Müzikleriyle Mest Eden Film ;Les Choristes/Koro (2004)

Eğitim temalı, bol müzikli, sıcacık bir film önerim var. 2004 yapı Koro filmi dram müzikal türünde. Konusu, Ölü Ozanlar Derneğine yakın. Eğer sevdiyseniz bu filmi de beğeneceğinizi düşünüyorum. Bu da eğitimci öğrenci ilişkisini ele alan filmlerden biri. Fransız – İsveç ortak yapımı bir film . Film hakkında hatırladıklarımı yönetmen ve kasttan başlayarak anlatacağım, ip ucu vermeden sürprizini kaçırmadan yapabilirim umarım. :D

2005 yapımı Koro

Yönetmen; Christophe Barratier müzisyendir. Bu film kendisinin yönettiği ilk uzun metraj filmdir. Yönetmen aynı zamanda Philippe Lopes-Curval ile birlikte senaryoyu yazmıştır. Georges Chaperot’in 1945 ‘te yazdığı Bülbül Yuvası isimli kitaptan uyarlanmıştır Koro. Kitabın sinemaya ilk kez 1946’sinemaya uyarlanmıştır. Bu filmin ismi kitapla aynıdır “Bülbül Yuvası”. Bence filme daha çok yakışıyor bu isim, siz ne düşünüyorsunuz? Filmin müzikleri Bruno Caulois tarafından yapılmış olup, filmi önermemdeki en büyük etkendir. “Vois Sur Ton Chemin” filmin içindeki en etkileyici şarkılardan biridir, bestecinin ise en ünlü eseridir. 11 ödül alan bu film, en iyi orijinal şarkı ve en iyi yabancı film dallarında oscar adayı olmuştur. Filmin kastındaysa bir sürü melek sesli çocuk var. Oyunculukları yetmezmiş gibi sesleriyle beni başka dünyalara götüren bu çocuklardan özellikle soloları söyleyen Jean Baptise Manuier ’den ayrıca bahsetmek gerekir. Okul duvarının köşesinde “La Nuit”yi söylediğinde şaşkınlık içinde izledim sahneyi. Filmdeki tüm şarkıların müthiş olduğunu söylemiş miydim? Tekrar tekrar söylemeye devam edeceğim :D

1946 yapımı Bülbül Yuvası

Kast demiştim, kimler var? Jean-Baptiste Mauiner (Pierre Morhange), Gérard Jugnot (Clément Mathieu), François Berléand (Rachin), Kad Merad (Chabert) ve Maxence Perrin(Pépinot) başlıca oyuncular.
Film 1949 yılında, savaştan sonraki Fransa, bir yatılı erkek ilkokulunda geçer. Dev beton okulun soğuk duvarları gibi öğretmenleri, saldırgan bir idarecisi ve disiplin edilmesi imkânsız denilen öğrencileri vardır. Çoğu kimsesiz ve fakir olan öğrencilerdir. İşsiz müzik öğretmeni Clement Mathieu,Suyun Dibi denilen bu okuldan gelen teklifi kabul eder ve işe başlar. Hepsi birbirinden ilginç olan bu öğrencilere sevgiyle ve saygıyla yaklaşır. Sevginin nasıl bağımlılık yaptığını ve müziğin hayat değiştirdiğini gösterir bize Clement Mathieu… Çocuk kalbi kadar saf ve temiz duygularla doludur film. Gerçekçidir, samimidir, doğaldır. Bu doğallığı etkileyicidir nitekim.
Filmle ilgili ilginç ayrıntıları merak ederseniz öğrendiğim bir kaçı şöyle;
-Yönetmen soloları söyleyecek çocuk oyuncu (Pierre Morhange) rolü için şarkıları gerçek bir çocuk şarkıcı çağırılmasını istemiştir. Rol için çağırılan Jean Baptiste Maunier “Petits Chanteurs de Saint-Marc” isimli çocuk korosunun solistidir. Bu koro ayrıca filmin şarkılarını söyleyen korodur. Filmdeki solo sahnelerinin büyüleyiciliği belki de bundandır.
-Filmin prodüktörlerinden biri, başrol oyuncusu Gérard Jugnot’dır. Film için evini ipotek ettirmiş, kumarda para kazanmış kısacası çok büyük bir taşın altına elini sokmuştur. Sonuç hayal kırıklığı olmamıştır. Filmin yayınlandığı yıl, Fransa’nın en çok kazanan oyuncusu kendisi olmuştur.
-Film aralık ayında geçer ancak çekimler yaz ortasında yapılmıştır. Oyuncuların kışlık kıyafetlerle çektikleri çileyi bir hayal edin. :D
-Filmden sonra melek sesli solist Jean Baptiste Maunier müzik tarzını değiştirmiştir ve melek yüzlü şarkıcı imajından sıyrılmayı amaçlamıştır.
-Maunier’in korodan ayrılmasının bir sebebi de kondüktörle yaşadığı tartışmadır. Saint- Marc korosunun kondüktörü Nicholas Porte “than no one is irreplacible” repliğini sürekli tekrarladığı için aralarında bir tartışma çıkmıştır…
-Filmde çokça hata bulunmuş ama benim tek fark ettiğim, küçük Pierre’in gözleri maviyken, yetişkin Pierre’in gözleri kahverengiydi. :D Çocuğun çok dikkat çeken mavi gözleri var arkadaşlar…
Filmin müziklerinden en çok ''Caresse Sur l'Océan''ı sevdim. Şarkıların sözlerini yönetmen ve besteci birlikte yazmış, ilginç bir ayrıntı. Siz izlerken eminim pek çok duyguyu bir arada yaşayacaksınız, ardından yüzünüzde bir gülümsemeyle filmi bitireceksiniz.
Ben filmi Fransızca öğretmenim sayesinde izledim. Lisedeyken bir Fransızca dersinde, bizi filmle baş başa bırakıp sınıftan ayrılmıştı. Monsieur nazik ve neşeli bir insandır. Bu film aklıma gelince ardından öğretmenimi anıyorum. Umarım siz de beğenirsiniz ve önerirsiniz.