Bir Mucit ile Mafya Babasının Davranışları Arasındaki Farkı Yaratan Nedir?

Pes etmeye karşı bağışıklık sistemi güçlü insanların bakış açısına sıklıkla verilen örnek, Edison'un kafasındaki naif psikoloğun yorum biçimidir. Ünlü mucit tüm fabrikası yanıp kül olduğunda, "Bütün hatalarımızı da yaktık, artık sıfırdan başlayabiliriz" diyebilmiştir. Bir deneyde defalarca başarısız olduğunda, sonuçsuzluğu "başarıya götürmeyen yolları ellemek" diye adlandırıp, "Her denememde başarısız olmaya götüren bir yol daha buluyorum" demiştir. Edison felsefesine göre, başarısızlığa götüren bütün yollar tükenince geriye sadece başarıya giden yol kalır.

Kendimizi geliştirme sürecinde öğrenmemiz gereken en kritik farkındalık şudur: Başımıza gelen olaylar değil, olayları yorumlama şeklimiz ne hissettiğimizi ve ne yapacağımızı belirler. Aynı durumun iki farklı yorumu insanı çaresizliğe veya başarıya götürebilir. Hayatını kontrol etmek isteyen bir insanın yapması gereken ilk şey, kendi yorum biçiminin nasıl çalıştığını keşfetmek ve onu kontrol altına almaktır. Yorum şeklimiz kaderimizi belirliyorsa, onu kendi haline bırakamayız. Yorum şeklini yönetmek üstün bir yeteneğe değil, konuyla ilgili bilgi sahibi olmaya bağlıdır.

Bir insanı mucit ya da mafya babası yapan, kafasının içindeki yorum biçimidir. Edison'la aynı ülkede benzer dönemde yaşayan ünlü gangster Al Capone, onu mafya babası olmaya götüren akıl yürütme biçimini şöyle açıklamıştı:

"Çocukken her akşam yatmadan önce ve aklıma geldiği her an Tanrı'ya bana bisiklet vermesi için dua ederdim. Bir gün Tanrı'nın çalışma tarzının bu olmadığını anladım. Ertesi gün gittim, kendime yeni bir bisiklet çaldım ve her akşam yatmadan önce Tanrı'ya günahlarımı affetmesi için dua ettim." Kafa için psikoloğumuz her zaman "naif", pozitif, erdemli ve iyimser olmak zorunda değildir. İyi ya da kötü olmasından bağımsız olarak kafanızın içinde en çok tekrarladığımız düşünceye dönüşürüz.

Dünyanın en ilginç olaylarından biri, bir ailenin iki çocuğundan birinin çok başarı diğerinin ise başarısız olmasıdır. Bu çok nadir bir durum da değildir. Bu örnekler, başarının genler ve çevrenin ötesinde bir şeyle, olayları yorumlama biçimimizle bağlantısı olduğunu işaret eder. En başarılı ile en başarısızı aynı genler ve çevre şartlarından çıkaran aileler adeta bir başarı laboratuvarıdır.