Bir cinayeti çözmek gerilim midir? vol1.

Yazarın açıklaması: Gecenin bir köründe aklıma gelen bir kelimeden yola çıkarak hikaye şekline dönüştüreceğim bir seri olacaktır. Bazı geceler, ama sadece geceler sorumun üstüne yoğunlaşıp katili , masumu yada suçluyu bulacağız. Hafif gizemi kim sevmez? okudukça, yorumladıkça, aklımdan geçenler sizinle buluşacaktır. Merak edip okuyanınız varsa başlıyoruz!

Bölüm 1

Tutunmaya bir dal ararken eksik kalan elim yüzünden bu haldeyim birazda var olduğumu bu sebeple sorgulama içinde olmalıyım.

Nedensiz bir baş ağrısı ile uyandım bu gece. Saat gece yarısını geçeli tam on üç dakika geçmiş, yatağın bir tarafı hafif Ilık, beynim ise oto kontrol kaybetme noktasını çoktan ücretsiz bir şekilde geçmişti. Nasıl derler; hız sınırı aşmak yada cezalı bir şekilde çizgiyi aşmak. Zaten, en sevdiğim aktivite olarak kayıt edin sınırı geçmek eylemini. Kalkıp, bir bardak su içip enerjimi kaybolan dakikalar arasında sorgulamaktan vazgeçip, işime yoğunlaştım. Bugün, ekstradan baktığım bir hastanın sorunu aklımın süzgecinden geçerken zorlandım bunu nasıl yapabildi? Sadece ama sadece onu insan yönüyle ele aldığımda, bir şeyleri yerli yerine koymakta zorluk çekiyordum. Henüz delirmiş, aklının dehasını kaybetmiş bir insan değilken, bu suça ortak olmanın azabını nasıl taşıyordu üzerinde? Tıpkı kusursuz bir takım gibi görünüyordu yaptığı eylem. Ona, kusursuzluğun yeni objesi mi desem? Herhangi bir ayrıntıdan çıka gelmiş gibi değilde, tüm ayrıntıların sularını içmiş , tüm eksikliği var oluşundan edinmiş , dolu dopdolu, eksiksiz bir hayattan bir sahneden var olup, orta kulvardan merhaba diyen izleyenlerine öyle bir insan.Bir o kadar delici bakışlar, bir o kadar da ürkek. Bana insan tanımlaması için fazla gelen bu kişi, ilginç bir yapıda başka bir şeyleri sorgulatıyordu. Neyse, yatağıma dönüp, bu sorulara ara verip, beynime bir iyilik yapmalıyım diye düşünüyordum. Yapacağım! birden bire uyumaya yenik düştüğümü fark ettiğimde savaşmayı bırakıp, beyaz bayrağı havaya bırakıp, uykunun tatlı pençelerine vücudumu tam salıcakken, telefonum zırıl zırıl çalmaya başladı. Bu saatte arayana sonsuz küfürler ederken, iş yerinden olduğunu gördüğümde açmak zorunda olduğumu fark ettim ve telefonda ki ses beni ürpetmeye yetmişti...