Słowo na weekend

Już w środku tygodnia na profilu leśnej stajni pojawiła się informacja o weekendowych jazdach i wiedziałem, że w sobotę i niedzielę w południe będą organizowane moje upragnione wyjazdy w teren. Szybka rezerwacja i dziś od wcześnie rana pognałem do stajni, żeby nacieszyć się towarzystwem koni i przygotować do jazdy w terenie. Pogoda wietrzna, Słońce pokazało się kilka razy ale w cieniu lasu ręce marzły. Od ostatnich ćwiczeń wojskowych dla rezerwistów trzymam w szafie dwie pary wojskowych dresów. Może to zbyt szumna nazwa ponieważ to zwykłe, prosto skrojone polarowe spodnie i bluza w nieciekawym zielonym kolorze, które moja kobieta już dawno najchętniej wyrzuciłaby do kontenera z rzeczami dla PCK. Dla mnie to jednak najlepsze łachy termiczne w teren. Są lekkie, cienkie, ciepłe i bez żalu mogę je ubrudzić w stajni a piorą się bez problemu. Dziś doskonale dały sobie radę jako warstwa pośrednia pod grubszy polar, który zabrałem do lasu. Na padoku Aria dobierała się do pędów trawy za ogrodzeniem. Nigdy bym nie przypuszczał, że koń może być prawdziwym mistrzem jogi ale czegóż nie robi się z łakomstwa. :)

Młodzież podrosła i prezentuje się coraz bardziej okazale. Źrebaki są ciekawskie i już w pełni samodzielne, oddalają się coraz dalej od matek ale wracają co jakiś czas na karmienie. Patrząc na ich wzajemne zaczepki i próby absorbowania uwagi starszych koni mam wrażenie, że powoli zaczynają szukać swojej pozycji w stadzie.

W terenie było niesamowicie, konie chętnie szły szybkim kłusem przez jesienny las. Może to przez to ostre, zimne powietrze i wiatr, który je ewidentnie pobudzał. Warto było czekać tydzień by przeżyć tych kilka ekscytujących chwil w siodle.

Teren nieubłaganie weryfikuje wszystko to czego uczę się jeżdżąc w zastępie po padoku, dosiad, komunikacja z koniem, manewry zatrzymania, skrętu oraz płynnej zmiany kroku konia. Każda lekcja na padoku ma swoje przełożenie na pracę z koniem w terenie. Im więcej wynosi się z technicznych jazd tym większa później swoboda i przyjemność z jazdy w terenie. Im dłużej jeżdżę tym bardziej utwierdzam się w przekonaniu, że to najtrudniejsza rzecz jakiej przyszło mi jak dotąd uczyć się w życiu.