Pinagkunan
Nakayuko ang iyong ulo,at bagsak ang parehong balikat.Mga luha, sayong mata ay namumuo.Tila ba, ang bulaklak at tsokalateng dala nila
ay ang pagkato mo ang sinusukat?
Hindi ka man nakatanggap ni isang regalo.Ngunit ang iyong pag-iisa ang pumukaw ng aking puso.Hayaan mo sana silang, ang ganda mo di makita.Sapagkat sa akin, tunay na pag-ibig ay sayo lamang nakita.
Pinagmamasdan kita mula sa distansyaNgayon, tanging kong ibig gawin ay punasan ay iyong mga luha.Tahan na, mahal ko. Simula ngayon, ako sa tabi mo ayy di na maglalaho.
Simula ngayon, ang araw ay puno ng pagmamahal.Ikaw ang aking hinintay ng kay tagal.Kailanman, ikaw di na luluha.Ito sayo ay aking sumpa
Kaya, kayong mga kalalakihanSana kahit bulaklak ang babae ay wag pag damutan.Lalo na sa araw na espesyalIsang bouquet ng bulaklak lang ay tupad na kanilang dasal.