MINI-KURS JASNOWIDZENIA - Skojarzeniowe Spostrzeganie Pozazmysłowe (SSPZ) - Cz. 6

„Gdybym miał cały dzień na ścięcie dużego drzewa, to spędziłbym większość tego dnia na ostrzeniu siekiery.” - Abraham Lincoln

W dotychczasowych częściach kursu dokonaliśmy przeglądu subiektywnych doznań płynących z poszczególnych narządów zmysłów. Przekonaliśmy się również, że w różnych sytuacjach, w zależności od tego czy nasze wyobrażenia dotyczyły wspomnień (czas przeszły), czasu teraźniejszego albo wyobrażeń (np. czas przyszły), doświadczamy różnych sub-modalności, które mogą być charakterystyczne dla danego kontekstu (np. przyjemne a nieprzyjemne wspomnienie, coś ważnego w przeciwieństwie do czegoś nieważnego, przeszłe albo przyszłe wydarzenie, itp.).

W dzisiejszej części zajmiemy się natomiast innym zjawiskiem występującym w naszym umyśle, które w języku angielskim nosi nazwę „mental noise”, a my je nazwiemy po polsku szumem mentalnym. Zdefiniujemy szum mentalny za psychologiem Sridharem Narayananem jako „stały dialog w umyśle, składający się z nielogicznych i nieuporządkowanych myśli, lęków, obaw i kilku innych zmiennych. Jest to zatem stały wewnętrzny dialog, który czasem trwa niemal nieprzerwanie i utrudnia koncentrację wywołując w ten sposób zakłócenia naszych wzorców myślowych, i doprowadzając do rozproszenia naszej uwagi”. [1]

Problem szumu mentalnego jest dostrzegany wszędzie tam, gdzie mamy do czynienie z koniecznością osiągnięcia konkretnego celu krótkoterminowego w sportach wyczynowych, grach komputerowych, strzelaniu, jasnowidzeniu, intencjonalnej psychokinezie, itp. Włącza się wtedy często nasza pamięć poprzednich błędów, a także mogą powstać u nas obawy i lęki, że nie osiągniemy celu i się skompromitujemy. To z kolei prowadzi do wspomnianego już rozproszenia uwagi i utraty koncentracji, a nawet to reakcji stresowej, przez co pewne części mózgu zostają zaangażowane w tę aktywność i nie mogą w tym samym czasie pełnić innych funkcji. Zgodnie z tak zwaną „Teorią Szumu Mentalnego” doktora psychologii Vincenta Covello zjawiska te mogą zmniejszyć zdolność mózgu do uchwycenia i przeanalizowania komunikacji aż o osiemdziesiąt procent! [1] Rozmaite obrazy, wewnętrzne głosy i doznania mogą pojawiać się nawet wtedy gdy jesteśmy zrelaksowani i spokojni, dlatego jest niezwykle ważne, aby wypracować sobie różne strategie pomagające nam uporać się z tym problemem.

Strategia jaką przedstawimy w niniejszej części kursu to rozpoznanie stanu szumu mentalnego i identyfikacja jego cech charakterystycznych. Należy więc sobie w pierwszym rzędzie przypomnieć odpowiednią sytuację z przeszłości i dokonać analizy sub-modalności w tym doświadczeniu. Następnie tę samą analizę będziemy przeprowadzać przez cały tydzień w czasie rzeczywistym, zwracając uwagę na myśli, obrazy, odczucia i różne nieoczekiwane „myślokształty” pojawiające się w naszej świadomości podczas codziennych czynności. W ćwiczeniu tym należy niejako wydzielić część uwagi i obserwować swoje myśli jednocześnie uświadamiając sobie jakiego typu sub-modalności w nich występują. Możemy odpowiedzieć sobie na nastepujące pytania:

1. Czy występują u nas jakieś powtarzające się myśli albo muzyka tak jakby były odtwarzane z jakiegoś nagrania?
2. Czy w kółko rozpamiętujemy jakieś wydarzenia z przeszłości?
3. Czy pojawiają się w naszej świadomości migawki, że stanie się coś złego?
4. Czy ciągle analizujemy własne postępowanie albo postępowanie innych?
5. Czy mamy tendencję do marzeń podczas dnia co sprawia, że rzadko jesteśmy tu i teraz?
6. Czy natrętnie prowadzimy wewnętrzny monolog albo dialogi z innymi osobami?
7. Czy wciąż odczuwamy jakieś charakterystyczne doznania jak np. swędzenie w pewnej okolicy, ucisk, utrudnienie oddychania, przejściowy ból w danym miejscu itp.?
8. Czy towarzyszą nam często jakieś określone uczucia (smutek, lęk, gniew, radość itp.)?

Samopoznanie jest w kursie jasnowidzenia niezwykle ważne, bo będziemy musieli w przyszłości podejmować decyzję, czy dane uczucie, dźwięk albo obraz pochodzi z naszego umysłu czy jest elementem spostrzegania pozazmysłowego. Ponadto należy zwrócić baczną uwagę na to jak otoczenie wpływa na powstawanie w nas różnych myśli i obrazów, głosów lub uczuć.

1. Czy dany przedmiot, miejsce albo zapach wywołuje u nas jakieś skojarzenia albo wspomnienia?
2. Czy osoby z którymi przebywamy przypominają nam kogoś? Jakie pojawiają się u nas w tym momencie obrazy i głosy wewnętrzne?
3. Czy nasz obecny tok myślowy powstał zupełnie spontanicznie czy jest efektem jakiegoś doświadczenia moment wcześniej?
4. Czy widzimy jakieś efekty świetlne w naszym polu widzenia których inni nie widzą albo czy słyszymy coś czego inni nie słyszą (np. dzwonienie w uszach, szum, puls itp.)? Czy zostały one czymś wywołane na przykład patrzeniem na słońce albo nagłym hałasem, czy też powstały spontanicznie?
5. Czy po wejściu do jakiegoś pomieszczenia albo na jakiś teren nagle odczuwamy określone uczucie? Czy powstają wtedy u nas różne skojarzenia?

Aby gromadzić wiedzę na temat naszego wewnętrznego życia w sposób usystematyzowany powinniśmy założyć od tej pory Dziennik Jasnowidza i zapisywać w nim nasze spostrzeżenia dotyczące powyższych pytań. Mamy teraz bowiem do opracowania i zapamiętania wiele zmiennych, które określają jakość i kształt naszej wewnętrznej rzeczywistości!

To już wszystko w dzisiejszej części kursu. Autor zachęca do częstego powtarzania ćwiczeń, zapisywania rezultatów ćwiczeń w Dzienniku Jasnowidza i budowania pozytywnego nastawienia do naszych zdolności parapsychicznych. Poprzednie części tego kursu można znaleźć w następujących linkach:

MINI-KURS JASNOWIDZENIA - Skojarzeniowe Spostrzeganie Pozazmysłowe (SSPZ) – Cz. 1
MINI-KURS JASNOWIDZENIA - Skojarzeniowe Spostrzeganie Pozazmysłowe (SSPZ) – Cz. 2
MINI-KURS JASNOWIDZENIA - Skojarzeniowe Spostrzeganie Pozazmysłowe (SSPZ) – Cz. 3
MINI-KURS JASNOWIDZENIA - Skojarzeniowe Spostrzeganie Pozazmysłowe (SSPZ) – Cz. 4
MINI-KURS JASNOWIDZENIA - Skojarzeniowe Spostrzeganie Pozazmysłowe (SSPZ) – Cz. 5

Autor kursu nie gwarantuje, że osoby wykonujące zalecane ćwiczenia osiągną skuteczne umiejętności SSPZ. Kurs służy wyłącznie celom edukacyjnym i rozrywkowym umożliwiając rozwijanie współpracy w zespole i sugerując nowe sposoby na relaks i spędzanie wolnego czasu. Ponadto wszystkie elementy kursu przeznaczone są wyłącznie dla osób zdrowych fizycznie i psychicznie, a jego publikacja nie pretenduje do rangi publikacji naukowej, i nie jest formą porady psychologicznej albo medycznej, lub formą terapii.

Literatura:
[1] Narayanan Sridhar, Ahmed Shahin, Effect of Mental Noise on Sports Performance, International Journal of Physical Education, Sports and Health 2014; 1(2): 17-19
[2] Russell Targ, Keith Harary, The Mind Race, Villard Books 1984
[3] Keith Harary, Psi As Nature, European Journal of Parapsychology, Vol. 4, No. 3, November 1982
[4] Will MacDonald, Richard Bandler, An Insider's Guide to Sub-Modalities, Meta Publications 1988