You are viewing a single comment's thread from:
RE: This post is for role play
Trochę sobie na niego poczekała...przez to głównie siedziała w telefonie, nie miała innego zajęcia w końcu. Ale fakt, że coś się działo z jego zdrowiem...czuła się po prostu beznadziejnie z tym.
W końcu się pojawił przy niej, usiadł obok i westchnął zmęczony. Musiała sporo siedzieć w tej poczekalni. Zerknął na nią, źle się z tym czując, gdyby wiedział ile to potrwa.
-Przepraszam... Możemy w końcu jechać. Jeśli nie straciłaś ochoty, by mnie tak wozić - westchnął, odwracając wzrok -Jak już będę miał pieniądze, zatankujemy twój samochód. Więc o to się nie martw...
Spojrzała na niego nieco zmęczona i pokręciła głową. Zasłoniła buzie ręką, chciała stłumić ziewnięcie.
-Nie przejmuj się... - Wymruczała niewyraźnie przez rękę. Przetarła powoli oczy i spojrzała na niego uważnie - Jak się czujesz? Coś jest nie tak?
Martwiła się o niego i będzie się martwić. Nie zmieniało to jednak faktu że też była zmęczona. Bała się że ich charaktery zaczną się w końcu kłócić.
No cóż, obaj mieli charakterki. Dogadają się na dłuższy czas raczej tylko, gdy co jakiś czas jedno lub drugie będzie ustępywać. Potrzeba też dużo kompromisów... Chyba zdają sobie sprawę?
Levi cicho westchnął, widząc jej zmęczenie.
-Jest okej... - nie chciał najwyraźniej mówić. Nie musiał. -Wiesz, ten bank mogę zawsze sam załatwić, przejadę się komunikacją miejską czy coś... - poniósł się chcąc z nią iść do auta.
-Głupi jesteś. Musisz uważać na zdrowie - Burknęła, naprawdę to nie był dobry pomysł z jego strony. Mogło tu też chodzić o jego życie, nie chciała podejmować takiego ryzyka. Już tylko ruszyli do auta a jak wsiadła to włączyła ogrzewanie i napiła się wody z butelki pod siedzeniem.
-Dobrze...a więc bank. A potem wracamy do domu i odpoczywamy. Zgadza się?
Rozsiadł się, przekręcając oczami ukradkiem.
-Ta, dobrze... Jeśli chcesz się zmienić w moją opiekunkę, nieźle ci idzie - rzucił, odpoczywając sobie już w ciepełku. -No, ale tak. Zgadza się - mruknął, zerkając na jej butelkę z piciem. Sięgnął po butelkę, biorąc ją sobie, by się napić. Może czasem przejawiał oznaki niewychowania... Mógł poprosić.
-Wolisz potem zostać kaleką albo gorzej? - Wywróciła oczami i już zaczęli jechać w stronę banku. Na wodę się nie odezwała i chociaż ten gest ją zdziwił to nie dała tego po sobie poznać. Nie chciała się też z nim kłócić, sytuacja jest nerwowa tak czy siak. Ostatnie czego potrzebują to kłócić się.
-Więc...jak się czujesz?
Skrzywil się na jej komentarz. Nie musi mu uswiadamiać, coś tam zdaje się rozumieć.
-Po prostu, wiesz że mi to nie pasuje. To trudne - mruknął, wbijając wzrok w szybę. Chyba nikt nie lubił zmian. Moze i zwchowuje się nieco dziecinnie z flustracji. -Jest dobrze. Nie musisz się aż tak przejmować - szepnął, zerkając na nią. To miłe, choć musiał przyznać, że miał tego trochę dosyć. Co jej da wiedzieć jak się czuje? Nie było źle... Tylko ten wzrok. Czekał już tylko aż podjadą, niezbyt rozmowny.
Nie musiała się przejmować...ale i tak się przejmowała. Bała się o niego, nie powinien jej się w ogóle dziwić. Wzięła głęboki wdech i już się więcej nie odezwała. Jeszcze powie za dużo, a nie chciała zagęszczać atmosfery między nimi. Przygryzła już tylko dolną wargę. Jak dojechali do banku to spokojnie poczekała na niego, ale nie odzywała się w ogóle. Już nie chciała go męczyć...