Selfie Photography Contest Thai Community, #Ulog/1 หมูน้อยนับตังค์หลานยาย

❤❤❤สวัสดีค่ะเพื่อนๆ Steemains ที่น่ารักทุกคน❤❤❤
นับวันยิ่งผูกพันธ์ ยิ่งติดกันขึ้นทุกวันล่ะ ไม่ใช่หลานติดยายนะ แต่เป็นยายเองที่ติดหลาน ไปไหนไปกันยายหลาน ด้วยความไร้เดียงสาของเด็กน้อยช่างน่ารักไปหมดทุกอย่าง เป็นบุญเหลือเกินที่หมูน้อยนับตังค์เลี้ยงง่าย อารมณ์ดี คุยเก่งเสียด้วยสิคะ

นึกถึงวันที่ได้รับโทรศัพท์จากพ่อของลูก
เขา:: คุณคุยกับลูกหน่อย ให้ลูกกลับบ้าน
เรา :: กลับทำไมยังไม่ปิดเทอม แล้วอีกสองเดือนต้องฝึกงานนี่นา
คุณ:: ไม่รู้รึไงว่าอีกสองอาทิตย์ลูกจะคลอดแล้ว อยากให้มาคลอดที่นี่
...
...
ช๊อคสิคะ วินาทีนั้นมันบอกไม่ถูก อีกสองอาทิตย์ลูกจะคลอด ลูกไปท้องตอนไหน กับใคร เราก้อวีดิโอคอลคุยกันทุกอาทิตย์ ทำไมดูไม่ออกเลยสักนิด แค่ดูว่าอ้วนขื้น สิวเยอะจัง ทักลูกไปแบบนั้น ลูกก็บอกเรียนทำอาหารฝรั่ง ทำเอง กินเอง เลยอ้วน สิวเลยเยอะเพราะอาหารฝรั่ง ณ เวลานั้นเราเชื่อลูกทุกอย่างแม้จะตะหงิดๆแต่ด้วยมั่นใจว่าเราสอนลูกมาดี ลูกต้องไม่ทำอะไรที่จะทำให้ตัวเองเดือดร้อน อนิจจา!! แม่หมูผู้โง่เขลา ความรักลูกมันบังตา ปิดใจให้เชื่อในสิ่งที่อยากเชื่อเท่านั้น น้ำตามันมาจากไหนไม่รู้ ร้องไห้เป็นวรรคเป็นเวร ทั้งเสียใจ ทั้งผิดหวัง ทั้งโทษตัวเองว่าเพราะเราเองใช่ไหม ไม่อดทนพอ ครอบครัวแตกแยกลูกขาดความอบอุ่น จนต้องแสวงหาความรักความอบอุ่นจากคนอื่น

ความหวัง ความฝันของคนเป็นแม่ อยากเห็นลูกน้อยเติบโตขึ้นมามีชีวิตที่สวยงาม พยายามทุกวิถีทาง ปกป้อง ป้องกันทุกหนทางที่จะนำลูกไปสู่ความทุกข์ ความคิดจมทุกข์ คิดวนไปไปวนมา ว่าจะทำอย่างไรต่อจากนี้ไป สองวันเด็มๆคิดวนๆอยู่ที่เติม จะตัดแม่ตัดลูก จะด่าจะทอ จะฟูมจะฟาย มันก็ไม่มีอะไรดีขึ้นหรอก เอาวะ เรื่องมันก็ขึ้นแล้ว แก้ไขอะไรไม่ได้แล้ว ทางเดียวที่ทำได้ คือยอมรับมัน คิดในแง่ดี อย่างน้อยลูกก็ยังมีความเป็นคน มีจิตใจดีงามที่ไม่ฆ่าลูกในท้องเหมือนที่เห็นตามข่าว ลูกแค่ทำผิดพลาดในชีวิต โทรหาเจ้าตัวแสบ
เรา ::เฟิน...มีอะไรอยากบอกแม่ไหม
ลูก :: อะไรคะ แม่
เรา :: แม่ถามว่า มีอะไรที่แม่ยังไม่รู้และเฟินอยากบอกแม่ไหม
ลูก :: ไม่นี่คะ ไม่มีอะไร
เรา :: จะให้ฉันพูดก่อน หรือเธอจะพูดก่อน ถ้าฉันพูดก่อน แปลว่าจากนี้ไปอย่ามาเรียกฉันว่าแม่
ลูก :: เฟินกลัวแม่เสียใจ เฟินไม่อยากให้แม่ร้องไห้อีก
เรา :: คิดดี พูดได้ดี แล้วทำไมทำตามที่คิด ที่พูดล่ะ ตอนนี้มันยิ่งกว่าคำว่าเสียใจนะเฟิน แต่ช่างมันเถอะแม่เสียใจ เดี๋ยวมันก็ดีขึ้น แต่จากนี้ไปชีวิตเธอจะไม่มีวันเหมือนเดิมอีกแล้ว
ลูก :: แม่...เฟินผิดไปแล้ว เฟินมารู้ว่าท้องก็ห้าเดือนแล้ว
เรา :: อือออ... แล้วจะเอายังไงกะชีวิตต่อไปล่ะ เรื่องเรียนว่าไง วางแผนไว้ยังไง เรื่องลูก เรื่องอนาคตต่อจากนี้ ใช่ว่าแม่ให้อภัยเธอนะ เธอทำผิด ผิดผี ผิดประเพณี แม่ยังไม่ยอมรับเรื่องนี้ แต่เด็กที่กำลังจะเกิดเขาบริสุทธิ์ เขาไม่ผิดอะไร ฉะนั้นแม่ยอมรับเขาว่าเป็นหลาน ส่วนเธอกับแฟนเธอพร้อมเมื่อไหร่ค่อยมาทำพิธีตามประเพณี เข้าใจนะ
...
ลูกสาวตัวน้อยของแม่หายไปแล้ว ตลอดกาลแล้วสินะ
...

ไม่รู้หรอกนะคะว่าที่ทำไปมันผิดหรือถูก คิดเพียงว่าหากลูกพึ่งคนเป็นแม่ไม่ได้ ลูกจะหันไปพึ่งใครได้ ลูกน่ะเราเลี้ยงเขาได้แค่ตัวเท่านั้น และเราไม่ใช่เจ้าของชีวิตลูก ชีวิตเขาเป็นของเขา เขามีสิทธิ์ที่จะใช้ชีวิต จะดีจะร้าย จะทุกข์จะสุขก็ชีวิตเขา ผิดหรือถูกเอาอะไรมาตัดสิน เขาเพียงแค่ไม่ได้ทำตามเส้นทางที่เราวางไว้ให้เขาเท่านั้นเอง แม่หมูคิดอย่างนี้แหละค่ะ ถึงทำใจได้ และในวันนี้ เจ้าแสบใหญ่กลับไปเรียนต่อให้จบ ทั้งเรียนด้วย ทำงานไปด้วย เพราะต้องรับผิดชอบค่านม ค่าใช้จ่ายของเจ้าตัวเล็ก แม่หมูคงไม่ใจร้ายเกินไปนะคะ ที่อยากให้เขารู้จักรับผิดชอบในสิ่งที่เขาสร้างขึ้น ให้เป็นบทเรียนของเขา

ชีวิตจริงมันได้สวยงามเหมือนในนวนิยาย อันนี้แม่หมูก็รู้ วันวานมันผ่านไปแล้วความสุขหรือความทุกข์มันก็เป็นเรื่องของเมื่อวาน แก้ไขอะไรไม่ได้ ส่วนพรุ่งนี้เป็นเรื่องของอนาคตที่ยังมาไม่ถึง เราจะทุกข์กับสิ่งที่ยังมาไม่ถึงทำไม ขอแค่วันนี้มีความสุขก็พอแล้ว

ในความพลาดผิดในชีวิตของยายและแม่ของหนู ทำให้เราได้นางฟ้าตัวน้อยมาเสกมนต์วิเศษขับไล่ความหม่นมืดของชีวิต ขับไล่ความทุกข์ สร้างรอยยิ้มให้กับทุกคนในบ้าน หมูน้อยนับตังค์มาช่วยให้ยายลืมทุกข์ ลืมเครียดไปได้ชงัดนัก
ขอขอบคุณ เพื่อนๆทุกคน ที่ติดตาม เรื่องราว
ขอบคุณทุกคะแนนโหวต + คอมเม้นท์ และกำลังใจที่มีให้กัน
แม่หมูขอบคุณค่ะ @Maemoo