Chapter XX : A normal Insanity, PARADOX.
"เราล้วนแล้วแต่เป็นสีที่ไม่เหมือนกัน เป็นอะไรบางอย่างที่มีเอกลักษณ์"
)
ความไม่ปกติคือความปกติ
ในโลกที่มีความหลากหลายใบนี้
เราล้วนแล้วแต่เป็นสีที่ไม่เหมือนกัน
เป็นอะไรบางอย่างที่มีเอกลักษณ์
การหมุนวนของสถานการณ์ต่างๆ
ไม่อาจทำให้เรื่องราวผิดเพี้ยน
มีแต่ใจของคนเท่านั้น
ที่ไม่สามารถยอมรับ
และกล่าวโทษความไม่ปกติ
โดยที่เราอาจจะขาดความเข้าใจ
ว่าโลกเรานั้นเป็นอย่างที่มันเป็น
หรือลวงด้วยสิ่งที่ใจเราอยากให้เป็น
พลิกหัวใจของเราใหม่
เรียนรู้ที่จะรับแรงกระแทก
แล้วปล่อยให้มันเป็นไป
อย่างปกติ
ทุกสิ่งอย่างล้วนแล้วปกติ
ด้วยรักและเคารพ
แสน (Stephan)
The cat is so cute!