ฉันเป็น..นักแปลวางขัน..#Thailand
แม่บ้านวัยวุ่น วุ่นสิจ้ะ ตกงานมาหลายปี หลอกตัวเองว่าสามีเลี้ยง จนโควิดมาขวิดสามี แน่นอน เราต่างก็นอนเกาพุงตบยุงที่บ้าน เงินเก็บอันน้อยนิดมลายหายไป ภาระทั้งคน ทั้งสัตว์เลี้ยง ที่ทำให้เราต้องเอาตัวรอดไปวัน ๆ ด้วยรายได้จากอาชีพอิสระ อิสระมากจนไม่รู้จะทำอะไร? งานไม่มี เงินไม่มา ตามนั้น
ชอบเที่ยว..อันนี้มาก แต่การเที่ยวของเรามีหลายอย่าง ตั้งแต่นอนโรงแรมหรูต่างประเทศ ไม่ไปไหน สบายเกิ้น ยามมีน่ะนะ จนถึงนอนข้างถนน นอนร้านเน็ตมีมาสารพัด ผจญภัยในโลกต่างแดน มันส์ ๆ ก็มี บ้า ๆ ก็เจอ
รักการทำอาหาร อาหารของเราเน้นรสชาติ ไม่เน้นสีสัน งดงาม เอาง่ายเข้าว่า ไม่มีหรอกครบเครื่อง แต่อร่อยนะ บางทีก็มิกซ์แอนด์แมทช์ เปิดตู้ดูเจอไร้มารวม ๆ กันก็สมรมไป กินได้ก็กิน กินไม่ได้ก็ต้องกิน อาหารข้างทาง Street food เป็นชีวิตจิตใจคนยากอย่างเรา แนะนำได้หากอยากลอง
งานนิยายส่วนใหญ่แปลนิยายจีน แต่ถ้าชอบนิยายประเทศอื่นแล้วแปลได้ก็แนะนำมานะ รับแปล ขอแค่รายได้จุนเจือค่าอาหารเลี้ยงปากท้อง ค่าน้ำค่าไฟค่าเน็ต เหอ ๆ
ขี้บ่นมาก ๆ บ่นจนเบื่อ เบื่อจะเลิกบ่นไปเอง แต่ไม่ไร้สาระนะ ว่าแต่ใครจะเห็นสาระในความไร้สาระหรือเปล่า?
สรุปอยากมีเพื่อนเยอะ ๆ เพื่อนที่สนใจคล้ายกัน แชร์อะไรให้กัน มาเล่าสู่กันฟัง
