"Litwa - obyczaje i zwyczaje": Wesele (cz. IV)
Nazajutrz nowopoślubiona para wyjeżdża do domu pana młodego i zabiera z sobą całą ruchomość młodej, zamkniętą w kufrach lub kubłach zwanych wożtuwéj 132). Biorąc z domu ruchomość, krewni niby jéj bronią, i za to nowozamężna musi ich opłacać podarunkami. Przed samym wyjazdem młoda usiada na progu i płacze, czasem prawdziwie, czasem udając tylko, a kobiety śpiewają:
Ko siedi seseli, ko rimaj?
Ko ludi jaunoi, ko rimaj?
Ar ne tawa jaunas dineles?
Ar ne tawa rutu wajnikielis?
po polsku
Czego siedzisz siostrzyczko, czego płaczesz?
Czego się smucisz młoda! czego płaczesz?
Czyż nie twoje młode dni?
Czy nie twój ruciany wianeczek?
Młoda (odpowiada)
Jejb yr muna jaunas dineles,
Jejb yr muna rutu wajnikielis,
Gajłu wuna szirdeléj, gajłu,
Gajłu muna matusze palikti.
po polsku.
Choć i moje młode dni,
Choć i mój ruciany wianek,
Żal mi w sercu, żal,
żal mojej matki zostawić 133).
Kobiety
Ko siedi seseli, ko rimaj?
Ho ludi jaunoi! ko rimaj?
Ar ne tawe jaunas dineles?
Ar ne tawa auksa żidalis?
Młoda.
Jejb yr muna jaunas dineles,
Jejb yr muna auksa żidelis,
Gajłu muna szirdeléj, gajłu,
Gajłu muna tetusz palikti.
Kobiety
Ko siedi seseli, ko rimaj?
Ko ludi jaunoi! ko rimaj?
Ar ne tawa jaunas dineles?
Ar ne tawa margas skrineles?
Młoda
Jejb yr muna jaunas dineles,
Jejb yr muna margoses skrineles,
Gajłu muna szirdeléj, gajłu,
Gajtu muna sesele palikti.
Kobiety
Ko siedi seseli, ko rimaj?
Ko ludi jaunoi! ko rimaj?
Ar ne tawa jaunas dineles?
Ar ne tawa płonoses drobeles?
Młoda
Jejb yr muna jaunas dineles,
Jejb yr muna płonoses drobeles,
Gajtu muna szirdeléj, gajłu,
Gajtu muna broleli palikti.
Kobiety
Ko siedi seseli, ko rimaj?
Ko ludi jaunoi? ko rimaj?
Ar ne tawa jaunas dineles?
Ar ne tawa szitas ritelis.
Młoda
Jejb yr muna jaunas dineles,
Jejb yr muna szitas ritelis,
Gaunas dienas palidiejau,
Yr mun jaunaj pagajłeja.
O kur musu seseli siedieja,
O kur musu jaunoi rimoja,
Ten iszdiga bałtu lelijeli,
Aszaruźiu żenuźi ne kieli.
Iszejn musu seseli isz darża,
Isinesza wajnikieli rankoj,
Wajnikieli, żalukieli muna,
Ar tu ejsi su munimi draugie?
Asz paprates su tawimi ejti,
Asz paprates kielużi kielauti,
Paus muni szaurisis wiejelis,
Pawis muna żalijéj łapeléj.
po polsku
Czego siedzisz siostrzyczko, czego płaczesz?
Czego się smucisz młoda! czego płaczesz?
Czyż nie twoje młode dni?
Czyż nie twój pierścień złoty?
–Choć i moje młode dni,
Choć i mój pierścień złoty,
Żal mi w sercu, żal,
Żal ojca zostawić.–
Czego siedzisz siostrzyczko, czego płaczesz?
Czego się smucisz młoda! czego płaczesz?
Czyż nie twoje młode dni?
Czyż nie twoje pstre skrzyneczki?
–Choć i moje młode dni,
Choć i moje pstre skrzyneczki,
Żal mi w sercu, żal,
Żal mi siostrę zostawić.–
Czego siedzisz siostrzyczko, czego płaczesz?
Czego się smucisz młoda! czego płaczesz?
Czyż nie twoje młode dni?
Czyż nie twoje cieńkie płótna?
–Choć i moje młode dni,
Choć i moje cieńkie płótna,
Żal mi w sercu, żal,
Żal mi brata zostawić.–
Czego siedzisz siostrzyczko, czego płaczesz?
Czego się smucisz młoda! czego płaczesz?
Czyż nie twoje młode dni?
Czyż nie twój dzisiejszy ranek?
–Choć i moje młode dni,
Choć i mój dzisiejszy ranek;
Młode dni me pożegnałam,
I mnie młodą już odżałowali.–
Gdzie nasza siostra siedziała,
Gdzie nasza młoda płakała,
Tam wyrosła biała lilija,
A łez ziemia nie podniosła.
Wychodzi nasza siostra z ogródka,
Wynosi wianek w ręku;
Wianeczku, zielony mój,
Czy ty pójdziesz ze mną razem?
Ja przywykłem iść z tobą razem,
Przywykłem drogi z tobą odbywać,
Zawieje na mnie wiatr z północy,
Zwiędną moje zielone listki.
/132/ Wożtuwis, jest to kubeł opatrzony zamczystą pokrywą. W nim pospolicie każda dziewica składa całą swoję bieliznę, płótna, ręczniki, chustki i tym podobne rzeczy. I to właśnie u litewskich wieśniaków zowie się Krajtis jaunosis, młodéj składanie, od wyrazu Krauti, składać.
/133/ Żeby nie powtarzać ciągle co kobiety a co sama młoda śpiéwają, i naprzemian nie kłaść tłómaczenia na polskie, całą pieśń oryginalną umieszczamy naprzód, a potém przekład.
Poprzednia część: Wesele (cz. III)