You are viewing a single comment's thread from:
RE: This post is for role play
Sama szczerze myślała że może się już podda. Ale ucieszyła się gdy ruszył dalej. Jak byli w aucie to bez słowa ruszyła do domu, nie chcąc na razie go zajmować rozmową. Pewnie musiał się jakoś uspokoić w związku z tym wszystkim. Pomogła mu tylko z rzeczami i już byli u niej w domu.
Panował porządek a Sumo siedział sobie na kanapie wyraźnie zadowolony. Widząc Mikasę i Levi'ego jednak się nagle ucieszył i podszedł do nich, liżąc ich po rękach.
-Rozgość się, ja odłożę to tylko do pokoju...
Mruknął podziękowania grzecznie i rozejrzał się. Gdy Sumo go polizał, zwrócił na niego uwagę. Dogadają się? Dotarł do kanapy i usiadł. Oparł się, odchylając też głowę, tak by orzeć jej tył. Wbił wzrok w sufit, zaraz zasłaniając przedramieniem oczy. Tylko... Co on ze sobą zrobi przez tyle czasu? Dopiero zdał sobie sprawę jak bardzo będzie umierał z nudy. To dopiero przygnębiająca wizja...
Sumo odrazu usiadł obok niego i zaczął go wąchać, parę razy znowu go liżąc po ręce. Mikasa w końcu się pojawiła i stanęła tak nad Levim w ciszy. Chyba był zmęczony...nachyliła się lekko nad nim i złączyła ze sobą ich usta.
-Chcesz coś zjeść...? - Szepnęła ostrożnie.
Wolną ręką, bez patrzenia, zlokalizował łep psa, głaskając go z rezygnacją. Nawet nie zwrócił uwagi na Mikasę, choć na jej wargi jak najbardziej, zabrał rękę z twarzy, całując się z nią chwilę.
-Zjadłem śniadanie w szpitalu... No i nie mam teraz jakoś tak apetytu - przyznał, biorąc ją za rękę, przyciągając do siebie, na kanapę. -Musiałaś sobie dzisiaj wziąć przeze mnie wolne... Wybacz. - szepnął, kiedy posadził ją sobie na kolanach. W końcu mogli poczuć się swobodnie.
-Nie przejmuj się tym, naprawdę... - Szepnęła i wtuliła się w niego wygodniej. Przymknęła oczy, miał taki przyjemny zapach...zapomniała już jak bardzo go lubiła. I fakt że mogli teraz razem na spokojnie ze sobą posiedzieć...
-Bardzo tęskniłam - Wyznała szczerze i musnęła go w policzek. Popatrzyła teraz na niego uroczo, naprawdę jej tego brakowało.
Przyjemnie, uwielbiał kiedy była tak blisko. To absolutne minimum, by być calkowicie zadowolonym. Tuląc ją, głaskał jej plecki. Równiż korzystał z jej bliskości, ciesząc się jej zapachem.
-Przyznaję, że ja też... - szepnął, sięgając do jej policzka. Choć mimo wszystk był jakiś przygnębiony. Myślał trochę o Alice... -Myślisz, że sobie trochę przemyśli? - zapytał, potrzebujac jej zdania. Zaraz jednak westchnął. Nie może jej tym obarczać, to jego problemy. Pokręcił głową i spojrzał na nią znowu z uwagą. -A ty? Nie ma twojego faceta, przyznaj... Co wczoraj piłaś? - spojrzał jej w oczka chcac cos wyczytac, choć to bardziej zwykła zaczepka, niz poważne pytanie.
Nie zdążyła nawet odpowiedzieć...miała jednak nadzieję że Alice zachowa się rozsądnie z myślą o tym że Levi może już nie znieść jej zachowań. Muszą w końcu dojść do jakiegoś porozumienia, Levi nie zostanie u niej na zawsze nawet gdyby Mikasa faktycznie tego chciała...
Spojrzała na niego poważnie i uśmiechnęła się lekko, no bardzo zabawne.
-Ostatnio mało pije. A przy tobie...to w ogóle nie potrzebuję tego - Ułożyła wygodnie głowę na jego ramieniu i westchnęła spokojnie.
Nie potrzebował szerej odpowiedzi. Choć się ucieszył... Pomiział noskiem i wargami jej szyję, zamyślony.
-Napewno mnie nie okłamujesz, droga porucznik? - wymruczał jej do ucha, za bardzo się odsłoniła, opierając o jego ramię. A on najwyraźniej miał ochotę na zaczepki. Potrzebował choć troszeczkę się rozluźnić. Prawda byla taka, że popierał to, że zdecydowala ograniczyć picie. Na dłuższą metę mogla popaść w prawdziwy alkoholizm. Czasem można było się oczywiscie napić... W sumie najbardziej się martwił, jak będzie sobie radziła z powazniejszymi sprawami. Jednak jeśli faktycznie będzie potrzebować, nie będzie jej wzbraniał się napić. Nawet jej potowarzyszy. Jeśli oczywiście będzie preferowała dom.
-Ciebie miałabym okłamać? Swojego partnera? - Zadrżała czując jego ciepły oddech na swojej skórze, mógł to wyraźnie zauważyć. Na jej ciele pojawiła się gęsia skórka, i czemu on jej to robił? W końcu nie będzie go męczyć, pewnie nadal jest zmęczony. A ona tak dawno tego nie robiła...jednak nie mogła się powstrzymać.
Sama rozchyliła już powoli usta i musnęła jego szyję, zostawiając na niej po chwili mokry ślad.