You are viewing a single comment's thread from:
RE: This post is for role play
Kiedy mu się tak przyglądała przerwał i spojrzał też na nią. Chwilę więc tak na siebie patrzyli.
-Tak, nie lubię się bawić w podchody. Rodzina zawsze będzie kryć bliskich. Czegoś się dowiedziałaś? - wrócił już do przeglądania szafy, wyciągając zaraz z pomiędzy ubrań woreczek z jakimś narkotykiem. Uniósł go by jej pokazać. -Masz ochotę, pani porucznik? - uniósł brew, zerkając jeszcze do szafy. Już chyba nic nie było. -Jeśli był pod wpływem jakiegoś gówna mógł tak posiatkować swoją byłą...
-Ma motyw. Ale na razie chyba tu nie wróci jeśli faktycznie to on - Założyła ręce na piersi i uniosła zaskoczona brew gdy wyciągnął narkotyki - Rozumiem że poczucie humoru dopisuje. Oprócz tego coś jeszcze masz?
Rozejrzała się uważnie po pokoju. Niby normalny, lekki syf...jak oni go znajdą skoro tyle nie wracał?
Westchnął ciężko i pokręcił głową.
-Nic więcej nie ma - mruknął już, znudzony. Co teraz? Będą szukać kolesia po mieście? Niech zrobią to już jacyś mundurowi... -Zapytam tą babcie czy ma jakieś zdjęcie syna - mruknął jeszcze, już wychodząc. Też lubił działać sam.
Wspaniale, do dupy z taką współpracą. Rozejrzała się jeszcze raz i już wyszła z pokoju. Nie czekając też na Leviego, opuściła budynek i usiadła na schodach. Na cholerę jej dali takiego partnera. Ona była trudna, ale on to jakaś masakra. I dobrali ich razem, jak to niby miało zadziałać?
Levi dostał zdjęcie i już jej poszukał. Pożegnał się ze starszą panią i wyszedł, pewny że kobieta jest już w aucie. Jednak siedziała na schodach. Zamknął drzwi i przykucnął, dając jej zdjęcie tego faceta.
-Tak czy siak trzeba go złapać, miał narkotyki. No i może w laptopie będzie jakaś poszlaka?
Mruknęła coś niewyraźnie pod nosem i spojrzała w końcu na niego.
-Zdjęcie trzeba rozesłać, a laptopa oddać technikom. Teraz możesz na mnie zaskarżyć i zmienić partnera. Nasza przygoda się kończy - Powiedziała dość niewyraźnie, jako że opierała się brodą o rękę i dłoń zasłaniała jej trochę usta. Niczego jej i tak nie zrobią, ale znowu zmienią jej partnera. I już tak od roku...
Nie raz w nagłej sprawie ktoś musiał w środku nocy jechać do niej do domu gdzie leżała pijana na podłodze. Wtedy zazwyczaj to się kończyło dla niej zimnym prysznicem, a następnego dnia rezygnacją danej osoby. Miała już tego dość, bo z pracy nie zrezygnuje a jej też nie wyrzucą. Była dobra, a nawet lepiej...
Zamrugał, nie powie... zdziwiła go. Usiadł w końcu, marszcząc brwi.
-Wiem co trzeba zrobić - westchnął zrezygnowany, patrząc na nią. -Zaskarżyć... o co ci nagle chodzi? - schował zdjęcie i dragi, kładąc laptopa na kolana. -No tak, już masz mnie dosyć? W takim razie to ty powinnaś zaskarżyć mnie.
-Właściwie to mi twoje zachowanie wisi. Zazwyczaj to wy rezygnujecie, a ja czekam na nowego. Ale skoro już dali mi kogoś takiego jak Ty to muszą być zdesperowani - Prychnęła pod nosem, raczej rozbawiona. Najwyraźniej mieli podobne charaktery.
-Jak to... - mruknął teraz już kompletnie jej nie rozumiejąc. Myślał, że to ona nie ma zamiaru z nim dłużej pracować. -Też ciągle mam zmienianych partnerów, więc... - szepnął ale w końcu westchnął i wstał. -Chodzmy coś zjeść, zaraz padne z głodu - mruknął, chcąc zakończyć te bezsensowną rozmowę.