MİLLİ ÇALGIMIZ : AĞIZ KOPUZU

 Asyalı Şamanların , şamanik ritüellerinde transa gidiği yaklaşık 6000 yıllık bir geçmişe sahip vurmalı-nefesli çalgımız ağız kopuzunun hikayesi şöyledir:

Dağlarda gezen çoban , kuvvetli bir fırtınaya yakalanıyor ve bunun sonucunda bir çok hayvanı telef oluyor. Çoban bir ağacın altında elini yüzüne koymuş kara kara düşünüyor , o düşünceye dalmış kendini kötü hissederken bir ses duyuyor ve o ses onu çocukluğunda yaşadığı mutlu bir ana getiriyor, gözünü kapıyor ve sesin nereden geldiğini sadece dinliyor .Çünkü sesin kaynağını bulup büyüsünden kurtulmak istemiyor.Çoban telef olan hayvanlarını unutmuş çocukluğundaki o mutlu anda geziyor . Sonra ses gidiyor , sesin nereden geldiğini de bulamıyor.

Ve günler sonra tekrar aynı yere geliyor , o sesi tekrar duyuyor ve kaynağını buluyor. O ses iki dal parçası arasında incecik bir dalın titreşim yaparak rüzgarda nota şeklinde çok güzel bir ses çıkartıyor. Sonrasında çoban ahşaptan benzer bir taklidini yapıyor ve madenlerin kullanılmasıyla bu alet demir kopuza (ağız kopuzu) na dönüşüyor..

İranlılar buna"Zembureh" adını veriyor , zemburehin Türkçesi yaban arısı demek..

Sesini bu videoda duyabilirsiniz:

KAYNAK

görsel 1

görsel 2

video