ယေန. ဖတ္မိတဲ့စာ

=====================

ခရီးသည္ေတြရဲ႕အသက္ကိုေလ်ာ္ေၾကးေပးရင္
ၿပီးမယ္ဆိုၿပီးမွန္ကြဲလို႔ကြင္းကိုျပန္ဆင္းရလို႔
ကုန္က်တဲ့စရိတ္ေၾကာင့္ေလယာဥ္မႈးမွာအျပစ္ရွိတယ္လို႔
သတ္မွတ္ၾကတဲ့အုပ္ခ်ဳပ္မႈစနစ္ဟာဝမ္းနည္းစရာပဲ။

ကိုယ့္ေၾကာင့္မဟုတ္ပဲ system error ေၾကာင့္
ျဖစ္ရတဲ့အျဖစ္တြက္ကိုယ့္မွာအျပစ္ရွိတယ္ဆို
တရားမွ်တမႈဆိုတာဘယ္မွာလဲ။

ေလယာဥ္မွန္ကြဲႀကီးနဲ႔ျပန္ေမာင္းလာရေအာင္
Super Man ေတြမွမဟုတ္ၾကပဲ…
ခရီးသည္ေတြကေရာ…ျပန္လိုက္ၾကမယ္ထင္လို႔လား။

ကားေမွာက္ရင္ရထားတိုက္ရင္သေဘၤာျမဳပ္ရင္
လူအေကာင္လိုက္ခ်က္ျခင္းျပန္သၿဂႋဳလ္ခြင့္ရွိတယ္
ေလယာဥ္ဆိုတာပ်က္က်ရင္အစအနျပန္ရဖို႔
ၾကာရွည္ခက္ခဲတဲ့အထဲကေလယာဥ္ေမာင္းတဲ့သူေတြရဲ႕
လက္ထဲအစအနမေပ်ာက္ေရးတို႔အေရးပဲ။

ေလယာဥ္မွန္ကြဲရက္နဲ႔ရန္ကုန္ထိေမာင္းရမယ္ဆိုၿပီး
ကုန္က်စရိတ္ေတြတြက္ခ်က္ေနတာ
ဉာဏ္တံုးသူေတြရဲ႕အေရးမပါတဲ့ဆံုးျဖတ္ခ်က္။

လူ႔အသက္ထက္အေရးႀကီးတာ
ေလေႀကာင္းလုိင္းပုိင္ရွင္သူေဌးအားရဖို႔လား
ခရီးသည္ ၄၂ ေယာက္အတြက္
ကိုယ္က်ဳိးစြန္႔လႊတ္ဖို႔ထိုက္တန္ရဲ႕လား။

ေနာက္ဒီလိုအျဖစ္မ်ိဳးအတြက္
ေရြးခ်ယ္ခြင့္ရွားပါးလာေအာင္လုပ္ၾကတာမ်ိဳး
သူရဲေကာင္းမွတ္တမ္းဝင္စရာလိုလို႔လား။

ေသခ်င္ေသ…ရွင္ခ်င္ရွင္
အဓိက…ကိုယ့္အလုပ္မထိခိုက္ဖို႔
ဒါဆိုကိုယ္ေတြေလယာဥ္စီးၿပီးခရီးထြက္ဖို႔
အသက္ေတြသာဖက္နဲ႔ထုပ္ထားၾကေပေတာ့ပဲ။

ပံုစံခြက္ေတြနဲ႔အုပ္ခ်ဳပ္မင္းမူေနၾကသူေတြ
မ်က္လံုးေတြလည္းဖြင့္ၾကပါ…နားေတြလည္းစြင့္ၾကပါ
အမွန္ကိုမျမင္ႏိုင္တဲ့အတၱမိုးတိမ္ေတြၿဖိဳခ်လိုက္ၾကပါ
လူ႔အသက္ထက္အေရးႀကီးတာဘာမွမရွိဘူး
လူ႔အသက္ထက္တန္ဖိုးႀကီးတာဘာမွမရွိဘူး…လို႔
သူ႔ရဲ႕သတၱိနဲ႔ယွဥ္တဲ့ဆံုးျဖတ္ခ်က္နဲ႔
ေလယာဥ္မႈးႀကီးကမီးေမာင္းထိုးျပလိုက္တာပဲ……

ဒါေပမယ့္ ေနာက္ဆုံးမွာေတာ့

အခုေတာ့ မွားတယ္တဲ့ ဘာမွားမွန္းေတာ့
ကြ်န္ေတာ္လည္းမသိပါဘူး
ကြ်န္ေတာ့္ကိုရာထူးခ်လိုက္ပါၿပီ။

ခရီးသည္ေတြရဲ႕အသက္က Captainေတြရဲ႕
လက္ထဲမွာမရွိေတာ့ပါ။ စားပြဲမွာထိုင္ေနသူေတြရဲ႕
လက္ထဲေရာက္သြားၿပီ။ တဲ့
( ေလယာဥ္မွဴးႀကီးၿမင့္ေဇာ္ဦး )