z dwóch powodów: po pierwsze chciałbym promować "filozofowanie" i udowodnić, że może być to zajęcie nad wyraz ciekawe i rozwijające. Uważam, że dojrzałe i odpowiedzialne społeczeństwo jest celem, do którego powinniśmy wszyscy dążyć, a filozofia jako nauka o mądrości z całą pewnością pomaga ten cel realizować (w przeciwieństwie do np. mediów, które dla zysku są gotowe naród ogłupić). Drugim powodem jest nuda w pracy i chęć zarobienia kilku groszy na dodatkową kawę ;) 

Wszystkie wpisy postaram się pisać zwięźle i prostym językiem, tak aby można było przeczytać o różnych koncepcjach filozoficznych, paradoksach czy dylematach podczas śniadania lub przed snem. Dodatkowo będę unikał (a jeśli mi się to nie uda, to proszę wytknąć mi to w komentarzu!) opowiadania się po jakiejkolwiek ze stron. Ciągłe pytania o naturę rzeczy czy ich wartość często rodzą konflikt pomiędzy różnymi obozami, lecz moim zadaniem jest tylko przedstawić racje obu stron i pozwolić czytelnikowi samemu wybrać tę, którą uzna za najlepszą - tym razem uzbrojony w idee tworzone przez najbardziej światłe umysły w historii. 

Skoro już przedstawiłem siebie i swój pomysł na tego bloga czas zrobić to samo z jego główną bohaterką. Zatem:

Czym jest filozofia?

Otóż filozofia to kolekcja pojęć i postaw, oraz metod, które prowadzą do ich odkrycia. Podobnie jak w przypadku matematyki, nasze zadanie jest wtórne gdyż nie tyle tworzymy co raczej odkrywamy pewne prawa i zależności a następnie opisujemy je za pomocą usystematyzowanego aparatu pojęciowego. Należy jednak podkreślić, że tutaj podobieństwa się  kończą, ponieważ filozofia nigdy nie będzie nauką gdyż jest to  niemożliwe ze względu na obiekt jej zainteresowań, sposób jej uprawiania  oraz - w większości przypadków - brak możliwości koroborowania  tworzonych w jej imieniu tez. O ile każdy (trzeźwy) matematyk zgodzi się  co do koncepcji "2+2=4" o tyle nie każdy (nawet niekoniecznie trzeźwy)  filozof zgodzi się na deterministyczne podejście w sprawie ludzkiego  losu.

Nie rozumiem.

Nie szkodzi, ważne że jesteś tego świadomy. Już w starożytności sam Sokrates powtarzał: "Oîda oudén eidṓs" co tłumaczy się jako: "wiem, że nic nie wiem". Uważał on  bowiem, że wiedza jest gwarantem etycznego postępowania. Jeśli zatem  postanowisz coś z tym swoim niezrozumieniem zrobić (nawet niekoniecznie  przy pomocy mojego bloga, chociaż nie ukrywam, że byłoby miło ;)) to w  ten sposób zrobisz kolejny krok w swoim rozwoju moralności. To czy  będzie to krok we właściwą stronę to już osobna kwestia, którą również  się zajmiemy w ramach aksjologi. 

 Co to jest aksjologia? Miało być o filozofii! 

Aksjologia to nic innego jak dział filozofii. Tak jak matematyka ma kilka różnych segmentów (algebra,  trygonometria, logika itp.) tak w ramach filozofii  również jesteśmy w stanie wydzielić pewne obszary zainteresowań. Co  prawda nie istnieje jeden powszechnie akceptowany podział, jednak można  wydzielić 3 główne filary: 

• metafizyka - w ramach, której poruszymy kwestie związane z ontologią  (człowiek, byt, rzeczywistość, konieczność) i teologią (szeroko  rozumiany bóg/bogowie i jego/ich relacje ze światem)
• epistemologia - głównie teoria poznania, czyli natura rzeczy, rzeczywistość, pojmowanie jej przez istoty itp. 
• aksjologia - najgorętszy dział, gdyż dotyka spraw trudnych i ważnych dla każdej żywej istoty, tj. etyka, moralność,  system wartości itd.

 Ale po co mi to? Ja wiem co jest dobre a co złe i co istnieje a co nie. 

Oczywiście,  że wiesz, jednak idę o zakład, że czasami napotykasz w swoim życiu  problem, który potrzebujesz skonsultować z mężem, żoną, mamą, tatą czy  przyjaciółmi. Poznanie opinii i punktu widzenia osób postronnych jest  dobrym rozwiązaniem i zalecaną praktyką. Ja proponuję Ci, aby do grona  Twoich doradców dołączyły najtęższe umysły jakie nosiła ta planeta: Sokrates, Hegel, Platon, Kant, Nietzsche, Diogenes, Hume i wielu wielu  innych. Nie musisz postępować według ich rad, jednak chyba warto ich  chociaż wysłuchać, prawda?

Cieszę się jeżeli udało mi się Cię zainteresować i powrócisz na karty  tego bloga ponownie. Jeżeli jednak uznałeś ten wpis za niepotrzebny lub  nudny i nie planujesz kontynuować jego lektury, ba! uważasz, że  filozofia sama w sobie jest zbędna i powoduje tylko piętrzenie pytań, to  mimo wszystko również jestem zadowolony. Dlaczego? Bo mimowolnie  zacząłeś filozofować, gdyż musiałeś zadecydować, że czytanie o martwych  ludziach i ich żywych ideach jest ważniejsze od np. zrobienia sobie  kanapki. A w ten sposób wszedłeś z butami w aksjologię gdyż porównałeś  ze sobą dwie wartości (filozofia vs kanapka) i ich pozycję w Twojej  prywatnej hierarchii wartości. Oczywiście sam fakt, że kanapka znajduje się wyżej wcale  nie musi być zły... ale aby to wytłumaczyć należałoby sięgnąć po etykę  (dobro-zło) a to znowu filozofowanie... czyli dokładnie to, co wcześniej  uznałeś, że niepotrzebne. Paradoks? Och, i znowu... 

W następnym odcinku: Bóg, dobro i ich źródło, czyli co się stanie gdy zadasz trudne pytanie Sokratesowi.

Źródła:

1) http://www.historiasztuki.com.pl/NOWA/21-00-00-FILOZOFIA.php
2) https://www.pexels.com