นักกีฬาขี้แพ้? Athlete loser

สวัสดีเพื่อนนะค้าบ วันนี้ผมจะมาเล่าประสบการณ์
ตอนที่ไปแข่งขัน. กีฬา กรีฑา และแมทที่ ได้เข้าระดับประเทศค้าบ

ต้องบอกเลยว่าผม ฝึกซ้อมตั้งแต่ ป.6
ครั้งแรกที่ผมแข่ง ผมแพ้! และแพ้ และแพ้! ยับครับ
ท้อไม่บอกเลยว่า ไม่เลยครับ เพราะผมได้แข่งกับ
คนที่ ฝึกฝนมานานแล้ว และเค้าซ้อมหนักกว่าผม

แมพนี้ 800 เมตร ผมก็แพ้ เพราะ **คนที่ผมแข่งด้วย บางคนติดทีมชาติ บางคนเป็นนักกีฬาอาเซียนแล้ว!! ** ก็คงไม่แปลกที่ เด็กใหม่อย่างผมจะ ชนะพวกที่ฝึกฝน แบบเค้า. การจะได้ติดระดับประเทศนั้น ก็คือคุณเก่ง วิ่งติด ตัดตัวติด ต้องที่ 1.!

ผมเริ่ม ซ้อมอย่างหนัก หนักถึงบางครั้งกลับ มา กอดแม่ พร้อมน้ำตาไหล บางครั้ง กลับมาก็สลบ คาพื้น ยังไม่ถึงเตียง ผมเป็นคนที่โค้ช ให้ฝึกหนัก ที่สุด ในทีมกับเพื่อน ผช อีกคน!

เนี้ย ทีมผม ครับ❤ และ จนกระทั่ง ผม เข้า ม.1
ประมาณ ช่วงเดือน ตุลาคม มีการแข่งขัน ที่
วังน้ำเย็น จ.สระแก้ว!! ผมแข่ง 800 ม. (พ)
และ 4x100(ที่2) 4x400(3) รอบ รองชนะเลิศ
และ ทั้ง 2 การแข่งขัน นี้ก็ชนะรอบชิงชนะเลิศ
พวกผม กับเพื่อนได้เข้าระดับประเทศ
แต่ผม ยังทำไม่เต็มที่อ่ะสิ ผมเลยคิดว่า ครั้งหน้าต้องทำให้ดีที่สุด แต่ยังไงก็ไม่ชนะนะครับ เพราะไประดับประเทศ เจอแต่ทีมโหดๆ วิ่งดีมาก!

และแล้วก็มาเข้าสู่การแข่งขันระดับปะเทศ!!

วินาที ที่ผมแซง ทีมโคราช ทางโค้ง 300ม.!)
บอกเลยว่าผมได้รับคำชม จากเพื่อนๆดีมาก
แต่...พอ ผมเข้าเส้นชัย ผมทรุดเลยครับ หมดแรง 400 ม. ผมอัดตลอด บอกเลยว่า เหนื่อยสุดๆ
ต้องเอาคนมาแบก จากนั้น ผมก็อ้วกครับ555

ก็ยาวเกินไแแล้วเดว ผมพอแค่นี้ก่อนนะครับ
ก็ขอบคุณทุกคนที่มาอ่านเนาะ
ฝากกดโหวตกดฟอลให้ผมด้วยค้าบ
ขอบคุณ the succuse ที่ทำใก้รู้จักกับ steemit