เรื่องราวชีวิตตอน"ชีวิตแห่งท้องทุ่ง"

ใช้ชีวิตต่อไปในทุ่งกว้าง
ทำทุกอย่างสู้ต่อไปให้ถึงฝัน
แม้เหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้าต้องฝ่าฟัน
เพื่อให้ถึงปลายฝันที่ฉันรอ

สวัสดีค่ะเพื่อนๆ หลังจากที่ฉันคลอดลูกคนที่2แล้ว ฉันได้พักฟื้นอยู่ที่บ้านแม่ของสามีจนร่างกายแข็งแรง จากนั้นฉัน สามีพร้อมด้วยลูกทั้งสองคน ก็กลับมาใช้ชีวิตอยู่ที่ท้องนาตามเดิม

ทุ่งนาแห่งนี้เป็นบ้านที่น่าอยู่สำหรับฉัน เพราะมันมีแต่ความเงียบสงบ ไม่ต้องวุ่นวายกับใครๆ ลืมตาขึ้นมาก็ได้สูดเอาอากาศบริสุทธิ์ ได้ยินเสียงนกกา...ส่งเสียงร้องและบินออกจากรังเพื่อไปหาอาหาร ดูๆแล้วมันช่างเหมือนกับคนเสียจริงๆ มันต้องดิ้นรนหาอาหารเพื่อประทังชีวิต ตกตอนเย็นมันก็บินกลับสู่รังนอนเหมือนกับชีวิตของคนฉันใดก็ฉันนั้น...

หลังจากที่เราปักดำเสร็จ หน้าที่หลักของเราก็คือไปหาเกี่ยวหญ้าตามคันนาให้ควายกิน เพราะที่นาจะถูกปักดำไปหมด จะเหลือไว้เฉพาะที่ดอนสำหรับผูกควายตอนกลางคืน หรือไม่ก็ผูกไว้ในคอกเท่านั้น เมื่อควายคอยรับใช้เรา คราดไถนาให้เรา ทีนี้ก็มาถึงหน้าที่ของเราที่จะต้องดูแลเขาบ้าง เราได้เคียวคนละอันพร้อมด้วยถุงปุ๋ยสำหรับใส่หญ้า โดยคุณปู่จะทำหน้าที่ดูแลหลานทั้งสอง เราจะหาเกี่ยวหญ้าตามคันนา เมื่อเราเกี่ยวหญ้าได้พอสมควรแล้ว เราก็จะเอาหญ้าใส่ถุงปุ๋ยแบกใส่บ่านำมาให้ควายกิน เสร็จแล้วเราก็อาบน้ำ พักผ่อน นอนบนเถียงนาชมความงามของต้นข้าวที่เขียวขจีและมีน้ำขังเต็มไปทั่วท้องทุ่ง ยามเมื่อลมพัดมา ใบข้าวก็จะลู่ไปตามลม ซึ่งเป็นภาพที่สวยงามมาก ยามได้มองแล้วทำให้ชาวนาอย่างเรามีความสุขเหลือเกิน

ตอนบ่ายแดดอ่อนๆ สามีจะใช้จอบไปขุดหาไส้เดือนเพื่อนำมาใส่เบ็ดได้ปลาบ้าง กบบ้าง กับข้าวจึงไม่จำเป็นต้องซื้อ บางวันเราก็จะไปเก็บหน่อไม้บนภู(ภูเขา) เมื่อได้หน่อไม้มา ฉันก็จะคัดเอาหน่อเล็กๆต้ม ส่วนหน่อที่โตขึ้นมาหน่อยก็นำไปเผา และอีกส่วนหนึ่งก็จะนำไปสับเป็นชิ้นเล็กๆทำหน่อไม้ดองเอาไว้กินนานๆได้ ซึ่งเป็นการถนอมอาหารอีกอย่างหนึ่งของคนชนบท

ช่วงข้าวเขียวจะเป็นช่วงที่มีน้ำหลาก ซึ่งแถวบ้านฉันจะเรียกว่า"น้ำมาก" น้ำจะไหลอยู่ตลอดเวลาจนคันนาขาด สามีจะนำผ้าดางเขียวไปดักปลาตามคันนาที่ขาดเพราะปลาจะไหลมาตามน้ำ ซึ่งบ้านฉันเรียกว่า"ต่ง" ปลาที่ได้จะมีทั้งปลาเล็กและปลาใหญ่ เราจะไปดูต่งในตอนเช้า ซึ่งบ้านฉันเรียกว่า"ไปยามต่ง"ซึ่งการไปยามต่งแต่ละครั้งจะได้ปลาเยอะมาก ถ้าน้ำไม่หยุดไหล เราก็จะไปยามต่งทุกเช้า พอได้ปลามา ฉันจะแบ่งไว้ทำกับข้าว ส่วนที่เหลือก็จะทำปลาร้า ในแต่ละปีจะได้ปลาร้าประมาณ2-3ไห พูดถึงเรื่องอาหารแล้ว แทบจะไม่ได้ซื้ออะไรเลย จะได้ซื้อบ้างก็เห็นจะเป็นเกลือและผงชูรส

พอถึงช่วงที่ข้าวออกรวงและเม็ดข้าวออกสีเหลือง สามีก็จะใชัจอบคัดน้ำออกจากนา เพื่อเตรียมไว้รอเก็บเกี่ยวข้าว พื้นที่ตรงไหนเป็นที่ราบต่ำ น้ำก็จะขัง ทีนี้ปลาก็จะไปรวมตัวกันอยู่ที่นั่น ซึ่งบ้านฉันเรียกว่า"ปลาข่อน" เวลาไปหาปลาข่อน ฉันจะเอาสวิงและคุไปด้วย ฉันจะใช้สวิงช้อนหรือไม่ก็ใช้มืองมปลาในน้ำ ซึ่งมีน้ำขังไม่เยอะและสามารถมองเห็นตัวปลาได้อีกด้วย

เมื่อถึงเวลาเกี่ยวข้าว ดินก็จะแห้ง ตอนเกี่ยวข้าวเราจะเหยียบตอฟางลงติดพื้นเพื่อวางกำข้าว ช่วงนี้จะมีกบจำศีลหรือแถวบ้านฉันเรียก"กบไง" ซึ่งกบไงนี้มักจะอยู่บริเวณที่กอข้าวล้มทับกัน พอเกี่ยวข้าวออกแล้ว เราก็จะเปิดดูตอฟางข้าวตรงที่ข้าวล้มทับกัน บางครั้งก็เจอกบไงตัวใหญ่มาก ซึ่งบริเวณที่กบอาศัยอยู่จะเป็นดินนูนขึ้น พอเราเอาดินออก กบก็จะอาศัยอยู่ในนั้น ฉันจะชอบเมนูกบมากกว่าปลา เพราะกบจะมีกลิ่นคาวน้อยกว่าปลา เมื่อนำมาใส่เครื่องเทศจะไม่มีกลิ่นคาวเลย

เมื่อเสร็จจากหน้านา เราก็จะสามารถปล่อยควายเลี้ยงได้ตามสบาย ซึ่งช่วงนั้นจะเป็นหน้าแล้ง เราปลูกถั่วบ้าง แตงกวาบ้าง ข้าวโพดบ้าง เมื่อได้รับผลผลิตฉันก็จะนำไปขาย เมื่อได้เงินมา เราก็จะเก็บออมไว้และใช้จ่ายอย่างประหยัดที่สุด

เรื่องราวชีวิตยังไม่จบ โปรดรอติดตามตอนต่อไปนะคะ

ขอขอบคุณทุกๆอัพโหวต คอมเม้นต์และการติดตาม ยินดีเป็นอย่างยิ่งที่ได้รู้จักกับเพื่อนๆทุกคน

Thank you for visiting my post and follow me.
Love you all.