ท้องฟ้าของฉัน

สวัสดีค่ะเพื่อนๆ ที่น่ารักทุกคน 😘😘

วันนี้เป็นภาพท้องฟ้าที่ไร่อีกแล้ว ช่วงเช้าๆ ก่อนจะไปตลาดแวะไปส่งลูกน้องที่ไร่ก่อน เพื่อซ่อมข้าวโพดที่ได้รับความเสียหาย จากฝนที่ไม่ตกตอนที่เริ่มปลูกข้าวโพดใหม่ๆ ทำให้เมล็ดพันธุ์ข้าวโพดที่ปลูกไป ให้ผลผลิตไม่ร้อยเปอร์เซ็น วันนี้ก็เลยต้องมาปลูกซ่อมบริเวณที่ตรงไหนข้าวโพดไม่งอก กะคร่าวๆ ด้วยสายตา ไม่เยอะค่ะ คงซ่อมแค่วันนี้วันเดียวก็คงเสร็จ ปัญหาเรื่องข้าวโพดงอกไม่ได้ร้อยเปอร์เซ็น เป็นปัญหาของเกษตรกรทุกคนค่ะ นอกจากเมล็ดพันธุ์ที่ไม่ดีแล้ว ยังเจอพวกหนูที่เคยมากัดกินเมล็ดพันธุ์ก่อนที่เมล็ดพันธุ์จะงอก หรือฝนไม่ตกระหว่างที่เราปลูกข้าวโพด หรืออีกอย่างเลยคือฝนตก แต่ตกหนักจนชะล้างหน้าดิน ทำให้เมล็ดพันธุ์ข้าวโพดไหลไปตามน้ำ เพราะพื้นที่ส่วนใหญ่ของที่นี่เป็นภูเขา และที่ลาดชัน

บรรยากาศยามเช้าที่นี่สดชื่นมากค่ะ อากาศเย็นสบาย มีหมอกหนาในตอนเช้ายังกับหน้าหนาวไม่ผิดเลยค่ะ ยืนอยู่บนยอดเขาแล้วรู้เหมือนเป็นผู้ยิ่งใหญ่ เมื่อตอนเป็นเด็ก ยุจำได้ว่าวิ่งเล่นไล่จับพี่สาว อยู่บนดอยแบบนี้เลยค่ะ เห็นภาพแบบนี้แล้ว ทำให้นึกถึงวัยเด็กที่สนุกสนานไปกับทุกเรื่อง ไม่มีเรื่องอะไรให้เครียดเหมือนเป็นผู้ใหญ่ ยิ่งอยู่ท่ามกลางขุนเขา ยิ่งมีความรู้สึกอิสระ วิ่งไล่จับ ตะโกนก้องท้องไร่ เป็นอะไรที่สนุกสนานสำหรับเด็กๆ

ลักษณะทางภูมิศาสตร์ของบ้านเรา จะเป็นพื้นที่ลาดชัน ส่วนพื้นที่ราบจะมีน้อย ก็จะใช้พื้นที่ราบที่มีอยู่อันน้อยนิดนี้ปลูกบ้านเรือนอยู่อาศัยกันค่ะ ที่เห็นจากการมองลงไปด้านล่างนั้น เป็นหมู่บ้านเราเอง ชุมชนก็จะกระจุกกันอยู่บริเวณนั้นๆ เพราะนอกนั้นก็จะเป็นภูเขาเสียส่วนใหญ่ ซึ่งชาวบ้านก็ใช้เป็นที่ปลูกพืชผลการเกษตร ดังนั้นเวลาเพาะปลูก หรือเก็บเกี่ยวผลผลิต จะต้องใช้แรงงานคนเป็นเสียส่วนใหญ่ เพราะความลาดชันของภูเขาไม่สามารถใช้เครื่องจักรต่างๆ ได้ดี เพราะฉะนั้นที่นี่แรงงานคนจึงมีความจำเป็นมากๆ และแรงงานส่วนใหญ่ก็มาจากประเทศเพื่อนบ้านเรานั่นเองค่ะ

💝💝สุดท้ายขอบคุณเพื่อนๆ ที่ยังติดตามและกดโหวตให้กันเสมอมา💝💝