[Polish] Karkonosze zimą - informacje, wycieczki piesze, zdjęcia

Karkonosze (cz. Krkonoše, ang. Giant Mountains) to polsko-czeskie pasmo górskie o powierzchni 650 kilometrów kwadratowych. Jego najwyższym szczytem jest Śnieżka, która wznosi się na wysokość 1603 metrów nad poziomem morza. Jako iż takie wysokości nie są najwyższym alpinistycznym wyzwaniem dla przeciętnego piechura, a wielkość terenu pozwala przebierać w ścieżkach i szlakach, jest to jedno z przyjemniejszych miejsc rekreacyjnych zarówno w Polsce, jak i w Czechach. Co ciekawe, jak większość Polaków zapewne wie, góry przecinają oba te kraje w taki sposób, że wspomniana Śnieżka jest przecięta granicą dokładnie na szczycie, a część budynków znajdujących się na niej, znajduje się po stronie polskiej, a część po stronie czeskiej tuż obok siebie (będzie to widać na jednym ze zdjęć poniżej). Oczywiście granicę polsko-czeską można swobodnie przekraczać w dowolnym miejscu gór.

W tym wpisie chciałbym zaprezentować wybrane zdjęcia z kilku moich zimowych wypraw w te góry. Jako iż nie jestem profesjonalnym alpinistą (zapewne większość z czytelników też nie), podoba mi się, że góry te można pokonywać bez większych przeszkód także zimą. Oczywiście wymaga to jakiejś podstawowej formy fizycznej i przygotowania na zmiany pogody, ale długotrwały trening nie jest potrzebny. Śnieg w Karkonoszach na wyższych wysokościach jest niemalże pewny w grudniu, styczniu i lutym. Daje to doskonałą okazję na zdjęcia drzew pokrytych śniegiem, zamarzniętych strumyków, śniegu naniesionego przez wiatr na znaki i pnie drzew, itp. Jest to pole do doskonalenia swoich umiejętności w posługiwaniu się aparatem, szczególnie że warunki oświetleniowe mogą zmienić się błyskawicznie (np. przez zmianę grubości warstwy chmur, ich wysokości, czy przez mgłę). Ustawienie balansu bieli tak, aby śnieg był idealnie biały, nie da tu zazwyczaj najlepszych rezultatów, choć wydaje się oczywiste. W niektórych przypadkach śnieg ma lekko błękitnawy odcień lub ciemniejszą, żółtawą poświatę (odbijanie światła od strony drzew, bezpośrednio z czystego błękitnego nieba, albo np. rozproszonego we mgle). Te różnice w kolorze śniegu są widoczne gołym okiem i nie są tylko niedoskonałością sprzętu fotograficznego. Trudno jednak uchwycić je na zdjęciu w rzetelny sposób. Poprawne ustawienie jasności i kontrastu także może czasem być kłopotliwe przez wysoki kontrast śniegu z resztą sceny, a spora część scen nie nadaje się do fotografii HDR (np. gałęzie ruszające się na wietrze lub padający śnieg sprawi, że na zdjęciach HDR pojawią się "duchy" lub będą one rozmazane).

Zazwyczaj jeśli zatrzymałeś(-aś) się lub mieszkasz w promieniu 200 km od Karkonoszy możesz zaplanować jednodniową zimową wycieczkę w góry samochodem, o ile wyruszysz wcześnie rano. Będą potrzebne oczywiście zimowe opony i znalezienie parkingu gdzieś nieopodal początku szlaku po polskiej lub czeskiej stronie gór. Warto zwrócić uwagę, że odległości w górach na oznaczeniach po stronie polskiej podawane są jako liczba godzin/minut ciągłego marszu do osiągnięcia danego celu, a po czeskiej odległości są podane w kilometrach. Zawsze należy uprzednio zaplanować swoją trasę i zabrać papierową mapę na wypadek, gdyby urządzenia elektroniczne zawiodły. Potrzebne na taką wycieczkę będą też jakieś kanapki (mimo iż schroniska oferują sprzedaż skromnych ciepłych posiłków), być może kawałek czegoś słodkiego na wypadek niespodziewanej utraty sił. Można rozważyć też termos z herbatą, bo standardowa butelka z wodą szybko schłodzi się do lodowatej temperatury. Innym niezbędnym wyposażeniem jest latarka. Każdy wybierający się w góry powinien ją mieć dla siebie (nie jedną na grupę). Słońce zimą zachodzi około godziny 15-16. Szlaki nie są oświetlone. Nie będziesz w stanie wrócić do samochodu bez latarki.

Inne przydatne rzeczy na taką wycieczkę to telefon komórkowy (w niektórych miejscach będzie problem ze znalezieniem zasięgu, ale generalnie jakieś pokrycie siecią jest), wodoodporna kurtka, dodatkowa czapka, rękawiczki i sweter na wypadek gdyby nagle zrobiło się zimniej lub bardziej mokro niż można było się spodziewać. Prywatnie zabieram często także mały nóż, na wypadek gdybym musiał coś przeciąć i zapalniczkę na jakieś ekstremalne sytuacje (nigdy jej jeszcze nie użyłem). Raki są miłym dodatkiem zazwyczaj tylko jeśli planujesz podejście na szczyt Śnieżki. Droga na nią z obu stron może być śliska (z jednej strony oblodzona, a z drugiej osuwający się, śliski śnieg spowalniający wędrówkę). Na inne szlaki wystarczą wysokie, wygodne buty. Osobiście używam butów z jednego płata skóry ze względu na wodoodporność i oddychające stopy, acz nie musi być to wcale but skórzany. Warto sprawdzić prognozę temperatury poprzedniego dnia, aby dobrać ubiór. Zazwyczaj będzie to między +5 a -15 stopni w zależności od przejściowych warunków i wysokości nad poziomem morza.

Po osiągnięciu pewnej wysokości liczba drzew dramatycznie spada. Większość grani i szczytów porasta wyłącznie niska roślinność, która zimą jest w całości pokryta śniegiem.

Tak Śnieżka wygląda zimą:

Kilka panoramicznych zdjęć z widokiem z sąsiednich gór na koniec:

Wszystkie te zdjęcia wykonałem samodzielnie kompaktowym aparatem Panasonic. Mam nadzieję, że któreś się spodobały i życzę powodzenia we własnych wędrówkach. :)