สวัสดีค่ะเพื่อนๆ Steemit ที่รักทุกท่าน

สบายกันดีมั้ยคะ วันนี้กลับมาอย่างเพ้อๆ นิดหน่อยค่ะ เป็นผลข้างเคียงจากการทำงานแล้วไม่ได้อย่างใจค่ะ เลยนั่งตั้งคำถามตัวเองแล้วก็อยากมาเล่าให้เพื่อนๆ ในนี้ฟังกัน

คนเราทำงานนอกจากต้องการผลตอบแทนแล้ว เราต้องการอะไรจากงานอีก?

ความก้าวหน้า
การเป็นที่ยอมรับ
หรือว่าทำเพื่อเติมเต็มความฝันของตัวเอง

การทำงานประจำ

มีข้อดีคือการทำให้เรามีรายได้ที่แน่นอน มีความมั่นคงในชีวิตระดับหนึ่ง มีทรัพย์สิน เงินทอง ความสะดวกสบาย แต่ถ้าเราไม่ได้เติมไฟในการทำงานให้ตัวเองบ้าง เราก็จะทำงานไปวันๆ ไม่มีแรงบันดาลใจใดๆ ดังนั้นในชีวิตคนเรา จึงควรแบ่งเวลาทำงานอื่นที่รักด้วย

การทำงานอื่นที่รัก

นอกเหนืองานประจำจะทำให้เรามีชีวิตชีวาที่ได้ทำตามความฝัน ได้ทำในสิ่งที่ใจรัก ในกรณีของตัวเองคือการได้ทำงานเขียนบทละคร

แต่หลายครั้งเราเหนื่อยเกินไป เพราะด้วยนิสัยส่วนตัว อยากจะทำให้ดีที่สุดไม่ว่าจะงานประจำ หรือว่างานอื่นๆ แต่ด้วยหลายปัจจัยที่เราควบคุมไม่ได้ งานที่เราตั้งใจทำกลับมีผลลัพธ์ออกมาไม่ได้อย่างใจเรา

ทางเลือกของเรามีอยู่แค่จะอยู่กับมันต่อไปอย่างเป็นทุกข์
หรือเดินจากไปอย่างมีความสุข

เวลานี้ตัดสินใจแล้วว่าจะเดินออกไปจากงานเขียนบทละครที่รับอยู่ในตอนนี้ ระหว่างนี้กำลังแนะแนวทางให้คนใหม่ที่มาแทนอยู่ค่ะ ถ้าเค้าทำได้เมื่อไหร่ก็จะได้หยุด

ละครที่เขียนเป็นเรื่องชีวิตของการพลัดพราก ความเศร้าหมอง การถูกทำร้าย การทรยศหักหลัง ความอิจฉาริษยา ประเด็นเหล่านี้ก็มาจากชีวิตจริงของมนุษย์เรานั่นแหละ แต่การที่ต้องวนเวียนเขียนมันตลอดเวลา ซ้ำไปซ้ำมามันทำให้ รู้สึกเบื่อและหดหู่อยู่เหมือนกัน

นอกจากนี้การรับงานต่อเนื่อง ทำให้เราไม่ได้ออกไปใช้ชีวิตอย่างที่เคยเป็น นั่งหน้าคอมพิวเตอร์ตอนทำงานออฟฟิศ กลับบ้านมาก็มานั่งอยู่หน้าคอมพิวเตอร์อีกและมีกำหนดที่จะต้องส่งบทให้ทันทุกสัปดาห์ ถ้าเราทำไม่ทัน คนทั้งกองถ่ายก็จะไม่มีบทในการถ่ายทำ

และถ้าขืนเป็นแบบนี้ไปเรื่อยๆ อีกไม่นานสุขภาพอาจจะย่ำแย่ เงินที่ได้มาคงไม่พอกับค่ารักษาพยาบาล ถ้าเกิดว่าเป็นอะไรไป

พูดอย่างนี้ไม่ได้จะบอกว่าการเป็นคนเขียนบทได้เงินน้อยนะคะ ที่จริงก็เป็นรายได้ที่ดีอยู่ค่ะ ยกเว้น ที่ทำอยู่ตอนนี้ อย่างที่เคยเล่าไปว่ารับเขียนในราคาที่น้อยกว่าเดิม 4 เท่า แต่เพราะเป็นคนที่เชื่อในการเดินตามความฝันค่ะ...ได้เงินเท่าไรไม่สำคัญขอแค่ได้ทำสิ่งที่เราอยากทำ อยากเขียนเรื่องที่จรรโลงสังคม ให้ข้อคิด

แต่ว่าอุดมการณ์มันยากที่จะชนะโจทย์ทางการตลาดที่ต้องการให้เขียนฉากรุนแรง ฉากข่มขืน ปล้น ฆ่า ตบตี ด้วยเหตุผลที่ว่าสิ่งเหล่านี้ผู้ชมชื่นชอบ

ไม่ใช่ความผิดของเจ้าของเงินที่จ้างงานเรา เราเข้าใจเค้าด้วยซ้ำ
แต่ตัวเราเองถ้าทำใจไม่ได้ก็ยุติบทบาทของตัวเองก็เท่านั้น

ถึงตอนนี้เลยได้คิดว่า การเดินตามความฝันเป็นสิ่งที่เราทุกคนควรทำ แต่ควรเผื่อใจรับความผิดหวังจากปัจจัยที่เราควบคุมไม่ได้ไว้ด้วยค่ะ

ชีวิตเรามีเรื่องให้เรียนรู้ทุกวัน โดยเฉพาะอย่างยิ่ง...
การเรียนรู้จากคน...ไม่ว่าจะดีหรือร้าย ก็สอนให้เราโตขึ้น
ความผิดหวัง...สอนให้เราเรียนรู้ว่าไม่ควรจะคาดหวัง
โลกนี้ไม่มีใครได้อะไรอย่างใจไปหมดทุกอย่าง
แต่เชื่อเสมอว่าทุกอย่างที่เกิดขึ้นย่อมมีเหตุผลของตัวมันเอง

Love
C