Wydaje mi się, że sednem potępienia chciwości, co lepiej widać chyba w NT jest to, że wiąże się ona z przywiązaniem do dóbr materialnych i z stawianiem ich na pierwszym miejscu. I właśnie to jest podstawą gospodarki zarówno socjalistycznej jak i liberalnej. Priorytet dóbr materialnych. Przy gospodarce kapitalistycznej chodzi o to żeby każdy jeden chciał posiadać jak najwięcej. Takie pragnie bowiem napędza rynek który może produkować coraz więcej, a kapitał krążyć. Postawa o której mówisz, ta hojność, nie sprzyja krążeniu kapitału. Dla gospodarki kapitalistycznej najlepiej jeśli każdy byłby w stanie kupować, ale żeby widział różnice między nim, a nielicznymi bogatymi i jeszcze bardziej z wyglądającymi z ekranów czy gazeta mega bogaczymi nie mówiąc o skrytych w swych wieżach najbogatszymi. Jeśli Ci bogaci dzielili by się gremialnie swoimi dobrami, zanikła by potrzeba wyścigu szczurów, a więc podstawy nowoczesnego niewolnictwa które jest podstawą współczesnego kapitalizmu.

Podsumowując, nawet jeśli ta utopijna wizja bogacza byłaby możliwa do wcielenia na większą skalę, to nie byłby to już kapitalizm ;) Solidaryzm?
A w ogóle to myślę że to też nie jest właściwa pobudka no i bardzo zdradliwa. Myślę że najlepiej traktować pracę z szacunkiem, wykonywać ją jak najlepiej, ale nigdy dla pieniędzy, nawet dla pieniędzy jako środka do czynienia dobra. Dobra materialne traktować jako tymczasowe dary i nie martwić się o nie.
Podobał mi się element gospodarki średniowiecznej pod nazwą Cechów. Gdzie ważny był kunszt, profesjonalizm, sztuka wykonywania jakiejś pracy, wytwarzania przedmiotu, a nie to ile i za ile i z jakim zyskiem uda się coś sprzedać....

Posted using Partiko Android